نامه‌های گراهام گرین به همسرش در روزهای آینده وارد بازار جهانی کتاب می‌شود.

مسائل عشقی، خیانت‌ها و عوامل افسردگی این نویسنده مشهور انگلیسی پس از گذشت 15 سال از مرگ وی در قالب کتابی شامل نامه‌های او به همسرش فاش شد.

گراهام گرین در 20 سالگی عاشق دختری کاتولیک شد و طی دو سال صدها نامه برای او نوشت تا اینکه سرانجام با هم ازدواج کردند. اما گرین با اینکه به او علاقه مفرطی داشت چند بار به او خیانت کرد و همین امر باعث بروز اختلاف میان آنها شد. آنها بعد از اینکه صاحب دو فرزند شدند در سال 1939 از هم جدا شدند.

به گزارش مهر به نقل از تایمز، این نامه‌ها اسرار زندگی گرین، روابط او با همسر و خیانت‌هایش را برای مخاطبان فاش می‌کند! این نامه‌ها مجموعا در 480 صفحه از سوی انتشارات «لیتل براون» انگلیس در 20 سپتامبر منتشر خواهد شد.

هنری گراهام گرین ( 1991 - 1904) رمان‌نویس، نمایشنامه‌نویس و منتقد ادبی انگلیسی در طول عمر خود 64 کتاب برجا گذاشت که از جمله آن‌ها می‌توان به «دیوید لاج»، «مرد وسط»، «قطار استانبول»، «صخره برایتون»، «قدرت و جلال»، «وزارت ترس» و «آمریکایی آرام» اشاره کرد.

رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...