«پریزاد»، تازه‌ترین اثر داستانی سعید تشکری است که توسط انتشارات سوره مهر منتشر شد. این اثر روایتگر داستانی از دل تاریخ است.

پریزاد سعید تشکری

به گزارش 
کتاب نیوز به نقل از تسنیم، نگاه تاریخی و روایت داستان در بستر تاریخ از جمله ویژگی کارهای داستانی تشکری است. موضوعی که در کتاب جدید او نیز به چشم می‌خورد. «پریزاد» در واقع داستانی است از دوره تیموریان. روایت بخشی از تاریخ ایران با نثری شیرین. ماجرای امیرعلی شیر نوایی در دوره تیموریان و حکومت سلطان حسین بایقرا.

داستان از همان ابتدا مخاطب را وارد ماجرا می‌کند:

ـ دیگر حق نداری بگذاری علی‏‌شیر برای تمرینِ تیراندازی و شمشیرزنی، با شاهزاده حسین همراه شود.
شنید:
ـ باز که سخن ناحساب می‏زنی، مَرد! فرمان سلطان‏ ابوسعید بوده. استاد نورالدین جامی همیشه می‌‏آید و او را همراه خودش به قصر می‏‌بَرد. می‌‏توانم مانعشان شوم؟!
صنم‌‏بیگم بلند شد و خواست از اتاق بیرون برود که غیاث‏‌الدین دستِ زنش را گرفت و او را روبه‌‏روی خود نشاند. گفت:
ـ یعنی تو حاضری ترکِ دیار و زادگاه کنی و در شهری غریب زندگی کنی؟!
شنید:
ـ زادگاه من اینجاست، یعنی هرات. زادگاهِ تو نیز روستای چشمه‌‏گیلاس است، نزدیک مشهد. قرار است به آنجا برویم. آن‏چنان هم که می‌‏گویی، غریب نیستیم، غیاث. گاهی در عقل و دینت شک می‌‏کنم. به خدا شک می‌‏کنم. زندگی در مشهد آرزوی تمام عمرم بوده. اصلاً دوست دارم علی‏‌شیر در آن حال‏ و هوا نفس بکشد و هنر بیاموزد و بنویسد. چه عیبی دارد؟! حالا که سلطان حکم به تبعیدمان داده، با پا که نه، با سر می‏‌روم، مَرد؛ با دل می‏‌روم. همیشه از خدا می‏‌خواستم که در جوارِ امام‏ رضا باشم. ...

وجه شبه دیگر کارهای تشکری، توجه به اقلیم خاص است. او که زادگاهش خراسان است، عمده داستان‌هایش نیز در همین حال و هوا متولد شده‌اند. «پریزاد» نیز همچون دیگر آثار او مانند «ولادت» و «پاریس پاریس» در همین حال و فضا روایت می‌شود.

نثر «پریزاد» نقطه قوت دیگر این اثر است. مخاطب از همان ابتدای اثر با متنی روبروست که او را به دل تاریخ می‌برد، متنی تصویری که برآمده از توانایی تشکری در ادبیات نمایشی است.

در معرفی ناشر از موضوع این کتاب آمده است: این رمان قصه بخشی از خراسان بزرگ را روایت می‌کند که در سال‌های سلطنت سلطان حسین بایقرا با کمبود و قحطی آب روبه‌رو شد. بستر زمانی این‌ داستان مربوط به سلسله تیموریان است که فرقه اسماعیلیان نفوذ زیادی بر آن‌ها داشتند. این ‌نفوذ باعث شد مرد فاضل و وارسته‌ای به‌نام امیرعلی شیرنوایی به وزارت دربار تیموریان برسد.

انتشارات سوره مهر کتاب در 298 صفحه و به قیمت 50 هزار تومان در دسترس علاقه‌مندان به ادبیات داستانی قرار داده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...