کتاب «جلسه طنز: مباحث آموزشی و کارگاهی» نوشته اسماعیل امینی توسط انتشارات روزبهان منتشر شد.

جلسه طنز: مباحث آموزشی و کارگاهی» نوشته اسماعیل امینی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، اسماعیل امینی، نویسنده کتاب، درباره این اثر می‌گوید: «این کتاب، حاصل تأملات من است درباره طنز و گونه‌های شوخ‌طبعی. اگرچه اغلب مطالب آن آموزشی است اما روش کتاب، آموزش گام‌به‌گام طنز نیست؛ زیرا به نظر من، کسی که می‌خواهد شعر طنز بسازد، باید اول شاعر باشد و فنون شعری را بشناسد، بعد علاوه بر هنر شاعری، ظرافت‌ها و شگردها و نگاه طنزآمیز به جهان را با مطالعه و تمرین بیاموزد.

این کتاب برای کسانی نوشته شده که با فنون شاعری و نویسندگی آشنا هستند و قصد طنزنویسی دارند. یادداشت‌های این کتاب اغلب مستقل از هم قابل‌استفاده‌اند، مگر چند یادداشت که ادامه‌دار و چندقسمتی است. هر کس به تناسب علاقه و پسندش، می‌تواند از هر جا که دلش خواست کتاب را بخواند.

این نکته را هم بگویم که این کتاب برای ارجاعات مقالات دانشگاهی مفید نیست، حتی شاید مضر هم باشد! برای اینکه نگاه خاص من است به طنزنویسی و بیانگر تجربه‌های شخصی خودم برای کسانی که طنز را جدی گرفته‌اند و بی‌دغدغه امتیازات اداری و دلخوشی‌های ربته‌بندی‌های دانشگاهی، طنز می‌خوانند، طنز می‌نویسند و طنز می‌سرایند.»

کتاب «جلسه طنز: مباحث آموزشی و کارگاهی» در ۱۹۶ صفحه و با قیمت ۲۴۵ هزار تومان توسط انتشارات روزبهان عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...