عزت‌الله سحابی به روایت خودش | خبرآنلاین


کتاب «عزت‌الله سحابی ایران، آزادی و دموکراسی» که امیر طیرانی آن راجمع‌آوری کرده است، شناختی تازه از تاریخ معاصر است آن هم با زاویه نگاه سیاست‌مداری که از جوانی در پهنه سیاست ایران حضوری فعال داشته است، سحابی اگرچه پشتوانه خانوادگی در سیاست داشت اما راه خود را رفت و شیوه خود را کشف کرد.

عزت‌الله سحابی ایران، آزادی و دموکراسی

طیرانی در مقدمه این کتاب دلایل بازروایت و دسته‌بندی جدید خود از سخنرانی‌ها، نوشته‌ها و مقالات عزت‌الله سحابی را توضیح می‌دهد، اگرچه با نگاهی به سرفصل‌های کتاب می‌توان به این نتیجه رسید که او ساحت‌های متفاوتی را برای سحابی قائل است و سعی می‌کند تا این ساحت‌ها را بر اساس گفتار خود او دسته‌بندی کند که به آن خواهم پرداخت.

گردآوردنده کتاب در مقدمه تصویری ارائه می‌کند تا خواننده زمینه‌های فکری و تاریخی سحابی را بشناسد و درک نسبتاً نزدیکی از روز و روزگاری که بستر عقاید سحابی است، پیدا کند. اینکه سحابی به سه‌گانه مهندس بازرگان، آیت‌الله طالقانی و دکتر شریعتی ارتباط نزدیک داشت، بخشی از زاویه نگاه او را روشن می‌کند.

طیرانی در بخشی از مقدمه درباره عقاید دینی سحابی می‌نویسند: «برای شناخت ایمان و تفکر مذهبی سحابی رجوع به مقالات و نوشته‌های منتشر شده یا در دست انتشار ایشان کافی است و برای شناخت منش مذهبی و تقیدات دینی و مذهبی ایشان از جمله انس دائمی با قرآن و تلاش برای استخراج راهکار از آیات الهی، رعایت حلال و حرام الهی و پاک دستی، علاقه بسیار وی به ادعیه مذهبی و به‌ویژه دعای عرفه و... ارتباط و گفت‌وشنود با نزدیکان ایشان می‌تواند مفید فایده باشد.»

نویسنده در مقدمه سعی دارد گرایش‌ها و ریشه تعلقات خاطر سحابی را روشن کند، همان‌طور که نقشه‌ای از مخالفان و جبهه روبروی سحابی (به‌طور عمده کمونیست‌ها و جریان ضد اصلاحات) ترسیم می‌کند. در مسیر فکری سحابی اگرچه فرازوفرودها و تغییر ریل‌های محسوسی وجود دارد؛ اما امر ثابت، ابژه ایران است. تعلق‌خاطر سحابی در پیری و پختگی بیشتر به ایران سرزمینی و توجه به ایرانیت فرهنگی است. مسئله ایران آن‌قدر در گفتار سحابی برجسته می‌شود که در میانه دهه هشتاد از سوی یکی از خوانندگان نشریه «چشم‌انداز ایران» به نژادپرستی متهم می‌شود. سحابی در مقاله‌ای مفصل «نژادپرستی ایرانی یا بازشناسی هویت ملی!؟» به این ابهام و اتهام پاسخی صریح و روشن و شفاف داده تا فرقی فاحش بین نژادپرستی و بازیابی هویت ملی را نشان دهد.

