کتاب "ساعت 25" شامل گفتگوی منتشرنشده با زنده‌یاد قیصر امین‌پور در جمهوری آذربایجان رونمایی شد.

به گزارش مهر، مراسم بزرگداشت زنده یاد قیصرامین پور در آستانه سالگرد تولد او در نشست بهاریه بنیاد فرهنگ ایران زمین، صبح امروز 14 آوریل برابر با 25 فروردین به مناسبت انتخاب باکو به عنوان قطب فرهنگی سال 2009 با حضور علاقمندان فرهنگ ایرانی در باکو پایتخت جمهوری آذربایجان برگزار شد.


در نشست مذکور ضمن بحث و بررسی آثار قیصر امین‌پور، کتاب "ساعت 25" که گفتگوی منتشر نشده با آن مرحوم است، رونمایی شد. این اثر دوم اردیبهشت ـ سالگرد تولد دکتر امین‌پور ـ توسط انتشارات صفحه سفید وارد بازار کتاب خواهد شد.

در نشست ادبی بنیاد فرهنگ ایران زمین، دکتر احمد مشعوف - استاد شرق شناسی دانشگاه جمهوری آذربایجان - ضمن تجلیل از غنای ادبی اشعار قیصرامین پور، فعالیت شاعران و نویسندگان جوان ایرانی و روند رو رشد آثار ایرانی در کشورهای همسایه را مثبت ارزیابی کرد و از سفر چند تن از نویسندگان نوگرای ایران به باکو و برگزاری نشست ادبی انجمن کتابخانه ملی آذربایجان برای معرفی قیصرامین پور به عنوان حرکتی موثر یاد کرد که به همت این بنیاد و با تلاش‌های محمدرضا اسدزاده - نویسنده ایرانی - در باکو انجام شده است.

دکتر سمیر احمدف نویسنده و رییس انجمن ادبی طوطی نیز ضمن خواندن اشعاری از مولوی به زبان آذری، تلاش‌های خودجوش در جهت مبادلات فرهنگی نهادهای مدنی و غیر دولتی را بهترین حرکت برای شناسایی و گفتگوی بین فرهنگ‌ها و کشورها و برگزاری نشست‌های نیما یوشیج، سهراب سپهری و شهریار شناسی را از فعالیت‌های خوب و موثر ادبی و فرهنگی در قالب برنامه هایی مدنی خواند که مورد استقبال ایرانیان مقیم باکو و اهل فرهنگ آذربایجان قرار گرفته است.

همچنین استاد علی شاهی شاعر مقیم باکو ضمن نکوداشت شخصیت زنده یاد قیصرامین پور، از خاطره دیدارش با وی در نمایشگاه کتاب تهران یاد کرد و گفت: او را مردی متواضع و پر از اندیشه یافتم که گزیده و پرعمق سخن می‌گفت.

در حاشیه این مراسم مدیر بخش موسیقی تلویزیون آذری "تی تو" نیز بر ضرورت معرفی شاعران نوگرای ایرانی و شاعران آذری در رسانه‌های دو کشور تاکید کرد.

در این مراسم از تلاش‌های نویسنده کتاب "ساعت 25" در باکو تقدیر و جایزه انجمن فرهنگی ادبی طوطی و انجمن دوستداران فرهنگ ایرانی به خاطر تلاش‌های فرهنگی و رسانه‌ای اسدزاده در آذربایجان به وی اهدا شد.

کتاب "ساعت 25" مجموعه شعرگونه‌های محمدرضا اسدزاده به همراه گفتگوی منتشرنشده وی با دکتر قیصر امین‌پور با عنوان "کم‌خونی فرهنگ" است. این گفتگوی منتشرنشده توسط اسدزاده و در سال‌های حضور امین‌پور در سروش نوجوان در سال 1379 تهیه شده است.

اسدزاده در این مراسم حضور فرهنگی در آذربایجان را به دلیل انتخاب باکو در سال 2009 به عنوان قطب فرهنگی منطقه ضروری و رشد نسل جدید نویسندگان و شاعران جوان ایرانی را مدیون تلاش‌های استادانی چون امین‌پور خواند.

عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...
جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...