ژان باتیست دلامو [Jean-Baptiste Del Amo]، نویسنده فرانسوی برای نگارش رمان «پسر آن مرد» [Le Fils de l’Homme] برنده جایزه ادبی رمان فناک [Fnac 2021] فرانسه در سال 2021 شد.

ژان باتیست دلامو [Jean-Baptiste Del Amo] پسر آن مرد» [Le Fils de l’Homme]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، هیئت داوران جایزه ادبی فناک فرانسه، جایزه بیستمین دوره این رقابت ادبی را به رمان «پسر آن مرد» نوشته ژان باتیست دلامو، نویسنده فرانسوی اعطا کردند.

رمان «پسر آن مرد» که از سوی انتشارات گالیمار در ضمن مجموعه «بلانچ» منتشر شده، روایت زندگی مردی است که بعد از چندین سال ناپدیدشدن از زندگی همسر و پسرش دوباره سروکله‌اش پیدا می‌شود و آن‌دو را با خود به دل کوه‌ -جایی که خودش با پدر بی‌رحمش بزرگ شده- می‌برد و دستورات و قوانین سخت‌گیرانه‌ خود را در زندگی آن‌ها اعمال می‌کنند.

این رمان پیش از این به فهرست بیست کتاب پرفروش مجله لیورابدو راه یافته و نیز در مجله‌های فرانسوی معتبری چون لوپوئن و تلرما جزء رمان‌های منتخب و برتر قرار گرفته بود.

ژان پاتیست دلامو، نویسنده متولد شهر تولوز فرانسه و 39‌ساله است. او پیش از این برای نگارش رمان «یک آموزش آزاد» در سال 2008 موفق شده بود جایزه گنکور برای رمان اول و نیز جایزه فراسوا موریاک آکادمی فرانسه را از آن خود کند. جایزه جوان‌ترین نوییسنده زبان فرانسه در سال 2006، جایزه ساد در سال 2013 و جایزه کتاب اینتر و جایزه کتاب‌خانه‌های نانسی لوپوئن در سال 2016 از دیگر جوایزی هستند که این نویسنده فرانسوی تاکنون برنده شده است.

جایزه فناک از جوایز معتبر فرانسوی است که در سال 2002 توسط مرکز اطلاع‌رسانی فناک راه‌اندازی شد و برنده آن توسط کتابفروشی‌های معتبر فرانسوی که شامل 400 کتابفروشی می‌شوند و نیز 400 عضو رسمی مرکز فناک انتخاب و معرفی می‌گردد.

سال گذشته رمان «بتی» نوشته تیفانی مک‌ دنیل، نویسنده امریکایی موفق به دریافت جایزه فناک در سال 2020 شد.

................ هر روز با کتاب ...............

دغدغه‌ی اصلی پژوهش این است: آیا حکومت می‎تواند هم دینی باشد و هم مشروطه‎گرا؟... مراد از مشروطیت در این پژوهش، اصطلاحی است در حوزه‌ی فلسفه‌ی حقوق عمومی و نه دقیقاً آن اصطلاح رایج در انقلاب مشروطه... حقوق بشر ناموس اندیشه‌ی مشروطه‎گرایی و حد فاصلِ دیکتاتوری‎های قانونی با حکومت‎های حق‎بنیاد است... حتی مرتضی مطهری هم با وجود تمام رواداری‎ نسبی‎اش در برابر جمهوریت و دفاعش از مراتبی از حقوق اقلیت‎ها و حق ابراز رأی و نظر مخالفان و نیز مخالفتش با ولایت باطنی و اجتماعی فقها، ذیل گروهِ مشروعه‎خواهان جای م ...
خودارتباطی جمعی در ایران در حال شکل‌گیری ست و این از دید حاکمیت خطر محسوب می‌شود... تلگراف، نهضت تنباکو را سرعت نداد، اساسا امکان‌پذیرش کرد... رضاشاه نه ایل و تباری داشت، نه فره ایزدی لذا به نخبگان فرهنگی سیاسی پناه برد؛ رادیو ذیل این پروژه راه افتاد... اولین کارکرد همه رسانه‌های جدید برای پادشاه آن بود که خودش را مهم جلوه دهد... شما حاضرید خطراتی را بپذیرید و مبالغی را پرداخت کنید ولی به اخباری دسترسی داشته باشید که مثلا در 20:30 پخش نمی‌شود ...
از طریق زیبایی چهره‌ی او، با گناه آشنا می‌شود: گناهی که با زیبایی ظاهر عجین است... در معبد شاهد صحنه‌های عجیب نفسانی است و گاهی نیز در آن شرکت می‌جوید؛ بازدیدکنندگان در آنجا مخفی می‌شوند و به نگاه او واقف‌اند... درباره‌ی لزوم ریاکاربودن و زندگی را بازی ساده‌ی بی‌رحمانه‌ای شمردن سخنرانی‌های بی‌شرمانه‌ای ایراد می‌کند... ادعا کرد که این عمل جنایتکارانه را به سبب «تنفر از زیبایی» انجام داده است... ...
حسرت گذشته را خوردن پیامد سستی و ضعف مدیرانی است که نه انتقادپذیر هستند و نه اصلاح‌پذیر... متاسفانه کانون هم مثل بسیاری از سرمایه‌های این مملکت، مثل رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و جنگل‌هایش رو به نابودی است... کتاب و کتابخوانی جایی در برنامه مدارس ندارد... چغازنبیل و پاسارگاد را باد و باران و آفتاب می‌فرساید، اما داستان‌های کهن تا همیشه هستند؛ وارد خون می‌شوند و شخصیت بچه‌های ما را می‌سازند ...
نقطه‌ی شروع نوشتن، همیشه همین است: یک جمله‌ی درست و واقعی... می‌دانی، همه‌ی ما هر روز، هر کدام به شکل و شیوه‌ای، لت‌وپار می‌شویم... او از جنگ منزجر بود و هم‌زمان جنگ وی را به هیجان می‌آورد... هنوز «گذشته» برایت نوستالژیک نشده تا در دام رمانتیک کردن گذشته بیفتی... برای بسیاری «برف‌های کلیمانجارو»، روایت حسرت و پشیمانی است. اما برای جان مک‌کین، این داستان، روایت پذیرشِ همراه با فروتنی و امید بود و مُهر تأیید دیگری بر این که «زندگی، ارزش جنگیدن دارد.» ...