به گزارش خبرگزاری تسنیم، صابر قدیمی، پژوهشگر، در «طرز طنز» 52 صنعت بدیعی و بیش از دو هزار بیت ناب از استادان شعر طنز معاصر را معرفی و ارائه کرده است. می‌توان گفت که معرفی صنایع بدیعی مؤثر در ساخت طنز و ارائه تمامی ابیات مرتبط، برای اولین‌بار در این کتاب اتفاق افتاده است.
هدف از این تحقیق دستیابی به ابزارهای مهم بدیعی در شعر طنز معاصر و ارائه بهترین نمونه‌های هر یک از این صنایع است که طنزپردازان از آنها برای افزودن تأثیر بر مخاطب استفاده می‌کنند. همچنین شناسایی شگردهای پربسامد بدیعی این شاعران و به تبع شعر طنز معاصر، هدف دیگر این پژوهش به حساب می‌آید.
در انتخاب طنزپردازان در این تحقیق سعی شده است که با رعایت بازه‌های زمانی در هر دوره آثار یکی از قله‌های طنز ایران، که نسبت به دیگر طنزپردازان هم‌عصر در به‌کارگیری ابزارهای بدیعی برتری داشته‌اند، بررسی شود. از میان طنزپردازان نام‌آشنای معاصر کشور در این پژوهش به آثار ایرج میرزا، ابوتراب جلی و ابوالفضل زرویی نصرآباد توجه شده است و بیش از دو هزار بیت به تفکیک صنایع طبقهبندی شدهاند.
صابر قدیمی درباره این کتاب گفت: در این کتاب 52 شگرد و صنعت را مورد تحلیل قرار داده‌ام. همچنین نشان می‌دهم که در گذر زمان از ایرج میرزا تا زرویی نصرآباد ادبیات طنز چه تغییری داشته است. برای مثال این که زبان از مونولوگ دوره قاجار به دیالوگ رسیده یعنی در زمان گذشته یک دانای کل شعر می‌گفت، اما در دوره‌های بعد تعامل و گفتوگو شکل گرفته و دیالوگ برقرار شده است نیز تشریح می‌شود.
وی افزود: در این بخش می‌گویم که در طنز معاصر صدا‌های بیشتری را در شعر شاهد هستیم و مناظره یا اینکه شاعر خطاب به مسئولی موضوعی را مطرح کند، پررنگ‌تر شده است. همچنین اینکه در خیلی از موارد افراد سعی می‌کنند به‌صورت غیرمستقیم مطلبی را مطرح کنند بیش از پیش رواج پیدا کرده است.
................ هر روز با کتاب ...............
