گئورگی گوسپودینوف [georgi gospodinov]، نویسنده اهل بلغارستان برای رمان «پناهگاه زمان» [Time Shelter] با ترجمه آنجلا رودل، برنده جایزه بوکر بین‌المللی 2023 [The International Booker Prize] شد.

گئورگی گوسپودینوف [georgi gospodinov]، پناهگاه زمان» [Time Shelter]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، سومین رمان نویسنده بلغاری، گئورگی گوسپودینوف، «پناهگاه زمان» درباره راه‌اندازی «کلینیکی چند طبقه برای گذشته» است که درمان امیدوارکننده‌ای را برای مبتلایان به آلزایمر ارائه می‌دهد: هر طبقه یک دهه را با جزئیات دقیق بازتولید می‌کند و بیماران را به گذشته می‌برد.

گوسپودینوف نویسنده و نمایش نویس بلغاری است. «پناهگاه زمان» چهارمین کتاب گوسپودینوف است که به زبان انگلیسی ترجمه شده است. وقتی این کتاب در بلغارستان چاپ شد در صدر پرفروش‌ها قرار گرفت و جایزه اروپایی استرگا را به خود اختصاص داد.

رودل، مترجم این کتاب به انگلیسی، موسیقیدان و مترجم ادبی است که در بلغارستان کار و زندگی می کند.

با برنده شدن «پناهگاه زمان» این دومین بار در دومین دوره متوالی است که جایزه بوکر جهانی به کتابی از زبانی می‌رسد که تاکنون در این جایزه مورد توجه قرار نگرفته بود. رمان «مقبره شنی» نوشته گیتانجالی شری که سال گذشته برنده این جایزه شد، نخستین رمان هندی ترجمه شده به زبان انگلیسی است که این جایزه را دریافت کرد.

دیگر نامزدهای دریافت بوکر جهانی ۲۰۲۳ عبارت بودند از:
«انجیل به روایت دنیای جدید» ترجمه ریچارد فیلکاکس از فرانسوی
«نهنگ» نوشته چئون میونگ کوان، ترجمه چی یونگ کیم از زبان کره‌ای
«سنگینی» نوشته گائوز با ترجمه فرانک وین از زبان محلی ساحل عاج
«تخته سنگ» نوشته آوا بالتلزار با ترجمه جولیا سانچز از زبان کاتالانی
«تازه متولد شده» نوشته گوادالوپ نتل با ترجمه روزالیند هاروی از اسپانیایی

جایزه جهانی بوکر با برندگان سال‌های گذشته خود از جمله هان کانگ و اولگا توکارچوک، معتبرترین جایزه بریتانیا در زمینه ادبیات داستانی ترجمه شده است.

این جایزه 50 هزار پوندی که به طور مساوی بین نویسنده و مترجم تقسیم می‌شود، هر سال به یک رمان یا مجموعه داستان اهدا می‌شود که به زبان انگلیسی ترجمه شده و در انگلستان یا ایرلند منتشر شده باشد.

................ هر روز با کتاب ...............

پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...
در کشورهای دموکراتیک دولت‌ها به‌طور معمول از آموزش به عنوان عاملی ثبات‌بخش حمایت می‌کنند، در صورتی که رژیم‌های خودکامه آموزش را همچون تهدیدی برای پایه‌های حکومت خود می‌دانند... نظام‌های اقتدارگرای موجود از اصول دموکراسی برای حفظ موجودیت خود استفاده می‌کنند... آنها نه دموکراسی را برقرار می‌کنند و نه به‌طور منظم به سرکوب آشکار متوسل می‌شوند، بلکه با برگزاری انتخابات دوره‌ای، سعی می‌کنند حداقل ظواهر مشروعیت دموکراتیک را به دست آورند ...
نخستین، بلندترین و بهترین رمان پلیسی مدرن انگلیسی... سنگِ ماه، در واقع، الماسی زردرنگ و نصب‌شده بر پیشانی یک صنمِ هندی با نام الاهه ماه است... حین لشکرکشی ارتش بریتانیا به شهر سرینگاپاتام هند و غارت خزانه حاکم شهر به وسیله هفت ژنرال انگلیسی به سرقت رفته و پس از انتقال به انگلستان، قرار است بر اساس وصیت‌نامه‌ای مکتوب، به دخترِ یکی از اعیان شهر برسد ...