جایزه بهترین رمان خبری فرانسه دومین جایزه ظرف چند روز است که به رمان «از دویدن دست نکش» [Ne t'arrête pas de courir] نوشته متیو پالن [mathieu palain] تعلق گرفته است.

از دویدن دست نکش» [Ne t'arrête pas de courir] نوشته متیو پالن [mathieu palain]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، یک هفته پس از این‌که جایزه ادبی بلو ژان مارک رابرتس به رمان «از دویدن دست نکش» نوشته متیو پالن تعلق گرفت این نویسنده جوان فرانسوی موفق شد جایزه رمان خبری در فرانسه در سال 2021 را نیز از آن خود کند.

پالن برای نوشتن این رمان به مدت دو سال هر هفته چهارشنبه‌ها به دیدن تواماین کولیبالی، قهرمان فرانسوی دوی 400 متر -که به چندین فقره دزدی نیز متهم شده و به زندان افتاده بود- می‌رفت و در طی این ملاقات‌ها بین آن دو جوان سی‌ساله -که هر دو در جنوب فرانسه زاده و بزرگ شده بودند- دوستی عمیقی شکل گرفت. نویسنده فرانسوی در این رمان کوشیده از طریق ملاقات با نزدیکان کولیبانی معمای قهرمان فرانسوی، زندگی دوگانه او و استعداد از دست رفته‌اش را روشن کند.

«از دویدن دست نکش» دومین رمان ماتیو پالین، روزنامه‌نگار متولد سال 1988 و نویسنده فرانسوی است که به فهرست دیگر جوایز مهم فرانسوی از جمله جایزه رنودو و جایزه فلور نیز راه یافته است. او در این رمان استعداد خود را در ادبیات واقع‌گرایانه به نمایش گذاشته است. پالین همچنین برای استعداد خود در کشیدن پرتره‌های متعدد در مجله XXI شناخته می‌شود و با روزنامه لیبراسیون نیز همکاری مداوم دارد. اولین رمان او با عنوان «بچه زشت» در سال 2019 منتشر شد.

سال گذشته سارا شیش برای انتشار رمان «زحل» برنده جایزه رمان خبری فرانسه در سال 2020 شد.

جايزه‌ بهترین رمان خبری فرانسه -كه سال 2011 به همت مجله استيلتوی فرانسه شكل گرفت- به رمانی فرانسوی‌زبان تعلق می‌گيرد كه سوژه‌ای خبری از دنيای امروز را منعكس كرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...