ژان باتیست دلامو [Jean-Baptiste Del Amo]، نویسنده فرانسوی برای نگارش رمان «پسر آن مرد» [Le Fils de l’Homme] برنده جایزه ادبی رمان فناک [Fnac 2021] فرانسه در سال 2021 شد.

ژان باتیست دلامو [Jean-Baptiste Del Amo] پسر آن مرد» [Le Fils de l’Homme]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، هیئت داوران جایزه ادبی فناک فرانسه، جایزه بیستمین دوره این رقابت ادبی را به رمان «پسر آن مرد» نوشته ژان باتیست دلامو، نویسنده فرانسوی اعطا کردند.

رمان «پسر آن مرد» که از سوی انتشارات گالیمار در ضمن مجموعه «بلانچ» منتشر شده، روایت زندگی مردی است که بعد از چندین سال ناپدیدشدن از زندگی همسر و پسرش دوباره سروکله‌اش پیدا می‌شود و آن‌دو را با خود به دل کوه‌ -جایی که خودش با پدر بی‌رحمش بزرگ شده- می‌برد و دستورات و قوانین سخت‌گیرانه‌ خود را در زندگی آن‌ها اعمال می‌کنند.

این رمان پیش از این به فهرست بیست کتاب پرفروش مجله لیورابدو راه یافته و نیز در مجله‌های فرانسوی معتبری چون لوپوئن و تلرما جزء رمان‌های منتخب و برتر قرار گرفته بود.

ژان پاتیست دلامو، نویسنده متولد شهر تولوز فرانسه و 39‌ساله است. او پیش از این برای نگارش رمان «یک آموزش آزاد» در سال 2008 موفق شده بود جایزه گنکور برای رمان اول و نیز جایزه فراسوا موریاک آکادمی فرانسه را از آن خود کند. جایزه جوان‌ترین نوییسنده زبان فرانسه در سال 2006، جایزه ساد در سال 2013 و جایزه کتاب اینتر و جایزه کتاب‌خانه‌های نانسی لوپوئن در سال 2016 از دیگر جوایزی هستند که این نویسنده فرانسوی تاکنون برنده شده است.

جایزه فناک از جوایز معتبر فرانسوی است که در سال 2002 توسط مرکز اطلاع‌رسانی فناک راه‌اندازی شد و برنده آن توسط کتابفروشی‌های معتبر فرانسوی که شامل 400 کتابفروشی می‌شوند و نیز 400 عضو رسمی مرکز فناک انتخاب و معرفی می‌گردد.

سال گذشته رمان «بتی» نوشته تیفانی مک‌ دنیل، نویسنده امریکایی موفق به دریافت جایزه فناک در سال 2020 شد.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...