گابریل گارسیا مارکز نویسنده مشهور کلمبیایی روزنامه‌نگاری را بهترین حرفه جهان می‌داند. 
   
گارسیا مارکز که روز گذشته در سمیناری درباره رسانه‌های جمعی در شهر "مونته ری" در ایالت شمالی "نوئو لئون" مکزیک سخن می‌گفت افزود: «روزنامه‌نگاری بهترین شغل جهان بوده و همچنان خواهد بود.»

نویسنده کلمبیایی تاکید کرد: «روزنامه نگاری زیباترین حرفه است و علیه آن هیچ کاری نمی‌توان صورت داد. برنده جایزه نوبل ادبیات در عین حال از روند شتاب‌زده در تحریریه‌های خبرگزاری‌ها انتقاد کرد و گفت: «در این شرایط وقت کمی در اختیار حرفه‌ای های اطلاع رسانی قرارداده می‌شود تا بتوانند متون را تنظیم کنند.»

به گزارش فارس به نقل از آژانس پرنسا لاتینا کوبا، گارسیا مارکز ادامه داد: «هنگامی که شتاب‌زدگی وجود داشته باشد وقتی برای فکر کردن باقی نمی ماند و روز بعد گفته می‌شود که بهتر بود آنگونه نوشته می‌شد. نویسنده رمان معروف "صد سال تنهایی" در بخش دیگری از سخنانش اظهار داشت: «مایل به انتشار آثار به شیوه سنتی چاپ در برابر انتشار الکترونیکی هستم.»

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...