فیلم «دیوید کاپرفیلد» که بر اساس رمان نوشته «چالز دیکنز» ساخته شده به عنوان فیلم افتتاحیه شصت و سومین جشنواره فیلم لندن معرفی شد.

به گزارش ایسنا به نقل از هالیوود ریپورتر، «تاریخ شخصی دیوید کاپرفیلد» به کارگردانی «آرماندو یانوچی» که بر اساس رمان معروف نوشته «چالز دیکنز» ساخته شده است در تاریخ دوم اکتبر در افتتاحیه جشنواره فیلم لندن به روی پرده می‌رود.

در این فیلم «دِو پاتِل» بازیگر انگلیسی فیلم برنده اسکار «میلیونر زاغه‌نشین»، در نقش «دیوید کاپرفیلد» بازی کرده است در کنار بازیگرانی چون «تیلدا سوئینتون» مقابل دوربین رفته و داستان فیلم نیز درباره یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های ادبی خلق شده توسط «چالز دیکنز» یعنی «دیوید کاپرفیلد» است، فردی که همزمان مهربان، شرور و فقیر و ثروتمند است و در قرن ۱۹ میلادی با مجموعه‌ای از شخصیت‌های برجسته انگلستان دیدار می‌کند.

قرار است فیلم «تاریخ شخصی دیوید کاپرفیلد» توسط کمپانی لاینزگیت در بریتانیا اکران عمومی شود.

شصت و سومین جشنواره بین‌المللی فیلم لندن از تاریخ ۲ تا ۱۳ اکتبر (۱۰ تا ۲۱ مهرماه) برگزار می‌شود و برنامه کامل فیلم‌های حاضر در این رویداد سینمایی روز ۲۹ اوت (۷ شهریور) اعلام می‌شود.

ایده مدارس خصوصی اولین بار در سال 1980 توسط رونالد ریگان مطرح شد... یکی از مهم‌ترین عوامل ضعف تحصیلی و سیستم آموزشی فقر است... میلیاردرها وارد فضای آموزشی شدند... از طریق ارزشیابی دانش‌آموزان را جدا می‌کردند و مدارس را رتبه‌بندی... مدارس و معلمان باکیفیت پایین، حذف می‌شدند... از طریق برخط کردن بسیاری از آموزش‌ها و استفاده بیشتر از رایانه تعداد معلمان کاهش پیدا کرد... مدرسه به‌مثابه یک بنگاه اقتصادی زیر نقاب نیکوکاری... اما کیفیت آموزش همچنان پایین ...
محبوب اوباش محلی و گنگسترها بود. در دو چیز مهارت داشت: باز کردن گاوصندوق و دلالی محبت... بعدها گفت علاوه بر خبرچین‌ها، قربانی سیستم قضایی فرانسه هم شده است که می‌خواسته سریع سروته پرونده را هم بیاورد... او به جهنم می‌رفت، هر چند هنوز نمرده بود... ما دو نگهبان داریم: جنگل و دریا. اگر کوسه‌ها شما را نخورند یا مورچه‌ها استخوان‌هایتان را تمیز نکنند، به زودی التماس خواهید کرد که برگردید... فراری‌ها در طول تاریخ به سبب شجاعت، ماجراجویی، تسلیم‌ناپذیری و عصیان علیه سیستم، همیشه مورد احترام بوده‌اند ...
نوشتن از دنیا، در عین حال نوعی تلاش است برای فهمیدن دنیا... برخی نویسنده‌ها به خود گوش می‌سپارند؛ اما وقتی مردم از رنج سر به طغیان برآورده‌اند، بدبختیِ شخصیِ نویسنده ناشایست و مبتذل می‌نماید... کسانی که شک به دل راه نمی‌دهند برای سلامت جامعه خطرناک‌اند. برای ادبیات هم... هرچند حقیقت، که تنها بر زبان کودکان و شاعران جاری می‌شود، تسلایمان می‌دهد، اما به هیچ وجه مانع تجارت، دزدی و انحطاط نمی‌شود... نوشتن برای ما بی‌کیفر نیست... این اوج سیه‌روزی‌ست که برخی رهبران با تحقیرکردنِ مردم‌شان حکومت کنند ...
کسی حق خروج از شهر را ندارد و پاسخ کنجکاوی افراد هم با این جمله که «آن بیرون هیچ چیز نیست» داده می‌شود... اشتیاق او برای تولید و ثروتمند شدن، سیری ناپذیر است و طولی نمی‌کشد که همه درختان جنگل قطع می‌شوند... وجود این گیاه، منافع کارخانه را به خطر می‌اندازد... در این شهر، هیچ عنصر طبیعی وجود ندارد و تمامی درختان و گل‌ها، بادکنک‌هایی پلاستیکی هستند... مهمترین مشکل لاس وگاس کمبود شدید منابع آب است ...
در پانزده سالگی به ازدواج حسین فاطمی درمی‌آید و کمتر از دو سال در میانه‌ی اوج بحران‌ ملی شدن نفت و کودتا با دکتر زندگی می‌کند... می‌خواستند با ایستادن کنار خانم سطوتی، با یک عکس یادگاری؛ خود را در نقش مرحوم فاطمی تصور کرده و راهی و میراث‌دار او بنمایانند... حتی خاطره چندانی هم در میان نیست؛ او حتی دقیق و درست نمی‌دانسته دعوی شویش با شاه بر سر چه بوده... بچه‌ی بازارچه‌ی آب منگل از پا نمی‌نشیند و رسم جوانمردی را از یاد نمی‌برد... نهایتا خانم سطوتی آزاد شده و به لندن باز می‌گردد ...