حسین سناپور از انتشار کتاب «آغازکنندگان رمان مدرن ایران» خبر داد.

این نویسنده درباره کتاب جدیدش به ایسنا گفت: این کتاب به هشت رمان که اغلب کوتاه هستند و از آن‌ها به عنوان داستان بلند یاد می‌شود، می‌پردازد. این رمان‌ها به عنوان مهم‌ترین رمان‌های مدرن ایرانی هستند که بر داستان‌نویسی و نویسندگان تأثیر گذاشته و اغلب هم محل چالش بوده‌اند. «بوف کور» صادق هدایت، «سنگی بر گوری» جلال آل احمد، «خروس» ابراهیم گلستان، «ملکوت» بهرام صادقی، «شازده احتجاب» و «کریستین و کید» هوشنگ گلشیری، «سنگ صبور» صادق چوبک و «آشغالدونی» غلامحسین ساعدی رمان‌هایی هستند که در این کتاب به آن‌ها پرداخته شده است.

 او با تأکید بر تأثیرگذاری این‌ رمان‌ها بر داستان ایرانی و سایر نویسندگان، افزود: درباره این‌ کتاب‌ها بسیار گفته شده است و بعد از سال‌ها هنوز مطرح هستند و خوانده می شوند. این‌ کتاب‌ها سرآغاز کارهای مدرن در ایران هستند، گرچه برخی از آن‌ها فاصله زمانی زیادی دارند؛ اما من آن‌ها را به عنوان آغازکنندگان رمان مدرن به‌حساب آورده‌ام و درباره هرکدام‌شان یک مقاله ۲۰-۳۰ صفحه‌ای نوشته‌ام.

سناپور درباره تعریفش از رمان مدرن نیز گفت: ادبیات مدرن از اواخر قرن ۱۹ آغاز شده است و کسانی مانند جویس، پروست،  کافکا و فاکنر از سردمداران این نوع داستان هستند. ادبیات مدرن نوعی از داستان است که  بیشتر بر  حسب جهان ذهنی و فکری شخصیت‌ها  نوشته می‌شود. این نوع  از داستان‌ها ادبیات پیچیده‌تری نسبت به سایر داستان‌ها دارند و نماینده‌های این نوع داستان در ایران شناخته‌شده‌اند. البته تعریف داستان مدرن بحث مفصلی می‌طلبد و چندین کتاب و مقاله از جمله کتاب‌ حسین پاینده و ترجمه رضا رضایی در این زمینه منتشر شده است.

«آغازکنندگان رمان مدرن ایران» نوشته حسین‌سناپور در ۲۵۱ صفحه با قیمت ۳۲ هزار تومان در نشر چشمه منتشر شده است.

حسین سناپور متولد سال ۱۳۳۹ است.  او پیش‌تر، کتاب‌های «آتش»، «سپیدتر از استخوان»، «دود»، «خاکستر» «با گارد باز»، «نیمه‌ غایب»، «لب بر تیغ»، «ویران می‌آیی»، «تودرتویی شگردها»، «شمایل تاریک کاخ‌ها»، «ده جستار داستان نویسی»، «سمت تاریک کلمات»، «جادوی داستان»، «یک شیوه برای داستان‌نویسی» و مجموعه شعرهای «مهلکه»، «آداب خداحافظی» و «خانه این تابستان» را در نشر چشمه منتشر کرده است.

................ هر روز با کتاب ...............

رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...