نشر مروارید کتاب «رمان نویسی در ۹۰ روز» [The 90-Day Novel: Unlock the Story Within] نوشته آلن وات [Alan Watt] و ترجمه پروانه موفقی را منتشر کرد.

رمان نویسی در ۹۰ روز» [The 90-Day Novel: Unlock the Story Within] نوشته آلن وات [Alan Watt]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، کتاب «رمان نویسی در ۹۰ روز» در ۲۳۰ صفحه و بهای ۱۳۵ هزار تومان توسط نشر مروارید منتشر شده است.

آلن وات، نویسنده و بازیگر کانادایی، اولین پیش‌نویس رمان خود با عنوان سگ‌های الماسی را فقط در نود روز نوشت و ۶ ماه بعد، حق چاپ آن را به انتشارات لیتل براون به مبلغ پانصد هزار دلار فروخت. او با راه‌اندازی کارگاهی آموزشی، که سرانجام محتوای آن در قالب این کتاب عرضه شد، توانست به نویسندگان جوان یا غیرحرفه‌ای کمک کند تا با بهره‌گیری از یک دستور کار روزانه در طی نود روز اولین پیش‌نویس رمان خود را بنویسند.

تعدادی از کارآموزان این کارگاه به‌تدریج به نویسندگانی پرفروش تبدیل شدند و جوایز ادبی مهمی به‌دست آوردند. همچنین نویسندگانی مانند آلن زادوف (نویسنده مجموعه قاتل ناشناس) و آتوسا مُشفق (نویسنده آمریکایی ایرانی‌تبار و نامزد نهایی جایزه ادبی «مَن‌بوکر») این کتاب را راهنمای خود دانسته‌اند. کتابِ آلن وات به کشف خصلت‌هایی مانند کنجکاوی، صبر، ایمان و تسلیم در هنگام رمان‌نویسی توجه می‌کند که از نظر او از ابزارهای حیاتی یک نویسنده است.

................ هر روز با کتاب ...............

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...