کتاب «جولان جوانمرد» خاطرات شفاهی احمد خالدی نوشته محمدعلی زمانیان و محمدمهدی رحیمی توسط انتشارات راه یار منتشر و راهی بازار نشر شد.

جولان جوانمرد» خاطرات شفاهی احمد خالدی

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، معاون وزیر نفت، معاون وزیر بازرگانی، معاون اقتصادی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، مدیرعامل مؤسسه سروش، معاون آیت‌الله مهدوی‌کنی در کمیته‌های انقلاب اسلامی، مدیرکل آموزش دانشگاه امام صادق (ع) فقط عنوان سمت‌هایی است که در کنار نام مرحوم احمد خالدی به خط می‌شود.

احمد خالدی به تمام جملات پایه «ای کاش… آنگاه» در زمانه ما رسید. راه را از سال ۱۳۵۴ با مبارزه دانشجویی علیه رژیم پهلوی آغاز کرد. در حالی‌که محمود احمدی‌نژاد دانشجوی سال پایینی آنها بود و به نوعی احمد در برابرش حق آب‌وگل داشت. بعد از پیروزی انقلاب، اولین مسئولیتش را در کنار رئیس کمیته‌ها، یعنی آیت‎‌الله مهدوی‌کنی در کمیته‌های تازه‌تأسیس انقلاب برعهده گرفت. بعد از آن، همراه آیت‌الله مهدوی کنی به دانشگاه امام صادق رفت و آنجا مدیرکل آموزش این دانشگاه در حال تأسیس شد. احمد خالدی سال‌ها در حالی‌که مورد وثوق آیت‌الله مهدوی‌کنی رئیس جامعه روحانیت مبارز بود به صندلی مدیرکلی در دانشگاه امام صادق تکیه زد و آن را به کمک جمعی سه چهار نفره از صفر بنا کرد.

بعد از آن مدت کوتاهی در سازمان پژوهش‌های صنعتی مسئولیت گرفت؛ مسئولیت پشت مسئولیت و پست پی پست در دهه هفتاد، احمد خالدی نسبت به دهه شصت ترفیع بیشتری گرفت. مدیرکل دفتر وزارتی محمدرضا نعمت‌زاده، وزیر صنایع وقت شد. این مسئولیت مقدمه‌ای بود تا در دولت دوم مرحوم هاشمی رفسنجانی مشاور و مدیرکل دفتر وزارتی یحیی آل اسحاق، وزیر وقت بازرگانی و سپس معاون وزیر در سازمان تازه‌تأسیس و مهم «بازرسی و نظارت بر قیمت کالا و خدمات شود. سازمانی که از دانه‌درشت‌ترین صنایع دولتی و خصوصی تا کاسب‌های خرده‌فروش می‌بایست در برابرش پاسخگو می‌بودند.

احمد با تخلفاتشان با تیغ تیز قانون مقابله می‌کرد و از لحاظ قانونی اختیاراتی در حد وزیر داشت. همه می‌بایست به فرمانش گوش می‌دادند تا سود کلان شرکت‌هایشان حفظ شود.چهار سال دولت وقت گذشت و سال ۷۶ احمد خالدی به سازمان حمایت از حقوق مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان رفت. دو سال بعد به دانشگاه علم‌وصنعت برگشت؛ نه معاون بود و نه رئیس، استاد دانشگاه و عضو هیئت علمی بود. اواخر ریاست علی لاریجانی بر سازمان صدا وسیما، احمد خالدی مدیرعامل مؤسسه سروش شد.

سال‌های ۸۲ تا ۸۴ سال ۱۳۸۴ با حضور محمود احمدی‌نژاد دوست دیرینه احمد در عرصه سیاست، او گزینه پیشنهادی وزیر بازرگانی شده ولی مجلس به دلیل فشار و لابی برخی نمایندگان پیش از آنکه کار به رأی‌گیری در صحن علنی بکشد او را رد کرد و در نهایت در وزارت بازرگانی مشاور ارشد مسعود میرکاظمی وزیر وقت شد. دو سالی در دانشگاه امام صادق جایگزین سیداحمد علم الهدی، معاون آموزشی دانشگاه بود تا اینکه سعید جلیلی به جای علی لاریجانی به شورای عالی امنیت ملی آمد، جلیلی هم احمد را از دوران دانشجویی در دانشگاه امام صادق می‌شناخت. خود جلیلی زیر دست او از سد گزینش رد شده بود معاونت اقتصادی دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی پست جدید احمد شد، عالی‌ترین تصمیمات کلان در حوزه امنیت‌واقتصاد را آنجا پخت‌ویز می‌کردند و به صحن شورا می‌بردند.

در دوران سخت تحریم، معاونت اقتصادی حساس‌ترین اطلاعات اقتصادی را در اختیار داشت. احمد در ستاد تدابیر ویژه اقتصادی که برای دورزدن تحریم‌ها شکل گرفته بود، با جمعی دیگر از مسئولان مهم‌ترین تصمیمات اقتصادی کشور را برای دورزدن تحریم‌ها می‌گرفتند. با روی کارآمدن مسعود میرکاظمی در وزارت نفت هم‌زمان با این مسئولیت احمد معاونت بین‌الملل این وزارتخانه را هم به عهده گرفت و به جمع مدیران ساختمان مرکزی وزارت نفت در خیابان طالقانی پیوست.میرکاظمی رفت و رستم قاسمی وزیر شد، همچنان خالدی معاون وزیر باقی ماند تا اینکه بیژن زنگنه آمد و خالدی به تدریسش در دانشگاه علم‌وصنعت برگشت.

احمد خالدی در طول این چهل‌واندی سال از فعالیت دانشجویی تا حضور در مدیریت ارشد کشور دوستان گوناگونی از طیف‌های مختلف سیاسی، از راست راست تا چپ چپ دور خودش جمع کرد، همۀ آنها با او حشرونشر و رفاقت و صمیمیت داشتند و به خوبی احمد را می‌شناختند. از نکات برجسته روایتهای شفاهی راویان، سبک ویژه و اختصاصی مدیریت احمد خالدی بود که دوستانش در جای‌جای مصاحبه‌ها به آن اشاره کردند.

همچنین با وجود همه اختلاف نظرهای سیاسی و فکری و مدیریتی مصاحبه شونده‌ها با هم همگی از دو کرانه عالم سیاست در یک توصیف مشترک بودند؛ توصیفی که باعث شد تمام جملات پیوندی «ای کاش… آنگاه»، در زندگی پسر و دختر و همسر و برادر و دوستان و همکاران احمد خالدی رنگ بسازد و در حد تخیل و تصور بماند. احمد خالدی «مدیر» نخواست خیلی چیزها را برای خود و رفیقان و نزدیکانش به یادگار بگذارد و در مقابل احمد خالدی «رفیق» و شریک خواست چیزهای دیگری برای خانواده و دوستانش به یادگار بگذارد که از دو جنس متفاوت بودند…موضوع کتاب تاریخ شفاهی زندگی احمد خالدی است ولی در بطن آن به سبب حضورش در مدیریت کلان و ارشد ارگان‌ها و سازمان‌های مختلف از کمیته انقلاب اسلامی و وزارت بازرگانی تا وزارت نفت و دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی، تاریخ شفاهی مقاطع مهم و حساس کشور هم مرور می‌شود.

این کتاب با ۴۴۸ صفحه، شمارگان هزار نسخه و قیمت ۱۲۰ هزار تومان عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...