کتاب «داستان‌های آموزنده از پیشینیان» اثر محمد جواد گودینی در دو جلد منتشر شد.

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، کتاب «داستان‌های آموزنده از پیشینیان» در ۱۷۸ صفحه و به همت انتشارات میراث ماندگار قم به زیور طبع آراسته و روانه بازار نشر شد.

نویسنده در این اثر کوشیده است با بهره گیری از منابع معتبر تاریخی، ادبی و روایی حکایت‌هایی از زندگی گذشتگان را بازگو کند. در این مجلدات ۹۰ داستان و حکایت از رخدادهای تاریخی، گزینش و نقل شده است.

گودینی در بخشی از پیشگفتار این اثر چنین نوشته است: تردید نیست دانش تاریخ و تأمل در زندگی پیشینیان … حاوی درس‌ها و عبرت‌های فراوان برای نسل حاضر و آتی بوده است. تاریخ چراغی است که ما را با شیوه‌های زندگی انسان‌هایی که در روزگار گذشته می‌زیستند و اکنون در این دنیا نیستند آشنا می‌کند و مطالعه آن برای همه اقشار سودمند است… تاریخ بسان آزمایشگاهی است که رفتار دیگر انسان‌ها در آن به بوته‌ی آزمایش گذاشته شده و مورد ارزیابی قرار می‌گیرد و آیندگان این امکان را دارند پیرامون آن اندیشه کرده… و تلاش کنند در زندگی خویش از این تجارب ارزنده که حاصل عمر انسان‌های گذشته است، استفاده نموده و عبرت گیرند…»

نویسنده برای این اثر تاریخی- ادبی که در دو جلد تدوین شده، از ۱۰۹ منبع بهره جسته است.

................ هر روز با کتاب ...............

ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...
عدالت در یک جامعه پسادیکتاتوری چگونه باید تأمین شود؟... آلمان پیش از این نیز مجبور شده بود با بقایای حکومت دیکتاتوری هیلتر و جرائم آنها مواجه شود... آیا باید دست به پاکسازی ادارات دولتی از افرادی زد که با حکوت کمونیستی همکاری داشته‌اند؟... احکام بر اساس قانونی تنظیم می‌شدند که کمترین مجازات را مقرر کرده بود... رسیدگی به هتک حیثیت افراد در رژیم گذشته... بسیاری از اساتید و استادیاران به عنوان خبرچین برای اشتازی کار می‌کردند ...