به گزارش فارس، کتاب «از جنگ تا دفاع مقدس، متن و حواشی»، بخشی از تاریخ شفاهی جنگ ایران در گفت وگو با ۲۰ تن از مسئولان، متخصصان، محققان، نویسندگان، شعرا، فیملسازان جنگ تحمیلی است که در خانه گفتمان شهر با حضور جمعی از هنرمندان و اهالی رسانه برگزار شد.

* سرهنگی: در جنگ‌های دفاعی از آنجا که مردم عادی هستند، خودبخود این جنگ‌ها به یک پدیده اجتماعی تبدیل می‌شوند

مرتضی سرهنگی، ظهور ادبیات جنگ را از بازتاب‌های این رخداد در جوامع مختلفی همچون آلمان، فرانسه، روسیه و ایران عنوان کرد و گفت: همه جنگ‌ها در یک روز و ساعت معینی شروع و تمام می‌شوند، اما دامنه مطالعاتی آنها تا قرن‌ها کشیده می‌شود. سربازان به خانه‌ها برمی‌گردند و از خاطراتشان می‌گویند. بعد از مدتی از پایان جنگ‌ها، تحقیقات در زمینه‌های مختلف جنگ شروع می‌شود.

وی ادامه داد: در جنگ‌های دفاعی از آنجا که مردم عادی هستند که با عشق از وطن خود دفاع می‌کنند، خودبخود این جنگ‌ها به یک پدیده اجتماعی تبدیل می‌شوند. آن چنان که روحیه مقاومت و دفاع مردم ایران در نقاشی، هنرهای تجسمی و ادبیات بازتاب پیدا کرده است و هنرمندان نیز با این روش در جریان دفاع مقدس به مردم پیوستند.

* صادقی: ایرانی‌ها هیچ گاه جنگ افروز نبودند و همیشه برای دفاع از میهن وارد جنگ شدند

حبیب الله صادقی، از بنیانگذاران و پیشکسوتان نقاشی انقلاب و هنرمندان دفاع مقدس و مقاومت، نیز در ادامه این نشست، با اشاره به حوادث و جنگ‌های مختلفی که ایرانی‌ها در طول تاریخ با آن مواجه بوده اند، گفت: ایرانی‌ها هیچ گاه جنگ افروز نبودند و همیشه برای دفاع از میهن وارد جنگ شدند. در بین مدافعان همیشه روایانی بودهاند که دل در گروی معرفت مردم داشتند و وفادارانه و فداکارانه، مشاهدات خود از جنگ و دفاع مقدس را با هنرشان به ثبت رسانده‌اند.

وی ضمن تقدیر از بانیان دفتر هنر و ادبیات مقاومت حوزه هنری، آقایان مرتضی سرهنگی و هدایت الله بهبودی، تأکید کرد: موضوع هنر دوران انقلاب اسلامی، فرایندی است که در بخش‌های تجسمی، گفتاری و نوشتاری در یک پیوند و پیوستگی قرار دارد و نمی‌توان آنها را از یکدیگر جدا کرد و این حاصل زحمات همه دستاندرکاران این عرصه است.

* زنگی:  تاریخ شفاهی، وقتی صادقانه، درست و بدون قضاوت فردی و شخصی باشد، می‌تواند روایتی قابل اعتماد و استناد میان نسلهای حال و آینده شود

بهنام زنگی، گرافیست و مدرس دانشگاه سخنران دیگر نشست رونمایی از کتاب «از جنگ تا دفاع مقدس، متن و حواشی» درباره اهمیت کتابهای دفاع مقدس از نگاه یک ناشر خصوصی گفت: یکی از اصلی ترین مسایلی که باعث شده که هنر جنگ در کشورما از بدنه جامعه فاصله پیدا کند، غیرمردمی بودن آن است. ما سعی کردیم که از هنر جنگ حمایت کنیم، اما ذات این حمایت‌ها، ما را به سمت دولتی شدن هدایت کرده و متاسفانه این مساله، آفت هنر و ادبیات جنگ شده است.

