اوائل المقالات فی المذاهب و المختارات. کتاب در مباحث کلامی از محمدبن محمدبن نعمان معروف به شیخ مفید (وفات: 413)، و متکلم نامور امامی مذهب. مؤلف در دیباچه‌ی کتاب گفته است که آن را به پیشنهاد سید شریف نقیب نگاشته است و این سید شریف یا یکی از شاگردان شیخ مفید به نام حسین بن موسی بوده است یا یکی از دو پسر حسین بن موسی ( سید مرتضی علم الهدی و سیدرضی ). بنا به قرائنی، احتمال آن که کتاب به تقاضای سید رضی نوشته شده باشد؛ قوی تر است، چون پس از پایان کتاب، افزوده‌ای با نام سید رضی در آغاز آن دیده می شود. اگر این احتمال درست باشد، با توجه به آن که سید رضی در 396 به سمت «نقابت طالبیان» منصوب و در 403،  پس از وفات پدرش، نقابت علویین نیز به او واگذار شد که تا سال 406 - درگذشت سید رضی – ادامه یافت، می توان اظهار نظر کرد که این کتاب در فاصله‌ی سال های 396 تا 406، یعنی سال های پایانی عمر شیخ مفید، نوشته شده است.

کتاب شامل گزارشی است از موارد اختلاف شیعه و معتزله در مباحث کلامی و نیز اختلافات عقایدی شاخه‌ی امامیه از شیعه و سایر فرقه های شیعی چون زیدیه. مؤلف، مواردی از اختلاف نظر خود با متکلمان امامی مذهب از خاندان بنو نوبخت را نیز باز گفته و گاه به آرای برخی فرق، مانند خوارج نیز اشاره کرده است. از این گذشته، موارد اتفاق نظر با صاحبان آرا از مذاهب دیگر را نیز یاد آوری کرده است.

اوائل المقالات مشتمل است بر 156 عنوان که با عبارت «القول فی ...» (سخن درباره ی...) آغاز می شود. این عنوان ها در هشت مورد تکراری هستند. از سوی دیگر، برخی عنوان ها مشتمل بر دو یا سه مسئله اند که، با حذف مکررات و احتساب مسائل غیر مستقل، جمعاً 176 مسئله در این کتاب مطرح شده است.

مباحث این کتاب را به پنج مقوله تقسیم کرده اند: 
1) بیان مراد از دو واژه‌ی شیعه و معتزله از نظر لغت و اصطلاح و منشأ پیدایش مذهب اعتزال؛
 2)بیان تفاوت اصلی شاخه‌ی امامیه با سایر فرقه های شیعه؛ 3) بیان موارد اختلاف امامیه و معتزله؛ 4) گزارشی از اصول اعتقادی امامیه بر اساس مأثوراتی که از امامان اهل بیت بر جای مانده است؛ 5) ذکر چندین مسئله عامه‌ی عقلی که اعتقادات با آن ها پیوند دارد و معمولاً در آثار متکلمان پیشین نیز مطرح شده است، مانند مباحث لذت و الم، مولّدات و منولّدات، اراده، صورت بندی اجسام از طبایع  چهارگانه. مؤلف مسائل مقوله چهارم  را، به تبع مؤلفان دیگر، «الجلیل من الکلام» و مسائل مقوله‌ی پنجم را «اللطیف من الکلام» خوانده است.

شیخ مفید، در این کتاب به موضوعات کلامی بسنده نکرده، بلکه شماری از مسائل فلسفی و اصولی و فقهی را نیز پیش کشیده است و از آن رو که این مسائل مورد مناقشه و اختلاف مذاهب کلامی بوده و طبعاً پیروان مذهب امامیه نیز گریزی از اظهار رأی درباره‌ی آن ها نداشته اند، و از آن جا که هدف مؤلف فراهم آوردن کتابی بوده است که مرجع شناخت آرای امامیان در همه‌ی مناقشات و مباحثات رایج بین مذاهب گوناگون اسلامی باشد (لیکون اصلاً معتمداّ فیما یمتجن للاعتقاد)، پرداختن به این مسائل ضرورت می‌یافته است.

از این قبیل است بحث درباره ی جزء لا یتجزّی، اصل امتناع خلأ، مراد از دارالسلام و دارالکفر و دارالایمان، موضوع قیاس و اجتهاد، تاریخ گردآوری قرآن و مسائلی درباره‌ی خبر متواتر و آحادی. چنان که گفته شد، اوائل المقالات کتابی گزارشی بوده و مؤلف به هیچ روی به استدلال روی نیاورده است؛ اما جایگاه و مقام بلند علمی مؤلف و احتوای کتاب بر بسیاری از مسائل مورد بحث نزد مذاهب کلامی و اشاره به موافقان و مخالفان با آرای امامیه – که غالباً نظر کلی یک مذهب را آورده و گاه از برخی کسان نام برده است – و نیز اشاره به اختلاف رأی امامیان در برخی مباحث موجب اقبال فراوان محققان و دانشمندان به این کتاب شد؛ به ویژه از نظر مقایسه‌ی آرای شیعه با آرای معتزلیان بغدادی و بصری حایز اهمیت گردید.

نسخه های فراوانی از کتاب در طول عمر هزار ساله اش فراهم آمد که در کتابخانه های ایران و جهان وجود دارد و چاپ آن نیز بارها همراه با حاشیه های برخی محققان صورت گرفته است. مارتین مکدرموت، در تألیف  اندیشه های کلامی شیخ مفید، بیشترین استناد را به همین کتاب داشته است.

گفتنی است که مفید، پس از تألیف اوائل المقالات، به خواهش سید رضی کتاب دیگری با همین روش در موضوع فقه نگاشت، با نام الإعلام فیما اتّفقت الامامیه علیه من الاحکام (آگاهانیدن از احکامی که  امامیان درآن اتفاق نظر دارند ) و در آغاز آن گفته است که این کتاب تکمله‌ی اوائل است.

شیخ مفید.  دین. 351

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...