شماره‌ بیست و چهارم مجله‌ی «وزن دنیا» با مروری بر تحولات و دستاوردهای شعر اعتراضی ـ انتقادی زنان در دو دهه‌ اخیر و تحلیلی بر جهان شعری شاعران متولد دهه‌ هشتاد منتشر شد.

شماره‌ بیست و چهارم مجله‌ی «وزن دنیا»

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایسنا، سرمقاله‌ این شماره به قلم پوریا سوری، با عنوان «رمزی به شعر»، آغاز کننده مطالب این مجله است.

سپس در بخش «یاد» این شماره یادداشت‌هایی در وداع با یدالله رویایی با عنوان «دربی رویایی» نوشته سپیده جدیری، مفتون امینی با تیتر «از صاحب‌خانه‌های شعر امروز» نوشته علیرضا بهرامی، محمد شعبانی با عنوان «شاعر، مرگ خویش می‌داند» نوشته رادقنبری و جلال خسروی با تیتر «موجیم که آسودگی ما عدم ماست» نوشته یداله شهرجو را می‌خوانیم.

در این شماره‌ از شاعران استان‌های تهران، کرمان، مازندران، مرکزی، هرمزگان، همدان و شاعران آن‌سوی مرزها هم می‌توانیم شعر بخوانیم.

در بخش «تعریف و تبصره» شماره‌ ۲۴، در پرونده‌ای مفصل به مرور تحولات و دستاوردهای شعر اعتراضی ـ انتقادیِ زنان ایران در دو دهه‌ی اخیر پرداخته‌ شده است. میترا فردوسی در گفت‌وگویی با محمدحسین دلال رحمانی، مفهوم شعر اعتراضی و فرم‌ها و مضامین آن در شعر فارسی را مورد بررسی قرار داده‌ است.

در میزگردی با عنوان «مواجهه‌ی نزدیک با ماهیت شعر اعتراضی زنان ایران» رویا تفتی، فرزانه قوامی، سولماز نراقی و نگین فرهود، از تجربیات، دشواری‌ها و مسیر سرودن اشعاری با مایه‌های انتقادی ـ اعتراضی گفته‌اند.

در بخش نظرسنجی این پرونده، از شرکت کنندگان پرس‌وجویی در «ردیابی نماینده‌های شعر اعتراضی ـ انتقادیِ زنان شاعر ایرانی در دو دهه‌ی اخیر» شده و فهرست نام‌های پرتکرار و اثری از آنها نیز در ادامه آورده شده است.

سپیده جدیری در بخشی با عنوان «زنان ایران و شاعران جهان» با سه شاعر آوانگارد امریکایی به گفت‌وگو نشسته است. دیگر نویسندگان پرونده «یک انقلاب زنانه» گلاله هنری، حمید ناصحی، فرشته ساری، هادی حسینی‌نژاد، سهند آدم‌عارف، نگار حسینخانی، آناهیتا رضایی، عاطفه اسدی و بهنود بهادی هستند.

در بخش «تولدی دیگر» در پرونده‌ای با عنوان «نسل ضد» تحلیلی بر جهانِ شعری شاعران متولد دهه‌ هشتاد انجام شده است. آنوشا نیک‌سرشت در گفت‌وگویی با کامیار عابدی، روجا چمنکار، صابر محمدی و با همراهی دو تن از شعرای دهه‌ی هشتاد، به بررسی گرایش‌های گفتمانی در شعر شاعران این دهه پرداخته‌ است.

دیگر نویسندگان این پرونده حسن فرامزی، نیما جم و فاطمه شمس هستند. در بخش «در دوردست» قسمت دوم و پایانی، جهان شعری سوررئالیست‌ها را از نظر گذرانده است. در این پرونده نویسندگان و مترجمانی چون سعدی گل‌بیانی، مهسا سهرابی، سارا خلیلی‌جهرمی و علی ثباتی حضور دارند.

شماره‌ بیست و چهارم «وزن دنیا»، در ۲۶۴ صفحه و به قیمت ۱۰۰ هزار تومان در دسترس مخاطبان شعر است.

................ هر روز با کتاب ...............

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...