وی تأکید کرد: وقتی با نمونه‌های موفق جنگ در دنیا مواجه می‌شویم که بیش از نیم قرن ازاتمام آنها گذشته است اما مردم هنوز به قربانیانشان با احترام نگاه می کنند و حتی نسل‌های بعد به آنها تعلق خاطر دارند. اما متاسفانه در کشور ما این ارتباط مردمی گسسته شده است.

زنگی مردمی بودن هنر جنگ را با توجه و اهمیت دادن به مطالعات و پژوهش‌ها در این زمینه مهم و مرتبط دانست و گفت: کتاب دکتر خانی گونه ای از سبک تاریخ شفاهی جنگ است و جای خالی این گونه کتابها در فرهنگ و ادبیات جنگ ما خالی است. این حق ماست که روایت های مختلف درباره دفاع مقدس بشنویم و بدانیم بیان و ثبت وقایع جنگ و دفاع مقدس یک وظیفه فرهنگی و علمی مهم است تا در اختیار نسل‌های بعد قرار بگیرند. تاریخ شفاهی، وقتی صادقانه، درست و بدون قضاوت فردی و شخصی باشد، می‌تواند روایتی قابل اعتماد و استناد میان نسلهای حال و آینده شود.

کتاب «از جنگ تا دفاع مقدس، متن و حواشی» حاوی گفت‌وگوهای مفصلی است که مینو خانی برای انجام و تدوین رساله دکتری خود با عنوان «بازتاب‌های جنگ در نقاشی ایرانی» است. در این کتاب بیست نفر از مسوولان، متخصصان، محققان، نویسندگان، شعرا، فیملسازان، جنگ را از منظر خود روایت کرده‌اند و به دو پرسش اساسی و محوری پاسخ گفته‌اند: چرا جنگ در ایران به پدیده اجتماعی تبدیل شده؟ و چرا هنرمندان ایرانی علاقمندند این جنگ را در آثار خود بازنمایی کنند؟ 

وی درباره پاسخ این پرسش در جمع میهمانان حاضر در این نشست گفت: هنرمند وقتی در بستر جنگ قرار می‌گیرد، گویا همه سوژه‌های ممکن برای خلق اثر در دسترس اوست اما این لایه رویی واکنش هنرمند به جنگ می‌تواند باشد. هنرمندان و نویسندگانی که من با آنها صحبت کرده‌ام، جنگ بخشی از زیست اجتماعی آنها بود. خیلی از آنها رفتند بجنگند اما نتوانستند و به جای آن سلاحی که می‌توانستند با آن کار کنند را در اختیار گرفتند. همان گونه که حاتمی کیا دوربینش، مرتضی سرهنگی و صادقی قلمشان در جنگ مشارکت کردند.

این استاد دانشگاه ادامه داد: اتفاق چند سو و قابل توجه در این واکنش‌های هنرمندانه، این است که هنرمندان حلقه واسطی شدند میان وقایع جنگ و مردمی که در شهرها و دور از فضای جنگ بودند. هنرمندان با تاثیرپذیری از جنگ، آثار هنری و ادبی خلق کردند که بستر اتصال مردم با جنگ را فراهم کرد؛ تا تعهد و مسوولیتی که باید با کارهای پژوهشی شناخته و به مردم شناسانده شود.

هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...
هنگام خواندن، با نویسنده‌ای روبه رو می‌شوید که به آنچه می‌گوید عمل می‌کند و مصداق «عالِمِ عامل» است نه زنبور بی‌عسل... پس از ارائه تعریفی جذاب از نویسنده، به عنوان «کسی که نوشتن برای او آسان است (ص17)»، پنج پایه نویسندگی، به زعم نویسنده کتاب، این گونه تعریف و تشریح می‌شوند: 1. ذوق و استعداد درونی 2. تجربه 3. مطالعات روزآمد و پراکنده 4. دانش و تخصص و 5. مخاطب شناسی. ...