کتاب «چگونگی موسیقی ایران: کندوکاوی در گونه‌های موسیقی» نگارش و گزینش ارشد تهماسبی توسط موسسه ماهور منتشر شد.

چگونگی موسیقی ایران: کندوکاوی در گونه‌های موسیقی ارشد تهماسبی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، موسسه فرهنگی – هنری ماهور کتاب «چگونگی موسیقی ایران: کندوکاوی در گونه‌های موسیقی» نگارش و گزینش ارشد تهماسبی را با شمارگان هزار نسخه، ۴۸۸ صفحه و بهای ۱۸۰ هزار تومان منتشر کرد.

این کتاب می‌تواند برای کسانی هم که تخصصی در موسیقی ندارند خواندنی باشد؛ و این دوکاره‌بودنش هم به «موضوع» کتاب ربط دارد و هم به نحوه تدوین آن. هواداران موسیقی و دوست‌دارانِ فرهنگ ایران به‌صورت عام، با خواندن این کتاب خواهند دانست که آواز و رِنگ و تصنیف و ترانه و چهارمضراب و پیش‌درآمد و… چه فرقی دارند، چه پیشینه‌ای داشته‌اند و در گذر زمان به کجا رسیده‌اند و...

در لابه‌لای کتاب و متناسب با موضوع اصلی، مطالبی نیز مرتبط با چگونگی نگرش مردمان و زمامداران و خودِ اهالی این هنر به موسیقی، مطرح شده است.

ارشد تهماسبی از شخصیت‌های مهم در موسیقی ایران است. وی همکاری‌های متعددی با حسین علیزاده در زمینه هم‌نوازی و اجرای کنسرت داشته‌است. او با علیزاده در آلبوم‌های شورانگیز، راز و نیاز، صبحگاهی، دلشدگان و همنوایی همکاری کرده و همچنین کنسرت‌های بسیاری با علیزاده در اروپا و آمریکا اجرا کرده‌است. ارشد طهماسبی کتاب‌هایی در مورد موسیقی ایرانی منتشر کرده و کاست‌ها و سی‌دی‌های متعددی نیز در این زمینه ارائه کرده است. مهم‌ترین فعالیت وی در سال‌های اخیر ایجاد مرکزی برای معرفی ساز تار، به نام «جایگاه تار»، بوده است. در این مرکز، سازهای قدیمی، وسایل شخصی استادان تارنواز، مضراب‌های تارنوازان قدیم و اسناد تاریخی موسیقی ایران موجود است.

«تصنیف‌های عارف»، «سه چهار مضراب»، «سیر در سیاره‌ها: بررسی گوشه‌های سیار، فواصل ممنوع و بسترهای نو»، «صد و یک پیش درآمد»، «کتاب گوشه: فرهنگ نواهای ایران»، «مجموعه آثار درویش خان»، «مجموعه آثار رکن الدین خان»، «وزن خوانی واژگانی: روشی ابداعی» و «عشق ماند» از جمله کتاب‌های منتشر شده تهماسبی است.

همچنین کتاب‌های «برنامه دشتی» اثر موسی معروفی، «ردیف آقا حسینقلی» و «ردیف عالی استاد علی اکبر خان شهنازی» هر دو اثر فرهاد ارژنگی با کوشش و ویرایش تهماسبی منتشر شده‌اند. در پنجمین جشن موسیقی ما که دی ۱۳۹۷ برگزار شد. تندیس طلاییِ آلبوم موسیقی برگزیده موسیقی سنتی و دستگاهی ایرانیِ بی‌کلام، به ارشد طهماسبی و داریوش زرگری برای آلبوم «آثار درویش‌خان» اهداء شد.

................ هر روز با کتاب ...............

هنر |
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...
می‌خواستم این امکان را از خواننده سلب کنم؛ اینکه نتواند نقطه‌ای بیابد و بگوید‌ «اینجا پایانی خوش برای خودم می‌سازم». مقصودم این بود که خواننده، ترس را در تمامی عمق واقعی‌اش تجربه کند... مفهوم «شرف» درحقیقت نام و عنوانی تقلیل‌یافته برای مجموعه‌ای از مسائل بنیادین است که در هم تنیده‌اند؛ مسائلی همچون رابطه‌ فرد و جامعه، تجدد، سیاست و تبعیض جنسیتی. به بیان دیگر، شرف، نقطه‌ تلاقی ده‌ها مسئله‌ ژرف و تأثیرگذار است ...
در شوخی، خود اثر مایه خنده قرار می‌گیرد، اما در بازآفرینی طنز -با احترام به اثر- محتوای آن را با زبان تازه ای، یا حتی با وجوه تازه ای، ارائه می‌دهی... روان شناسی رشد به ما کمک می‌کند بفهمیم کودک در چه سطحی از استدلال است، چه زمانی به تفکر عینی می‌رسد، چه زمانی به تفکر انتزاعی می‌رسد... انسان ایرانی با انسان اروپایی تفاوت دارد. همین طور انسان ایرانیِ امروز تفاوت بارزی با انسان هم عصر «شاهنامه» دارد ...