کتاب «از دشت لیلی تا جزیره مجنون» شامل خاطرات رزمندگان افغانستانی جنگ 8ساله، اثر زنده‌یاد محمدسرور رجایی توسط انتشارات راه‌یار به چاپ سوم رسید.

از دشت لیلی تا جزیره مجنون خاطرات رزمندگان افغانستانی محمدسرور رجایی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، محمدسرور رجایی، شاعر و نویسنده افغانستانی، مرداد ماه امسال به خاطر عوارض ناشی از کرونا درگذشت. او در بخشی از مقدمه خود برای این کتاب که می‌توان آن را اولین اثر پژوهشی جدی درباره حضور رزمندگان افغانستانی دفاع مقدس دانست، چنین نوشته است:

«این اثر حاصل چهارده سال پژوهش است؛ سال‌هایی که تلخی‌ها و شیرینی‌های بسیاری برایم داشته است. از برکت همین گفت‌وگوها تقریباً با تمام محورهای عملیاتی آشنا شده‌ام. می‌دانم که زاغۀ شهید رستم‌پور کجاست و چگونه با رشادت مبارزان هم‌وطنم و با اهدا کردن چند شهید دوباره احیا شده است. می‌دانم که آقای عزیز جعفری اگرچه امروز به دنبال آهن‌قراضه، کوچه‌های جنوب تهران را در می‌نوردد؛ روزگاری در فتح حاج عمران، آرپی‌جی زن قهاری بوده است... این کتاب می‌خواهد روایتگری کند تا همه بدانند دو ملت ایران و افغانستان یگانه هستند. هم خون‌شریک‌اند و هم غم‌شریک.

دو کتاب «در آغوش قلب‌ها؛ خاطرات و اشعار مردم افغانستان درباره امام خمینی(ره)» و «مأموریت خدا؛ هفت روایت از شهید احمدرضا سعیدی، شهید ایرانی جهاد اسلامی افغانستان» نیز به قلم محمدسرور رجایی توسط انتشارات «راه یار» چاپ شده‌اند. اما کتاب «از دشت لیلی تا جزیره مجنون» را می‌توان اولین اثر پژوهشی جدی درباره حضور رزمندگان افغانستانی دفاع مقدس دانست که براساس آمار منتشر شده، بیش از دو هزار شهید تقدیم انقلاب اسلامی کرده‌اند.

رجایی می‌گوید برای همدلی‌های بیشتر ملت‌های ما، ضروری است بدانیم مجاهدان افغانستانی چگونه از ولایات مرکزی و شمالی افغانستان، از دشت لیلی جوزجان عبور کرده و در مسیر یافتن عشق، دوکوهه اندیشمک را هم پشت سر گذاشته‌اند تا به جزیره مجنون برسند. چگونه بهسودِ ولایت میدان افغانستان را رها کرده و به جبهه‌های نبرد ایران در نوسود رسیده‌اند... بسیاری از آنها در کارهای تدارکاتی و پشتیبانی، از پادگان‌های تهران گرفته تا پشت‌جبهه‌ها خدمت کرده‌اند. از سنگرسازی گرفته تا آشپزی، تا رانندگی کامیون‌های سنگین تا حضور در بخش بهداری و امداد جبهه، تا فعالیت در بیمارستان شهید بقایی، تا تعمیرات تانک، تا آرپی‌جی زنی و تا هرچه نمی‌دانیم، حضور داشته‌اند...

این‌پژوهشگر فقید در مقدمه کتاب «از دشت لیلی تا جزیره مجنون» گفته: در چند سالی که در این باره پژوهش می‌کنم، به شواهد بسیاری دست یافته‌ام و به این نتیجه رسیده‌ام مهاجران افغانستانی بدون اجبار و کاملاً داوطلبانه به جبهه‌های ایران می‌رفته‌اند. انگیزه اصلی آنها نیز اطاعت از فرمان حضرت امام(ره) بود. با توجه به حضور شمار زیادی از مهاجران در سال‌های جنگ، اعم از خط مقدم جبهه و پشت جبهه، پژوهش‌های میدانی‌ام حکایت از بیش از ۳ هزار شهید دارد.»

چاپ سوم این‌کتاب با ۵۲۸ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۹۵ هزار تومان عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...