کتاب «هفت شهر نی» برگرفته از موضوعات هفت سفر عرفانی برای انسان، نُت های ردیف موسیقی ایران و خاطراتی از هنرمندان شناخته شده موسیقی ایرانی در دسترس مخاطبان قرار گرفت.

به گزارش مهر، کتاب موسیقایی «هفت شهر نی» به تألیف حامد امجدیان راهی بازار موسیقی کشور شد، این در حالی است که قطعات آمده در این کتاب توسط مؤلف اجرا و از طریق اپلیکیشن جامع نی نوازی در دسترس علاقمندان قرار گرفته است.

«حامد امجدیان» آهنگساز، مولف و نوازنده ساز عرفانی نی درباره تازه‌ترین اثر تألیفی خود گفت: این کتاب شامل هفت سفر عرفانی برای انسان، نُت‌های ردیف موسیقی ایران با ذکر مثال برای هر گوشه، ۵۱ قطعه ضربی، ۵۰ درس مقدماتی، داستان‌ها و خاطرات شیرین استادانی چون محمد موسوی و محمدرضا شجریان است و در ۴۳۴ صفحه با جلد گالینگور چاپ و منتشر شده است.

این پژوهشگر که پیش تر کتابِ «قوانین و مقررات مرتبط با بازار سرمایه» را به چاپ رسانده، از انتشار کتاب دیگرش با عنوان «مکتب آنتی سوسولیست» که ساختاری وسیع و بنیادین را در حوزه افکار انسانی بیان می‌کند، خبر داد.

در توضیحات تکمیلی کتاب نیز آمده است:

«مؤلف در ابتدای کتاب و قبل از ورود به مباحث موسیقی، از هفت سفر اخلاقی - عرفانی برای انسان سخن می‌گوید که از آن به «اسفار هفتگانه نی نوازان» یاد کرده و عنوان می‌کند: کاش هر انسان و به طور اخص اهالی موسیقی ایرانی قبل از اینکه سازی به دست گیرند، از این هفت شهر به سلامت بگذرند تا دلشان محیای پذیرش اسرار گردد. سفرهایی با عنوان سفر از شهر خودشنیداری به حقیقت شنیداری، سفر از شهر تقلید به شهر تحقیق، ورود به شهرعشق و برپایی ضیافتِ امجد و …»

................ هر روز با کتاب ...............

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...