طیرانی در مقدمه به غیر ایران و اسلام دغدغه سومی را برای سحابی برمی‌شمارد و آن آزادی است. رشد و تکامل و پیشرفت هر جامعه‌ای ممکن نیست مگر با آزادی و در غیبت امری این‌چنین هیچ‌چیزی محقق نمی‌شود. سحابی تبصره‌ای برای آزادی دارد و آن مسئولیت اجتماعی و ملی است. درواقع از منظر سحابی آزادی مسئولیت می‌آورد و انسان مسئول جامعه‌اش را خواهد ساخت. در مقدمه کتاب آمده است: «اما در نگاه سحابی، این مسئولیت‌پذیری تنها متوجه صاحبان قدرت و حکومت نیست و به نیروهای سیاسی خارج از حاکمیت و به‌طورکلی جامعه نیز مربوط می‌شود. او در این زمینه نیز با توجه به تجربه تاریخی خود به دو نمونه سال‌های نهضت ملی و سال‌های اولیه پس از پیروزی انقلاب استناد کرده و می‌گوید: «حاصل این تأملات چیزی بود که من به آن نقد مسئولانه قدرت می‌گویم. برای مثال اگر دوره مرحوم مصدق را در نظر بگیریم حزب توده ایران به نحوی از آزادی آن مقطع استفاده کرد که حاصلی جز شکست یک نهضت و مخدوش شدن استقلال کشور نداشت؛»

مسئله بعدی کتاب طرح دموکراسی یا مردسالاری از منظر سحابی است. طیرانی می‌نویسد: «در نگاه سحابی، دموکراسی نیز همچون سایر مفاهیم اجتماعی و سیاسی امری است که به‌جز ریشه‌هایی که در فرهنگ سرزمین دارد ضرورت دارد تا بومی‌سازی شود.»

آن‌چنان‌که پیش‌تر گفتم کتاب تلاش می‌کند تا ساحت‌های مختلف زندگی سیاسی سحابی را با دسته‌بندی کتاب مشخص کند. کتاب به دو سرفصل کلی تقسیم می‌شود. گفتارهای (مقالات، گفتگوها و...) اجتماعی و سیاسی؛ اما گردآورنده سرفصل سیاست را به دو بخش تقسیم می‌کند، بخش نظری و بخش عملی.

یک سیاست‌مدار در پهنه عمل هیچ‌گاه به آنچه تمام‌وکمال در نظر دارد، نمی‌رسد. ساحت نظر، تمام دانش، خواسته، رؤیا و... یک کنشگر سیاسی است که شاید تنها درصدی از آن در پهنه عمل، حاصل شود. چراکه در پهنه عمل عوامل متعددی کنش بازیگر عرصه سیاست را شکل داده و او مجبور است با توجه به رخدادهای پهنه عمل؛ نظریه یا دستورالعمل آنچه باید اتفاق بیفتد را بنویسد.

بر این اساس وقتی‌که به فهرست مطالب بخش نظری این کتاب نگاه می‌کنید، مقالات و گفتگوهایی از سحابی دسته‌بندی شده که به مسائل بنیادی ایران پرداخته است. همچون «ناسیونالیسم و ملیت‌گرایی»، «بحث‌های بنیادی ملی»، «مسئله فقر در ایران، ریشه و راه‌حل‌ها»، «رابطه دین و دموکراسی»، «سیر تحول مفهوم آزادی در ایران»، «مفهوم ملی مذهبی» و...

اما در پهنه عمل گفتارهایی دسته‌بندی شده است که او نسبت به آنچه اتفاق افتاده موضع گرفته سخنرانی کرده یا یادداشت نوشته است. همچون «سخنرانی مهندس عزت‌الله سحابی در جلسه رسیدگی به عدم‌کفایت سیاسی بنی‌صدر برای ریاست جمهوری ۳۰ خرداد ۱۳۶۰»، «نامه مهندس سحابی به حجت‌الاسلام سید محمد خاتمی»، «آقای رئیس‌جمهور! تیر خلاص را بر دشمنان اصلاحات وارد کنید»، «تاوان یک نه بزرگ بود»، «نقد جریان اصلاحات»، «از هیچ مکتب خارجی تقلید نمی‌کنیم»، «مفاهیمی که در حد شعار هستند» و...

این کتاب در ۵۱۱ صفحه توسط بنگاه ترجمه و نشر کتاب پارسه راهی بازار کتاب شده است.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...