کتاب «تسوُره زوُره‌گوُسا» [Idle jottings (Tsurezuregusa: ocurrencias de un ocioso)] اثر یوشیدا کنکو [Yoshida Kenkō] که کتابی مثل گلستان سعدی است، با ترجمه هاشم رجب‌زاده توسط انتشارات جهان کتاب دوباره منتشر شد. چاپ قبلی این کتاب توسط م‍وس‍س‍ه‌ م‍طال‍ع‍ات‌ و ت‍ح‍ق‍ی‍ق‍ات‌ ف‍ره‍ن‍گ‍ی‌ انجام شده بود.

تسوُره زوُره‌گوُسا» [Idle jottings (Tsurezuregusa: ocurrencias de un ocioso)] اثر یوشیدا کنکو [Yoshida Kenkō]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، «تسوُره زوُزه‌گوُسا» یکی از آثار ادبیات کلاسیک ژاپن است که جایگاهش بین مردم ژاپن مانند جایگاه گلستان سعدی یا دیوان حافظ بین ایرانی‌هاست. این‌کتاب حدود ۱۰۰ سال پس از گلستان سعدی نوشته شده و شیوه نگارشش بسیار شبیه به گلستان است. ترکیب و شیوه سخن «تسوُره زوُزه‌گوُسا» برای مخاطب ایرانی آشنا و یادآور گلستان است. به‌همین‌دلیل ادیبان ایرانی آن را گلستان ژاپنی می‌نامند.

هاشم رجب‌زاده مترجم این‌کتاب که پیش‌تر آثار دیگری درباره تاریخ و ادبیات ژاپن ترجمه کرده، بازگردانی این‌اثر به فارسی را براساس ترجمه‌های انگلیسی و دیگر نسخه‌های آن به زبان‌های مختلف انجام داده است. به این‌ترتیب او از نظر اهالی ادب در ژاپن هم در این‌کار استفاده کرده است. رجب‌زاده می‌گوید مقایسه و شباهت این‌اثر ژاپنی و گلستان سعدی نه بر مدار این‌سخن که دو اثر به هم نزدیک‌اند، بلکه براساس مطالعه تطبیقی مطرح می‌شود.

دوره زندگی کِنگو نگارنده این‌کتاب، از سال ۱۲۸۳ تا ۱۳۵۰ میلادی بوده است. از زندگی او اطلاعات چندانی در دست نیست به‌جز این‌که در یوشیدا، شمال شرقی کیوتو پایتخت آن‌روز ژاپن متولد شده و با قریحه شاعری به دربار ژاپن راه پیدا کرده است. او در خدمت گو-ئودا امپراتور کناره‌گرفته ژاپن بود و با درگذشت این‌امپراتور در سال ۱۳۲۴ عزلت گزید و باقی‌مانده عمرش را در یک دیر بودایی در مکانی بیرون از کیوتو سر کرد. او در چهل سال نخست عمر، زندگی پر شور و حرارتی داشته و پس از پناه‌بردن به دیر بودایی، از هیجانات و امیان دنیوی خود کاست. به بیان دیگر، کنگو پس از عزلت‌گزیدن در جستجوی معنا برآمد. پژوهشگران ژاپنی درباره این‌چهره ادبی کشورشان، آرا و نظرات گوناگون دارند.

متن فارسی پیش‌رو، ۳ فصل اصلی دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از «سخنی در آغاز کتاب: گلستان سعدی و تسوره زوره گوسا»، «متن گلستان ژاپنی» و «فهرست عنوان‌ها».

گلستان ژاپنی ۲۴۳ پاره‌نوشته یا قطعه را در خود جا داده است.

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

خواب نوشین بامدادِ رحیل
۹۲. کسی که تیراندازی با کمان می‌آموخت با دو تیر در دست در برابر نشان ایستاد، اما استادش گفت: «نوآموز کمانداری هرگز نباید که تیر دومی با خود بردارد؛ زیرا که چون دلگرم به تیر دوم باشد، تیر اول را سرسری خواهد انداخت. او در انداختن هر تیر باید چنین بیندیشد که ناگزیر باید نشان را با همان بزند.» بی‌گمان شاگرد کماندار گرچه دو تیر در ترکش دارد، باز در برابر آموزگار تیر نخست را سرخود به هرزه نخواهد انداخت؛ اما تا که شاگرد بیدار و هشیار در کار باشد، استاد این نکته را یادآور شد. این هشدار را در هر کار دیگر باید پیش چشم داشت.
نیز، کسی که باید دانش اندوزد، باشد که شب‌هنگام اندیشه دارد که فردا وقت بسیار است؛ و چون روز آید با خود بگوید که شب فراخواهد رسید و بعد فرصت زیاد خواهد داشت تا با اندیشه باز و آماده به یاد گرفتن بنشیند؛ اما چنین کسی کمتر شود که یک لحظه عمر را هم دریابد. از چه رو است که انجام یافتن کاری در حال - که فرصت مهیاست - چنین دشوار می‌نماید؟

این‌کتاب با ۲۷۵ صفحه، شمارگان ۳۰۰ نسخه و قیمت ۱۱۰ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...