نمایشنامه «کمی کمتر بدزدین» [Ruba un po' meno] اثر داریو فو [Dario Fo] و ترجمه جمشید کاویانی توسط نشر قطره منتشر شد.

کمی کمتر بدزدین» [Ruba un po' meno] داریو فو [Dario Fo]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نمایشنامه «کمی کمتر بدزدین» با شمارگان ۵۰۰ نسخه در ۱۹۲ صفحه و بهای ۷۰ هزار تومان منتشر شده است.

داریو فو از چهره‌های برجسته و تأثیرگذار تئاتر ایتالیا بود که علاوه بر نویسندگی و کارگردانی تئاتر، به طراحی صحنه و لباس، بازیگری و آهنگ‌سازی متن‌های نمایشی خود و نقاشی نیز می‌پرداخت. در سال ۱۹۷۷، برنده جایزه نوبل ادبیات شد. اکثر نمایشنامه‌هایش در سراسر دنیا به‌روی صحنه رفته است.

نمایشنامه «کمی کمتر بدزدین» یکی از نمایشنامه‌های زیبا و برجسته اوست که با ماجرای سوررئالش بازتابی از حوادث و رویدادهای معاصر در ایتالیا است. داریو فو رویداد این اثر را در قالب کمدی دِلارته به نمایش می‌گذارد. چند بسازوبفروش طرحی به شهرداری میلان ارائه می‌دهند مبنی بر اینکه قبرستان قدیمی شهر را به یک پارک تفریحی تبدیل کنند و خودِ قبرستان را به منطقه‌ای دیگر، با فاصله‌ای دور از شهر، انتقال دهند. در این نقل‌وانتقال، اتفاقاتی رخ می‌دهد و عده‌ای از آن سود می‌برند.

................ هر روز با کتاب ................

هنر |
ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...