کتاب خودزندگینامه‌ «میشل اوباما» [برای 26 امین بار!] توسط سهیلا ناصری ترجمه شد.

به گزارش مهر، کتاب «میشل اوباما» [Becoming] که عنوان پرفروش‌ترین کتاب سال امریکا را نصیب خود کرد، زندگی شخصی همسر اولین رئیس‌جمهور سیاه‌پوست امریکا را قبل و بعد از ورود به کاخ سفید روایت می‌کند. نثر ساده و صمیمی نویسنده سعی دارد بیشتر به زندگی شخصی و خانوادگی او بپردازد تا طرح مسایل و دیدگاه‌های سیاسی وی.

«میشل اوباما» [Becoming]

میشل اوباما [Michelle Obama] در بخشی از کتاب می‌نویسد: «من یک آدم معمولی هستم که در سفری فوق‌العاده قرار گرفت. در بازگویی داستانم، امیدوارم بتوانم به ایجاد فضایی برای داستان‌ها و صداهای دیگر کمک کنم.... اگر داستان منحصر به فرد خودمان را بپذیریم و به آن افتخار کنیم و اگر خودِ واقعی‌مان باشیم، می‌توانیم خودمان را قوی و قدرتمند سازیم. در اینکه حاضر باشیم دیگران را بشناسیم و حرف‌هایشان را بشنویم زیبایی و عظمتی وجود دارد. از نظر من، اینگونه است که ما تحول پیدا می‌کنیم».

سهیلا ناصری، مترجم درباره علت ترجمه‌ این کتاب می‌نویسد: «برخی تشابهاتی که در زندگی همسران دیپلمات‌ها و سیاستمداران، البته در مقیاس‌های متفاوت، وجود دارد باعث شد من بتوانم با برخی جنبه‌های زندگی فردی نویسنده بیشتر ارتباط برقرار کنم».

ناصری در بخش دیگری از مقدمه می‌نویسد: «کتاب حاضر جنبه‌های مختلف زندگی میشل اوباما، چه قبل از ورود وی به کاخ سفید و چه به عنوان بانوی اول امریکا، را به تصویر کشیده است‌. اما شخصاً بخش‌های مربوط به سوابق و روابط خانوادگی و انسانی وی را بیشتر از بخش‌های سیاسی پسندیدم زیرا شباهت‌های بسیاری با زندگی مردم عادی دارد. علاوه بر این، شخصیت مادر میشل اوباما برایم بسیار جذاب بود زیرا توصیفی که در این کتاب از او شده است نشان می‌دهد که وی شخصیتی است که سعی کرده در دوره‌ی هشت ساله‌ی ریاست جمهوری اوباما و با وجود اسکان در کاخ سفید زندگی عادی خود را به نحوی ادامه دهد و تا حد ممکن تحت تأثیر شغل دامادش قرار نگیرد. اگرچه کتاب حاضر از دید یک شهروند امریکایی و با پیشینه و فرهنگ یک فرد غربی به رشته تحریر درآمده، در عین حال نکات جالبی برای خواننده ایرانی در بر دارد».

کتاب «میشل اوباما» به ترجمه سهیلا ناصری و ویراستاری امیر تخت‌روانچی در ۶۲۶ صفحه، مصور و با قیمت ۸۵ هزار تومان، توسط انتشارات خط و طرح روانه‌ بازار نشر شده است.

[این کتاب که برای نخستین بار در سال 1397 توسط سپیده حبیبی ترجمه شده است؛ تا کنون 26 بار ترجمه مجدد و توسط ناشران مختلف با عناوین «شدن»، «میشل اوباما»، «میشل اوباما شدن» و غیره منتشر شده است.]

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...