کتاب نیوز | اطلاع رسانی و نقد کتاب - خواب تلخ

18 بهمن 1388

در را که بستم، نگاهم به نامه‌ی تهدیدی که با ماژیک قرمز از بالا تا پایین در نوشته شده بود گره خورد. «به نام خدا و خلق، احمد در دادگاه خلق قهرمان ایران غیابا محاکمه و به اعدام انقلابی محکوم گردیده است در صورتی که ظرف مدت سه روز از تمامی فعالیت های خود دست برندارد این حکم اجرا خواهد شد.»

چند قدمی برداشتم تا سر کوچه اصلی برسم.
از اولین دیوار تا آخرین دیوار همگی یک نوشته را فریاد می زدند. نوشته ای که چند شب پیش بر روی آنها نقش بسته بود«مرگ بر احمد».
هوای سرد عصرهای پاییز در پهنه خیابان مجال بیشتری برای خودنمایی داشت. پیاده به راه افتادم،می دانستم که الان خسته و گرسنه است و می دانستم به تنها چیزی که فکر نمی کند خودش است.
خیابان ها چقدر پهن و بزرگ بودند و درختهای وسط بلوار چقدر نحیف و خشک.

جمعیت زیادی مثل هر روز خیابان شهدا را پر کرده بود. مردم دسته دسته ایستاده بودند و «سیاست» نقل صحبت هایشان بود؛ یکی حزب اللهی بود و یکی جزء سازمان مجاهدین خلق(منافقین)، یکی پیکاری بود و یکی توده ای...از وسط بلوار راه می رفتم تا دقیقا به مر کز تجمع برسم.
نمی خواستم اول راهی وارد بحث ها بشوم و مأموریتی که مادر آن قدر برایش سفارش کرده بود را به انجام نرسانم. همین طور که می رفتم دیدمش. روبرویش را که نگاه کردم مردهایی با سبیل های از بنا گوش در رفته- به قول خودشان اعضای سازمان مجاهدین خلق - ایستاده بودند و روزنامه خودشان «مجاهد» را می فروختند.

و او درست مقابل آنها در سمت دیگر خیابان با آن قدو قواره کوچکش بساط پهن کرده بود و روزنامه بچه حزب اللهی ها «منافق» را می فروخت.
مرا که دید، دوید جلو و گفت: «سلام آبجی، راحت اومدی؟«
و من مثل همه وقتهایی که از دستش عصبانی بودم جذبه خواهر بزرگتری ام را حفظ کردم و گفتم :«علیک سلام». بعد لقمه غذا را که مادر داده بود از کیفم بیرون آوردم و به سمتش گرفتم و گفتم :«نترس، خدا با ماست.»
لقمه غذا را پس زد و گفت: «من سیرم.»
با طعنه بهش گفتم: «از رنگ صورتت معلومه چقدر سیری!»

لقمه را گرفت و گذاشت داخل جیب شلوارش و بعد پیراهنش را روی آن کشید.
گفتم: «می دونم صدبار گفتم و فایده نداشته اما یه بار دیگه هم می گم. آخه بابا جون تو هم داری توی اون سپاه کار می کنی، نمی گم نهار و شام بخور، اما حداقل یه لقمه نون بذار دهنت، فردا پس فردا زخم معده می گیری ها!»
لبخندی زد و نگاهی به من انداخت. دیگر حس نمی کردم که یک نوجوان 14 ساله روبرویم ایستاده است. این جور وقت ها دیگر نمی توانستم به چشم هایش مستقیم نگاه کنم.
گفت: «آخه آبجی مگه من برای انقلاب چیکار کردم که از مال بیت المال حتی یه لقمه نون بخورم.»

در حالیکه سعی می کردم به تیترهای روزنامه نگاه کنم، بهش گفتم: «لااقل شب بیا خونه استراحت کن!»
و او گفت: «خیلی ها منتظرند که ماها بخوابیم...»
می دانستم که از پس استدلال های او بر نمی آیم. پس دیگر چیزی نگفتم.
وقتی بر می گشتم هوا حسابی تاریک شده بود.
اما خیابان ها انگار کوچک و لاغر شده بودند، درختهای وسط بلوار چه قدی کشیده بودند، مغازه ها چقدر رونق پیدا کرده بود.

