یازدهمین نشست کافه کتاب چهل کتاب با حضور ر.اعتمادی نویسنده رمان‌های موسوم به پاورقی و عاشقانه برگزار شد.

به گزارش ایبنا در این نشست که برخی همکاران دوران مطبوعات او نیز حضور داشتند، اعتمادی درباره شروع کارش به عنوان روزنامه‌نگار گفت: شاید من یکی از آدم‌های خوش‌شانسی بودم که وقتی دنبال شغلی می‌گشتم که با علایقم سازگار باشد، توانستم آن را پیدا کنم.

او افزود: هیچوقت فکر نمی‌کردم روزنامه‌نگار شوم. دوره ای بود که به سربازی رفته بودم و اقتصاد نفتی ایران هنوز خوب نبود. سال 1335 بود. همه جا دنبال کار می‌گشتم. روزی یکی از همدوره‌های سربازی‌ام خاطره‌ای را از یکی از نوشته‌هایم تعریف کرد که در دورۀ سربازی خوانده بودم و موجب تشویق فرمانده نظامی‌مان شده و ادای احترام او را به آن یادداشت موجب شده بود. اما من هم با بدبینی فکر می‌کردم که جز با پارتی بازی نمی‌توان به شغل موردعلاقه خود رسید.

نویسنده رمان «عالیجناب عشق» به حضورش در آزمون موسسه اطلاعات اشاره کرد و ادامه داد: فکر نمی‌کردم در کنکور روزنامه‌نگاری این موسسه موفق شوم چون 800نفر در آن شرکت کرده بودند. خواستم جلسه آزمون را ترک کنم ولی نگهبان نگذاشت بروم و توصیه کرد بمانم. درحقیقت او فرشته نجات من بود.

اعتمادی در ادامه افزود: در روزنامه اطلاعات وارد بخش شهرستان‌ها شدم و گزارش‌های مربوط به شهرستان‌ها را می‌نوشتم. دو سال بعد تصمیم گرفتم به مجله «اطلاعات هفتگی» بروم که نویسندگان معروفی در آنجا کار می‌کردند و من نویسنده‌ای جوان بودم.
این رمان‌نویس دربارۀ اولین داستانش در مجله اطلاعات هفتگی گفت: این داستان کوتاه «گور پریا» نام داشت و درباره بخشی از زندگی خودم بود که به ماجرای عاشقانه‌ام در دوره سربازی می‌پرداخت و تا حدی سوزناک هم بود. بعد از چاپ این داستان، برای تهیه یک گزارش به دبیرستانی دخترانه در خیابان مولوی رفته بودم که یک‌مرتبه با استقبال و تشویق جوان‌ها روبه‌رو شدم و همان جا فهمیدم که من نویسنده جوان‌ها هستم و باید برای آنها بنویسم.

ر. اعتمادی درباره سبک نوشتارش توضیح داد: من به دلیل روزنامه‌نگار بودنم، همیشه عادت داشته‌ام که ببینم و بنویسم، یعنی بر اساس سوژه‌های واقعی و تجربه شده بنویسم.

این نویسنده رمان‌های عاشقانه به تجربه فعالیت‌های اجتماعی اش در کنار کار نوشتن اشاره کرد و ادامه داد: برای نوشتن درباره زنان آسیب دیده ناچار بودم مدتی تجربه حضور مداوم در محیط آنها را داشته باشم. این مسئله هم از دغدغه‌های اجتماعی‌ام نشأت می‌گرفت و هم از خاستگاه روزنامه نگارانه‌ام که به دنبال سوژه‌های واقعی بودم.

او سپس درباره آغاز دوره سردبیری اش در مجله جوانان گفت: از یکسو داستان‌هایم را فقط جوانان دنبال می‌کردند و از سوی دیگر مجله جوانان چندبار شکست و توقف را تجربه کرده بود. من هم که مدارج ترقی را پله‌پله گذرانده بودم، با خودم به این نتیجه رسیدم که حالا دیگر باید به هر ترتیب سردبیر شوم. پیشنهاد آن را به مدیرمسئول اطلاعات ارائه دادم و اگرچه بار اول مخالفت کرد، بار دوم پذیرفت و کار شروع شد و کار کردیم و کار کردیم تا به نقطه‌ای رسیدیم که تیراژمان به چهارصد هزار نسخه رسید؛ در کشوری که آن موقع بالاترین تیراژ مجله 35 هزار نسخه بود.

نویسندۀ رمان «آخر خط» سپس درباره مضامین عاشقانه و انسانی رمان‌هایش، فعالیت‌های اجتماعی، تابو بودن مجله جوانان در مدارس گفت و افزود: وقتی جمعیت ایران سی میلیون نفر بود تیراژ کتاب‌هایی مثل آثار من به 12 هزارتا هم می‌رسید و گاهی اول هر هفته ناچار بودیم کتاب را تجدید چاپ کنیم. متاسفانه الان با وجود جمعیت بالا، تعداد بسیار زیاد تحصیل‌کردگان و دانشگاهیان، تیراژ کتاب‌ها بعضا به 300 هم رسیده است.

می‌خواستم این امکان را از خواننده سلب کنم؛ اینکه نتواند نقطه‌ای بیابد و بگوید‌ «اینجا پایانی خوش برای خودم می‌سازم». مقصودم این بود که خواننده، ترس را در تمامی عمق واقعی‌اش تجربه کند... مفهوم «شرف» درحقیقت نام و عنوانی تقلیل‌یافته برای مجموعه‌ای از مسائل بنیادین است که در هم تنیده‌اند؛ مسائلی همچون رابطه‌ فرد و جامعه، تجدد، سیاست و تبعیض جنسیتی. به بیان دیگر، شرف، نقطه‌ تلاقی ده‌ها مسئله‌ ژرف و تأثیرگذار است ...
در شوخی، خود اثر مایه خنده قرار می‌گیرد، اما در بازآفرینی طنز -با احترام به اثر- محتوای آن را با زبان تازه ای، یا حتی با وجوه تازه ای، ارائه می‌دهی... روان شناسی رشد به ما کمک می‌کند بفهمیم کودک در چه سطحی از استدلال است، چه زمانی به تفکر عینی می‌رسد، چه زمانی به تفکر انتزاعی می‌رسد... انسان ایرانی با انسان اروپایی تفاوت دارد. همین طور انسان ایرانیِ امروز تفاوت بارزی با انسان هم عصر «شاهنامه» دارد ...
مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...
عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...