درحالی ‌که هنوز چندساعتی بیشتر از اعلام اسامی برندگان قرعه‌کشی پیش‌فروش خودرو نگذشته بود، فضای مجازی پر شده بود از آگهی‌های فروش حواله خودرو. امروز به معرفی چند تن از این فروشندگان حواله می‌پردازیم.

برندگان قرعه‌کشی پیش‌فروش | شهاب نبوی

یک: نجمه خانم ۷۳ساله از تهران: نجمه پول پیش‌خرید خودرو را نداشت. اما وقتی فهمید می‌تواند آن را در بازار آزاد به قیمت بالایی بفروشد، پولی را که چندسالی می‌شد برای زبانم لال کفن و دفنش کنار گذاشته بود، از توی بالشت زیر سرش درآورد و به کافی‌نت محل مراجعه کرد تا یک ۲۰۶ صفر بخرد. وقتی هم وجدانش بیش‌فعالی گرفت و به سراغش آمد، در جواب به او گفت: «وجدان، این‌قدر زرت و پرت الکی نکن. تو نمی‌خواد نگران کفن و دفن من باشی. از قدیم گفتند پول عروسی و بچه‌دارشدن و مرگ‌ومیر خودش جور می‌شه. هیچ مِیِتی هم تا حالا روی زمین نمونده.»

دوم: فرشاد ۳۵ساله، کارمند یک شرکت خصوصی: فرشاد از آنهایی است که معتقد است تا فرهنگ مردم ایران درست نشود، هیچ‌کدام از مشکلات دنیا ازجمله بوی بد توالت‌های عمومی، بوی بد زیر بغل نفر کناری توی مترو، اینکه راننده اسنپ همه‌اش می‌گوید بریز به حساب خودم، فحش‌های توی اینستاگرام، آتش‌سوزی جنگل‌های زاگرس، داستان مرگ ناگوار شهروند آمریکایی، بحران خاورمیانه و شمال آفریقا و کلیه مشکلات بشری حل نمی‌شود. او هرجا که صف تشکیل شده باشد، به راننده تاکسی نگاه می‌کند و سری تکان می‌دهد و می‌گوید: «ای خدا، واقعا از ماست که برماست.» اما او صف مجازی را صف نمی‌داند و با اینکه یک خودرو خودش دارد و یکی همسرش، دو عدد خودرو دیگر هم ثبت‌نام کرده.

ممد دلال: خریدار و فروشنده هرچیزی که قابل خریدوفروش است: ممد صبح تا شب درحال خریدوفروش است. او بعد از اینکه در یکی از سمینارهای موفقیت شرکت کرد، به این نتیجه رسید که آدم توی این مملکت شده عنبرنسارا هم بخرد، نباید بگذارد پول نقد توی حسابش باقی بماند. ممد به ثبت‌نام یکی دو خودرو بسنده نمی‌کند. او هرکسی را که دوروبرش زندگی می‌کند و دارای کارت ملی و یک سیم‌کارت به نام خودش است خفت می‌کند و با مدارکش ثبت‌نام می‌کند. او تا به این لحظه ٣٤بار ثبت‌نام کرده. از همین حالا هم همه را پیش‌فروش کرده و با پول پیش‌فروش‌ها رفته مواد خام تولید پوشک بزرگسال خریده؛ چون توی سمینار موفقیت آخری که شرکت کرده، متوجه شده که بازار فروش کالا به سالمندان روزبه‌روز درحال بازترشدن است.

شهاب نبوی: بدبخت و بیچاره‌ای که با قرض و قوله ثبت‌نام کرده و مصرف‌کننده واقعی است: پارسال ماشین نبوی را دزدیدند و او هنوز کمرش راست نشده. او واقعا قصد داشت اگر برنده شد، از خودروی جدید استفاده کند. اما وقتی اوضاع شعرمانند خریدوفروش را می‌بیند، وسوسه می‌شود که حواله را بفروشد و آخر هم می‌فروشد تا احساس نکند ضرر کرده. او در لحظات فروش حواله احساس می‌کند انتقام همه بدبختی‌هایش را با فروش این خودرو گرفته.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...