با خودم فکر کردم نکند مسیر را اشتباه آمده باشم. کمی سرک کشیدم تا تابلوی کوچه را ببینم. تابلو را که دیدم خیالم راحت شد: «کوچه شهید احمد گودرزی»

داستان کوتاه |

روایتی از رفیق کلاغ | احمد غلامی

ملکه برفی با 13 داستان از دانمارک رسید

و اما وقتی از عشق حرف می‌زنیم از چه حرف می‌زنیم | سپیده اشرفی

هشت داستان کوتاه از امام هفتم در زندان زاهر

پیرامون عمارت نیمه‌شب | بابک لهراسبی

گنجی از پنیر در تخت جمشید کشف شد

شش داستان سینمایی با صدای بهروز رضوی

درباره آکوتاگاوا و جایزه‌اش | سپهر پیش‌بین

4 داستان از راز دهکده‌ نیست در جهان

گام به گام تا داستان‌نویسی حرفه‌ای در ده جلد ترجمه شد

شرلی جکسون 2020 به تنها هندی‌های خوب رسید

17داستان از مسافر باغ سیب

قصه‌های من و بچه‌هام به مومیایی رسید

نگاهی به فرزندم پاندا | مهسا شمسی‌پور

پیرامون در سرزمینی دیگر | داریوش احمدی

نیما نابغه و ورزشکارهای آشغال‌جمع‌کن

میشوی بزرگ | امیل زولا

ناگفته‌های انقلاب کوبا در نیشکرهای خونین

ده فرمان از آداب نوشتن | رضا امیرخانی

اسدالله شعبانی: حقوق شهروندی را در ادبیات کودک نهادینه کنیم

مردی که خودش را فروخت | ژان ژیرودو

اینجا کرگدن‌ها هم عاشق می‌شوند

درباره داستان پست مدرن | فتح‌الله بی‌نیاز

درنگی بر راه داستان‌ | فرزام شیرزادی

داستان‌ها چگونه فیلم می‌شود در گفت‌وگو با پیمان شوقی

همه به هم شب‌به‌خیر گفتند اما کسی نخوابید

کارآفرینی با دختری که باغ را سرسبز کرد

انعکاس اصلاحات ارضی در آثار آل احمد، ساعدی، دولت ‌آبادی و احمد محمود

داستان داستان‌ها: فریدون(7) | علی نیکویی

جدال قلم و دوربین در ساز دهنی | پویا رفویی

یک رمان و دو داستان در خیابان مینتولاسا

مروری بر ب کوچک | سعیده امین‌زاده

شوهر کامپیوتری | ابوالفضل زرویی نصرآباد

مشهورترین داستان‌های کوتاه چارلز بوکوفسکی

نگاهی به جهان ادبی غزاله علیزاده | شبنم کهن‌چی

11 داستان از وروجک‌های آتش‌پاره

ساختار گفت‌وگو در داستان‌های قرآن

نگاهی به نقدهای جنجالی عبدالعلی دست‌غیب | حسن دهقان

نگاهی به هشت موش کور باهوش

داستان داستان‌ها: منوچهر(4) | علی نیکویی

پیرامون فلسفه‌ورزی: از کنجکاوی متعارف تا استدلال منطقی | رضا دستجردی

مشاوران رسانه‌ای با شعار «محصول ما شک است» می‌کوشند ابهام بسازند تا واقعیت‌هایی چون تغییرات اقلیمی یا زیان دخانیات را زیر سؤال ببرند. ویلیامسن در اینجا فلسفه را درگیر با اخلاق و سیاست می‌بیند: «شک، اگر از تعهد به حقیقت جدا شود، نه ابزار آزادی بلکه وسیله گمراهی است»...تفاوت فلسفه با گفت‌وگوی عادی در این است که فیلسوف، همان پرسش‌ها را با نظام‌مندی، دقت و منطق پی می‌گیرد ...

مروری بر روحیات حیوانی | الهه طهماسبی

عوامل روان‌شناختی مانند اطمینان بیش‌ازحد، ترس از شکست، حس عدالت‌طلبی، توهم پولی و تاثیر داستان‌ها، نقشی کلیدی در شکل‌گیری تحولات اقتصادی ایفا می‌کنند. این عوامل، که اغلب در مدل‌های سنتی اقتصاد نادیده گرفته می‌شوند، می‌توانند توضیح دهند که چرا اقتصادها دچار رونق‌های غیرمنتظره یا رکودهای عمیق می‌شوند ...

نشست نقد و بررسی مولوی‌نامه

جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...

نگاهی به فلسفه تنهایی اسونسن | محمد صادقی

مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...

مروری بر آوارگان: تجربه پناهندگی | آریامن احمدی

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...