یکی از نسخه‌های قدیمی دیوان حافظ که سال‌ها پیش به سرقت رفته بود، ماه مارس در ساتبیز به حراج گذاشته می‌شود.

به گزارش ایسنا به نقل از گاردین، قدمت این نسخه از دیوان حافظ که طلاکاری شده است به سال ۱۴۶۲ میلادی (۵۵۸ سال پیش) بازمی‌گردد و یکی از اولین نسخه‌های اثر این شاعر پرآوازه ایرانی است که در سال ۱۳۹۰ میلادی درگذشت. 

این نسخه از دیوان حافظ توسط هنرمند خوشنویس شیخ محمد پیر بداقی تزئین شده و یکی از مجموعه آثار متعلق به جعفر قاضی، مجموعه‌دار هنرهای اسلامی است که در سال ۲۰۰۷ در آلمان درگذشت، اما پس از آن وارثانش متوجه شدند بسیاری از کتاب‌های قدیمی او به سرقت رفته است. 

در سال ۲۰۱۱ پلیس آلمان ۱۷۵ اثر سرقت‌شده از این مجموعه را کشف کرد، اما از نسخه قدیمی دیوان حافظ همچنان اثری نبود. پس از آن پلیس آلمان جایزه ۵۰ هزار یورویی برای پیدا کردن این کتاب پیشنهاد داد و سرانجام در سال ۲۰۱۹ «آرتور برند» کارآگاه آلمانی آثار هنری توانست این نسخه خطی نفیس را ردیابی کند. او پیش‌تر نیز توانسته بود یک جفت اسب برنزی متعلق به «آدولف هیتلر» و همچنین یکی از آثار به‌سرقت‌رفته «پیکاسو» را کشف کند. 

«آرتور برند» در گفت‌وگویی با خبر فرانسه گفته است که در اواخر سال ۲۰۱۸ تماسی از یک دلال ایرانی آثار هنری دریافت کرده که مدعی بوده ایران از او خواسته تا این نسخه قدیمی از دیوان حافظ را ردیابی کند. 

سرانجام جست‌وجوهای «آرتور برند» به مردی در لندن رسید که این نسخه از دیوان حافظ را نگهداری می‌کرد، اما از ماجرای سرقتی بودن آن و این که بسیاری از جمله دولت ایران در پی آن هستند خبر نداشت. مرد خریدار که بسیار عصبانی بود برای پس گرفتن پولش به پاریس رفت، اما «آرتور» برند او را متقاعد می‌کند که کتاب را به مقام‌های آلمانی تحویل بدهد، چون در غیر این صورت، این نسخه ارزشمند مجددا و این‌بار شاید برای همیشه ناپدید می‌شد. 

حالا وارثان جعفر قاضی (صاحب اصلی نسخه دیوان حافظ) که پیش‌تر نیز بسیاری از نسخه‌های خطی او را به حراج گذاشته بودند قرار است دیوان حافظ را در تاریخ اول آوریل در حراجی ساتبیز به حراج بگذارند و قیمت اولیه ۸۰ هزار تا ۱۲۰ هزار یورو برای آن درنظر گرفته شده است. حراجی ساتبیز پیش‌تر ۶۰ اثر از مجموعه متعلق به جعفر قاضی را به فروش رسانده است. 

«بندیکت کارتر» متخصص حراجی ساتبیز در این‌باره می‌گوید که در ایران و جهان احترام بسیار فراوانی برای حافظ قائل هستند. پیدا کردن نسخه‌ای باکیفیت از دیوان حافظ به اندازه کافی نادر است، به‌خصوص این‌که این نسخه توسط یک خوشنویس معروف و با تذهیب‌های باکیفیت مزین شده است. او همچنین اظهار می‌کند در حالی که از علاقه ایران به داشتن این نسخه چیزهایی خوانده است اما حراجی ساتبیز تاکنون هیچ تماسی در این‌باره دریافت نکرده است و این نسخه به صاحبان اصلی آن یعنی خانواده قاضی برگردانده شد و آن‌ها تصمیم گرفتند آن را به حراج بگذارند.

................ هر روز با کتاب ...............

مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...