شماره بیست و یکم مجله «تجربه» با یادنامه‌ای ویژه درباره‌ احمد رضا احمدی منتشر شد و روی پیشخان آمد.

تجربه 21 ویژه احمدرضا احمدی، کوندرا، ر اعتمادی و دیگران

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، شماره بیست و یکم دوره جدید مجله «تجربه» به‌تازگی همراهِ صفحاتی ویژه‌ خسرو حسن‌زاده، ر. اعتمادی، فریماه فرجامی، محمد عرفانیان و میلان کوندرا منتشر شده و روی پیشخان آمده است.

در بخش ادبیات این شماره با عنوان «شاعر نمی‌میرد» صفحاتی ویژه احمد رضا احمدی با آثار و گفتاری از ماهور احمدی، محمود دولت‌آبادی، سید علی صالحی، فیض شریفی، رضا قوی‌فکر، رسول رخشا، علی مسعودی‌نیا، مسعود شهریاری، کیوان مهرگان، صابر محمدی، محمد آشور، محمد پروین، عبدالجواد موسوی، پیمان طالبی، فاطمه راکعی، علیرضا دولتشاهی، امید جوانبخت، احمد بیرانوند، آهنگ حقیقت و… به همراهِ زندگی‌نوشتی از آنوشا نیک‌سرشت می‌خوانید.

سیری در کتاب‌های احمد رضا احمدی نوشته شمیم شهلا و شش روایت از مراسم تشییع پیکرِ احمد رضا احمدی نوشته سعید برآبادی به همراه عکس‌های امیر جدیدی از مراسم وداع آمده است.

به صفحاتی درباره‌ی میلان کوندرا نویسنده‌ی چِکی- فرانسوی که در ۹۴ سالگی جهان را وداع گفت، گزارشی از زندگی و آثار ر. اعتمادی در گفت‌وگو با نویسندگان هم‌عصرِ او، صفحاتی ویژه‌ی جهان داستانیِ کورمک مک کارتی و مرور کتاب‌های روزِ حوزه‌ی ادبیات پرداخته شده است.

‏‎بخش کتاب‌خانه شماره بیست و یکم دوره جدید مجله «تجربه» با‬ گفت‌وگو با رضا یعقوبی پژوهش‌گرِ حوزه‌ی فلسفه درباره‌ی ترجمه‌ی کتابِ «روشنگری» از آنتونی کنی، یادداشت حسین پاینده نشانه‌شناس و استاد دانشگاه بر کتاب «کلاهی که پسِ معرکه ماند» اثری از محمد کشاورز، معرفی پادکست‌ها و کتاب‌فروشی‌های مهمِ ایران و کتاب‌خانه‌های مهم جهان، گفت‌وگو با سمیه سیدیان نویسنده و مترجم کودک و نوجوان و نقد و بررسی کتاب‌های روز فلسفه، جامعه شناسی گردآوری شده است.

در بخش تئاتر به سه نگاه به دنیای ادبی و نویسندگیِ رضا قاسمی، در بخش تجسمی صفحاتی به یادِ خسرو حسن‌زاده که در جهان بیش از ایران شناخته شده بود، گفت‌وگویی منتشر نشده با محمد عرفانیان از طراحان نسل سوم گرافیک ایران و زلزله هوش مصنوعی در پناهگاه هنرمندان به قلم حامد بیدی و در بخش گالری کجاست یادداشتی از جواد حسنجانی پرداخته شده است.

‏‎مطالعات ایرانی‬ این شماره صفحاتی به احترامِ «قلم» و نوستالژی هم‌چنان نوشتن با آن، گفت‌وگو با علی دهباشی به مناسبت درگذشتِ علی اصغر لطیفی از پیشگامانِ قلم در ایران، گفت‌وگوی حمیدرضا محمدی با شهین اعوانی فیلسوف با عنوان «اسلامی‌سازی علوم انسانی مردود است»، گفت‌وگو با محسن شهرنازدار درباره‌ی «لیکو» و شعر عامیانه‌ی بلوچ، خاطره بازی با گنبد کاووس به قلم شهریار صحاف و وارثان زعفران و نمک به قلم علی اتحاد را به خود اختصاص داده است.

‏‎این‌شماره از مجله مورد اشاره همراهِ یادنامه‌ای درباره‌ فریماه فرجامی و یادداشت‌هایی از فرشین کاظمی‌نیا، نیما خرم‌روز، مهدی استعدادی‌شاد و تایپوشهر به نگاه و قلمِ مرتضی آکوچکیان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

جامعیت علمی همایی در بخش‌های مختلف مشخص است؛ حتی در شرح داستان‌های مثنوی، او معانی لغات را باز می‌کند و به اصطلاحات فلسفی و عرفانی می‌پردازد... نخستین ضعف کتاب، شیفتگی بیش از اندازه همایی به مولانا است که گاه به گزاره‌های غیر قابل اثبات انجامیده است... بر اساس تقسیم‌بندی سه‌گانه «خام، پخته و سوخته» زندگی او را در سه دوره بررسی می‌کند ...
مهم نیست تا چه حد دور و برِ کسی شلوغ است و با آدم‌ها –و در بعضی موارد حیوان‌ها- در تماس است، بلکه مهم احساسی است که آن شخص از روابطش با دیگران تجربه می‌کند... طرفِ شما قبل از اینکه با هم آشنا شوید زندگی خودش را داشته، که نمی‌شود انتظار داشت در زندگی‌اش با شما چنان مستحیل شود که هیچ رد و اثر و خاطره‌ای از آن گذشته باقی نماند ...
از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...