خواهرزاده زنده‌یاد جلال آل احمد از انتشار متن صحیح «خسی در میقات» خبر داد و از دست بردن ناشران با اهداف مختلف در متن اصلی طی سال‌های اخیر انتقاد کرد.


به گزارش کتاب نیوز به نقل از تسنیم، محمدحسین دانایی، خواهرزاده زنده‌یاد جلال آل احمد از انتشار کتاب «خسی در میقات» این نویسنده صاحب‌سبک خبر داد و گفت: با تطبیق دست‌نوشته‌های زنده‌یاد جلال آل احمد با آثاری که طی سال‌های گذشته منتشر شده است، متوجه شدم که هر ناشری به سبک و سلیقه خود، متن اصلی را کم و زیاد کرده است؛ مثلاً ناشری که گرایش‌های چپی داشته، بخش‌هایی را که جنبه‌های دینی داشته کمرنگ کرده است.

وی ادامه داد: با توجه به این موضوع، تصمیم گرفتم تا نسخه‌ای از این اثر را که منطبق با دست‌نوشته‌های جلال است، با همکاری انتشارات رشدیه منتشر کنم و در دسترس علاقه‌مندان قرار دهم. این اثر در کنار ارائه دست‌نوشته‌های زنده‌یاد آل احمد، تغییرات اعمال شده در سال‌های گذشته را نیز نشان می‌دهد تا مخاطب متوجه این تغییرات شود.

دانایی با بیان اینکه اعمال تغییرات سلیقه‌ای و شخصی در آثار نویسندگان، تجاوز به میراث فرهنگی ما است، افزود: نمی‌توان هر جمله‌ای ساخت و به نویسنده‌ای نسبت داد. نویسنده حقی برای این کتاب دارد و ناشر نباید اجازه داشته باشد که خودش آن را کم و زیاد کند. تمامی این آثار سرمایه معنوی این کشور محسوب می‌شوند و باید از آنها محافظت کرد؛ همانطور که از تخت جمشید محافظت می‌کنیم.

به گفته وی؛ وزارت ارشاد در کنار بررسی آثار در موضوعات مختلف، باید حامی حقوق معنوی مؤلف باشد. نباید جملات غیر واقعی به نویسندگان و بزرگان فرهنگ این کشور نسبت داده شود. این میزان دست بردن در آثار بزرگان، نشان دهنده بلبشوی عالم فرهنگ است. ظاهراً وزارت ارشاد نظارتی در این موضوع نداشته و هرکسی هرچه دلش خواسته چاپ کرده و نامش را گذاشته است آل احمد؛ در حالی که این‌طور نیست. با توجه به این موضوعات تصمیم گرفتم تا متن صحیح سفرنامه حج را منتشر کنم و در صورتی که مورد توجه اهل فرهنگ قرار گرفت، دیگر آثار جلال را نیز با این رویکرد بررسی و منتشر کنیم.

به گفته این پژوهشگر، بخشی از کتاب حاضر نیز به چرایی تغییر اسم این کتاب اختصاص دارد. زنده‌یاد جلال آل احمد در ابتدا عنوان دیگری برای این کتاب انتخاب کرده بود که بعد از مشورت با افراد مختلف، این اسم تغییر کرد.

«خسی در میقات» یکی از معروف‌ترین سفرنامه‌های حج است که جلال آل احمد در سن 41 سالگی آن را نوشته است. او سال 1343 به حج مشرف شد و از مکه و مدینه دیدن کرد و سپس تجربیات این سفر را در کتابی تحت عنوان «خسی در میقات» به رشته‌ی تحریر درآورد. سفرنامه حج جلال از چند وجه حائز اهمیت است؛ نخست موقعیت ویژه‌ای است که جلال آل احمد با عقاید روشنفکری خود در آن پا گذاشته است. از نظر بسیاری از صاحب‌نظران، این سفر به نوعی فصل تازه‌ای از حیات آل احمد محسوب می‌شود.

از سوی دیگر، نگاه تیزبین و نکته‌سنج جلال به مسائل مختلف سبب شده تا مخاطب با ابعاد مختلفی روبرو باشد. نویسنده تنها بر مسائل دینی و زیارتی تمرکز نکرده است؛ او جبنه‌های مختلف سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و سیاحتی را نیز در نظر دارد و گاه مورد تحلیل قرار می‌دهد.

در کنار بُعد محتوایی، باید نثر جلال در این اثر را نیز نثر ویژه و قابل توجهی دانست. نثری صریح و کوتاه که به اصطلاح آن را تلگرافی و چکشی می‌خوانند. نثری که مخاطب را به یاد نثر ناصر خسرو می‌اندازد. علاوه بر این، متن «خسی در میقات» متنی تصویرگرا است که مخاطب را با خود همراه می‌کند.

از زنده‌یاد آل احمد سفرنامه‌های متعددی به یادگار مانده است، اما در این میان «خسی در میقات» اثری متفاوت و برجسته است؛ اثری که فصل جدیدی در سفرنامه‌نویسی معاصر گشود و بر نویسندگان پس از خود تأثیر بسیاری گذاشت. همانطور که بسیاری از نویسندگان خود را فرزندان «زن زیادی» جلال می‌دانند، «خسی در میقات» نیز در این سال‌ها الهام‌بخش سفرنامه‌نویسان بسیاری بوده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...