بهروز یاسمی مجموعه‌ی نقد ادبی را بر هفت کتاب از کسانی همچون علی معلم دامغانی، یوسفعلی میرشکاک، سیدحسن حسینی، قیصر امین‌پور، احمد عزیزی و محمدعلی بهمنی منتشر می‌کند.

به گزارش ایسنا، این نقدها قبلا به صورت نقدهای رادیویی پخش شده‌اند که اکنون در این کتاب گردآوری شده است.

یاسمی مجموعه‌ای از غزل، مثنوی و شعر نو را نیز که از کارهای تازه‌ی او محسوب می‌شوند، برای انتشار آماده دارد.

این شاعر و منتقد همچنین درصدد است برخی آثارش را تجدید چاپ کند.

به گفته‌ی او، در حال حاضر چاپ سوم «گزیده‌ی ادبیات معاصر» نیستان تمام شده و ناشر باید آن را برای چهارمین‌بار منتشر کند.

یاسمی همچنین گفت: مدت‌هاست درخواست تجدید چاپ «همان گناه همیشه» را که توسط نشر قلم منتشر شده بود، داده‌ام، اما به نظر می‌رسد از زمانی که مدیریت این انتشارات، معاون وزیر شده، دیگر به کتاب‌های ما هم توجه نمی‌کند. همچنین آن را به ناشر دیگری نمی‌توانم بدهم، چون این ناشر باید اجازه بدهد.

او «تقویم گناهان تازه» را هم مدت‌هاست برای انتشار آماده دارد، اما به دلایلی از جمله بحث نشر کتاب و ناشران، فعلا آن را منتشر نمی‌کند.

................ هر روز با کتاب ...............

مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...