کتاب «خانه‌های تاریخ؛ خوانشی انتقادی از تاریخ و نظریه در سده بیستم» [The houses of history : a critical reader in history and theory] نوشته آنا گرین [Green, Anna] و کاتلین تروپ [Troup, Kathleen] با ترجمه بهزاد کریمی توسط نشر مرکز منتشر و راهی بازار نشر شد.

خانه‌های تاریخ؛ خوانشی انتقادی از تاریخ و نظریه در سده بیستم» [The houses of history : a critical reader in history and theory, ]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، نسخه اصلی این‌کتاب سال ۱۹۹۹ منتشر، و ترجمه پیش‌رو از آن، از روی نسخه سال ۲۰۱۶ انجام شده است.

نویسندگان این‌کتاب می‌گویند فکر نوشتن آن، مربوط به درس مقدماتی «نظریه و تاریخ» در دانشگاه است و خواسته‌اند با نوشتن این‌اثر، دانشجویان را با نظریه‌های پسِ پشت انواع نگارش تاریخی آشنا کند. آن‌ها اظهار امیدواری کرده‌اند با این‌رویکرد دانشجویان با رهیافتی انتقادی دست به مطالعه بزنند و درباره کنش تاریخی‌شان تامل کنند. همچنین امیدوار بوده‌اند با انتشار این‌کتاب، مثال‌های برانگیزاننده‌ای را از مکاتب مختلف تاریخی فراهم آورده باشند.

با رویکردی که به آن اشاره شد، آنا گرین و کاتلین تروپ تلاش کرده‌اند بر آن‌دسته از مکاتب اندیشه تاریخی تمرکز کنیم که در قرن بیستم، بیشترین تاثیر را بر حرفه تاریخی گذاشته‌اند. البته این‌تصمیم تا حدودی به محدودیت‌های ناگزیر متن دانشگاهی و تا حدی هم به باور نویسندگان کتاب برمی‌گردد که معتقدند این‌مکاتب بیشترین نسبت را با دانشجویان معاصر دارند. به این‌ترتیب،

«خانه‌های تاریخ» در واقع، مروری بر نظریه‌هایی است که در سده‌ گذشته به مورخان یاری رسانده‌اند. نویسندگان کتاب می‌گویند با وجود این‌که تاریخ‌پژوهان سنتی از کاربست نظریه پرهیز داشته‌ و بر این باور بوده‌اند که نظریه موجب انقطاع روایت‌های تاریخی می‌شود، این کتاب نشان می‌دهد حتی سرسخت‌ترین مخالفان نظریه هم، گریزی از آن ندارند.

نویسندگان کتاب «خانه‌های تاریخ»، به ترتیب تاریخ و با استفاده از منابع شناخته‌شده، نظریه‌های تاریخی را از تجربه‌گرایی گرفته تا انواع و اقسام رویکردهای پست‌مدرن بررسی کرده‌اند.

کتاب پیش‌رو ۱۲ فصل اصلی دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از: «تجربه‌گرایان»، «مورخان مارکسیست»، «فروید و روان‌تاریخ»، «مکتب آنال»،‌ «جامعه‌شناسی تاریخی»، «تاریخ کمّی»، «انسان‌شناسی و قوم مورخان»، «مسئله روایت»، «تاریخ شفاهی»، «جنسیت و تاریخ»، «چشم‌اندازهای پسااستعماری» و «چالش پساساختارگرایی/پست‌مدرنیسم».

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

با وجود آن‌که امروزه بیشتر ادبیات علمی بومی‌محور شده است، اما این‌مناقشه هم‌چنان پا برجاست که آیا صدای بومیان آمریکا واقعا در پژوهش‌های تاریخی شنیده است؟ آر. دیوید ادموندز می‌گوید زمانی که مورخان تاریخ بومیان آمریکا ساکن در دشت‌ها را در ۱۸۳۳ بررسی می‌کنند، بر رویدادهایی هم‌چون «جنگ‌های بین‌قبیله‌ای، تجارت خز و همه‌گیری وبا» متمرکز می‌شوند. اما «تقویم‌های مصور ثبت‌شده از سوی قبایل ساکن دشت‌های بزرگ در ۱۸۳۳ عمدتا بر رویداد تماشایی بارش شهابی تمرکز دارد... و دشت‌نشینان این زمان را به‌عنوان زمستانی که در آن ستارگان فرو ریختند، به یاد می‌آورند.» شاید همین تداوم مسئله تفاوت چشم‌انداز به معنای تضاد نگرش بومیان و بیگانگان بود که به توسعه تاریخ‌نگاری پسااستعماری انجامید.

این‌کتاب با ۴۵۶ صفحه، شمارگان هزار و ۲۰۰ نسخه و قیمت ۱۴۹ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...