شماره 402 ماهنامه جهان کتاب با یادی از شاهنامه‌پژوهی مهدی قریب و تازه‌های بازار کتاب منتشر شد و روی پیشخان مطبوعات آمد.

شماره 402 ماهنامه جهان کتاب

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، این شماره از ماهنامه مذکور با مطالبی با عنوان «ستاره سحری» از پرویز دوایی، «قسمت: نخستین و بزرگترین و دشوارترین درس گردآوری فرش» از سیروس پرهام و «نیم رخ» از مصطفی کاظمی شروع می‌شود.

از دیگر مطالب این شماره ماهنامه جهان کتاب می‌توان به «تحریفات ملی گرایانه و ملی گرایان مدرن» از پائولا اورساتی با ترجمه مهدی رحیم پور، «در بایستگی بازویرایی مناقب‌العارفین» از سیدمحمدحسین میرفخرایی، «کاری کارستان در زمینه فن دشوار نسب شناسی» از احمد کتابی، «نگاهی موشکافانه به برخی مسائل زبان» از فرخ امیر فریار، «دنیا همین است؛ دریا و رود و برکه» از مرضیه کهرانی، «یک روز با همزادهای بورخس» از سمیه سمساریلر، «با دیگر شازده حمام» از حسین مسرت، «درست مانند خود زمان» از نیما همتی، «نه شگفت و نه بی شکست» از میلاد خسروی و «حرف‌هایی درباره گلستان، شایگان و فوکو» اشاره کرد.

«تبلیغ و آمار» از مجدالدین کیوانی، «تاریخ ویرایش در ایران: تدوین و ویرایش پس از عصر صفوی» از عبدالحسین آذرنگ و مروارید رفوگران، «یادی از شاهنامه پژوهی مهدی قریب» از علیرضا خلیل پور، «از شعر کهن فارسی تا شعر مدرن آمریکایی» از کامیار عابدی، «کتاب‌هایی برای نجات نوجوانی» از مازیار اخوت، «در نشان کردن کتاب» از شاپور بهیان، «گای لسترنج» از هیو کندی هم از دیگر مطالب مندرج در این‌شماره ماهنامه مذکور هستند.

در ادامه مطالب این‌مجله، این‌مقالات به چاپ رسیده‌اند: «سیمنون در سایه مگره» از عباس آگاهی، «چیزهای شگفت آور: جهان‌های ایتالو کالوینو» از مروه امره با ترجمه سعید پزشک، «صداهایی که شنیده شد» از سیدعلی کاشفی خوانساری، «هزار و یک داستان» از زری نعیمی، «معرفی کوتاه، تازه‌های بازار کتاب» از فرح امیرفریار، «باقر مؤمنی و روزگار سپری شده‌اش» از محمدحسین خسروپناه و «درگذشتگان»

در بخشی از این شماره معرفی کوتاهی از کتاب‌های حکایت‌های کوچک، سفرنامه جیمز مونسریف بالفور، نامه‌های مجتبی مینوی و ایرج افشار و تاریخ خاص تنهایی انجام شده است. تازه‌های بازار کتاب با معرفی این‌کتاب‌ها هم از دیگر مطالب این‌شماره جهان کتاب است: پاتوق، انقلاب و استبداد؛ خاستگاه‌های خشونت آمیز اقتدارگرایی پایدار، آن گاه که از فهم جهان در می‌مانیم، تناقضات نابازیگری، زندگی یک سفر است، نگاهی به آرمان شهرهای سیاسی؛ داستانی درباره اندیشه.

شماره ۴۰۲ ماهنامه جهان کتاب ویژه آذر - دی ۱۴۰۲ با ۷۸ صفحه و بهای ۱۰۰ هزار تومان منتشر شده است.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...