هنری-دیوید-ثورو

در خانواده‌ای از مهاجران فرانسوی- اسکاتلندی زاده شد. دوران کودکی را در جنگل‌های زادگاهش گذراند... تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد به پایان رساند... از پرداخت مالیات به حکومت طرفدار قانون بردگی امتناع کرد و چندی به زندان افتاد... ثورو به پیروی از امرسون طریقه‌ی معنوی و سیر و سلوک را برگزید... طبیعت در نظر ثورو مصاحبی دلپذیر است که وی چون حق طبیعی از آن لذت می‌برد.

هنری دیوید ثورو، Thoreau, Henry David شاعر و نویسنده آمریکایی (1817-1862) در قریه‌ی کانکرد Concord و در خانواده‌ای از مهاجران فرانسوی- اسکاتلندی زاده شد. دوران کودکی را در جنگل‌های زادگاهش در نزدیکی باستن گذراند و بستگی خود را تا آخر عمر به شهر خویش حفظ کرد. در 1837 تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد به پایان رساند. به هنگام بازگشت به کانکرد با همسایه‌ی خویش رالف والدو امرسون Emerson که در اوج قدرت هنری بود، آشنایی یافت. امرسون ثورو را به خانه‌ی خود پذیرفت و مدت‌ها در سمت استاد و شاگردی در کنار هم به‌سر بردند. ثورو به پیروی از امرسون طریقه‌ی معنوی و سیر و سلوک را برگزید و به انجمن ترانساندانتال Transcendental Club پیوست و با مجله‌ی آنان به نام دایل Dial همکاری کرد. کم‌کم شخصیتی مستقل یافت و گوشه‌نشینی اختیار کرد و دو سال در والدن Walden بهترین دوره‌ی زندگی را گذراند. با قناعت زیست و به تماشای مظاهر پهناور زندگی پرداخت، چون صیاد ماهری با حواس تند و تیز خود همه‌چیز را از انسان گرفته تا حیوان و نبات از نظر گذراند، یک دم از تفکر باز نایستاد و به این‌ترتیب به معرفتی وسیع دست یافت. اولین یادداشت روزانه‌ی او با عنوان هفته‌ای بر رودخانه‌های کانکرد و مریماک A Week on the Concord and Merrimack Revers (1849) اثری است توصیفی درباره‌ی مظاهر مختلف طبیعت و زندگی هندیشمردگان(سرخ‌پوستان) و تمدن گذشته. والدن یا زندگی در جنگل‌ها Walden or Life in the Woods (1854) ثورو را به شهرت رساند. این اثر دارای هجده مقاله است که ثورو در آن گاه به شیوه‌ای تغزلی و گاه با صراحت زندگی خود را در انزوا همراه با زهد و فعالیت در دل طبیعت توصیف و علاقه‌اش را به آزادی فردی بیان کرده است.

طبیعت در نظر ثورو مصاحبی دلپذیر است که وی چون حق طبیعی از آن لذت می‌برد. این کتاب از ارزش ادبی فراوان برخوردار است، شاهکار ثورو به شمار می‌آید و فرهنگ قوی و وسعت اطلاعات او را در زبان یونانی و لاتینی نشان می‌دهد. ثورو که طرفدار مقاومت منفی بود، از پرداخت مالیات به حکومت طرفدار قانون بردگی امتناع کرد و چندی به زندان افتاد. در بازگشت به کانکرد درباره‌ی زندگی ساده و استقلال اقتصادی مقاله‌هایی انتشار داد که در مجموعه‌ی نافرمانی مدنی Civil Disobedience در 1849 انتشار یافت. از 1849 تا 1853 به چندین سفر اقدام کرد و سفرنامه‌هایی نوشت که پس از مرگش به چاپ رسید. از آن جمله کتاب سیر و سفر Excursions در 1863 شامل نه مقاله که قبلاً در مجله‌ها منتشر شده بود. این مقاله‌ها توصیفی بود از مظاهر گوناگون طبیعت. دیگر از مجموعه یادداشت‌های سفر ثورو کتاب جنگل‌های مین The Maine Woods (1864) است، شامل توصیفی از سفر و عبور از رودخانه‌ها و صعود بر قله‌ی کوه‌های محصور از ابر و پایین‌آمدن از شکاف سنگ‌ها و گردش در جنگل‌های وسیع و زندگی مردم بدوی. همچنین شامل پیوستی که نویسنده در آن از تعداد درختان، گل‌ها، درختچه‌ها، گیاه‌ها، پرنده‌ها فهرستی به‌دست می‌دهد و صورتی از اشیای ضروری که برای هر جهانگردی به هنگام سیاحت از این جنگل‌ها لازم است، همچنین فرهنگی از لغات مورد استعمال بومی‌ها در اختیار خواننده می‌گذارد.

 هنری دیوید ثورو Henry David Thoreau

دیگر یک یانکی در کانادا A Yankee in Canada (1866) است که اوایل بهار در ماساچوست Early Spring in Mssachusetts پس از مرگش در 1881 انتشار یافت که علاوه بر توصیف مظاهر طبیعت در فصل بهار، شامل نظری فلسفی و تاریخی و ادبی و حتی سیاسی است. این اثر در میان آثار بسیار لطیف نویسنده جای دارد و بعضی از قسمت‌های آن از قوی‌ترین و زیباترین نثرهای ادبیات آمریکای قرن نوزدهم به‌شمار می‌آید. ثورو به بیماری سل مبتلا بود و می‌کوشید تا به وسیله‌ی سفرهای گوناگون بهبود یابد و در همین سفرها بود که یادداشت‌های خود را می‌نوشت. نامه‌های ثورو به وسیله‌ی امرسون منتشر شد. ثورو به شیوه‌ای افراطی طرفدار استقلال فردی بوده و نظر خود را با قلمی توانا و زیبا در آثارش بیان کرده است.

دو کتاب والدن و نافرمانی مدنی از ثورو در ایران ترجمه شده است.

زهرا خانلری. فرهنگ ادبیات جهان. خوارزمی 

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...