ایمانیان و ایرانیان | اعتماد


هر ازگاهی با خود فکر می‌کنم چقدر خوب که در دوران سعدی، حافظ، فردوسی و عطار، نبوده‌ام و در عوض زمانی گذرم به این جهان افتاده که شرح‌ها و کتاب‌های به غایت در خوری پیرامون آثار این بزرگان نوشته و منتشر شده است و اکنون به خیل وسیعی از آنها دسترسی دارم.آری گاه احساس می‌کنم‌ای بسا اگر هم‌عصر آن نوادر دنیا بودم، حظ و بهره‌ای که اکنون می‌توانم از آثارشان ببرم به غایت کمتر از این بود. دست‌کم صاحب این قلم در خود این را نمی‌بیند که بدون آثار اساتیدی چون بدیع‌الزمان فروزان‌فر، کریم زمانی، عبدالحسین زرین‌کوب و... به فهمی از مولانا و مثنوی‌اش نائل شود که به برکت آثار این بزرگان شده است.

شرح بوستان و شرح گلستان  محمد خزائلی

همچنان که نمی‌توانست- به قول ملاصدرا- «فردوسی قدوسی»و شاهکارش را چنان بفهمد که پس از مطالعه مقالات و کتاب‌های استاد جلال خالقی مطلق. ایضا در بضاعت خویش نمی‌بیند فهم حافظ را آنطور که پس از موانست با آثار اساتیدی چون علامه قزوینی، قاسم غنی، بهاء‌الدین خرمشاهی، داریوش آشوری و... همان‌طور که این قاعده به قوت در مورد عطار نیشابوری و کارهای استاد شفیعی کدکنی نیز صدق می‌کند. در مورد استاد سخن نیز وضع بر همین منوال است و شروحی که بر آن توسط سخندانان سترگ دوران ما نوشته شده، راهگشای درک دقیق‌تر سعدی شیرازی و سخن او است. از جمله مهم‌ترین این شروح، دو اثر بی‌نظیر مرحوم دکتر محمد خزائلی است. در بزرگی و منحصر به فردی این دو اثر (شرح بوستان و شرح گلستان استاد خزائلی) همین بس که در آثارمرحوم استاد غلامحسین یوسفی (دیگر سعدی‌شناس برجسته معاصر)، به کرات به شرح بوستان و گلستان استاد خزائلی ارجاع و استناد شده است. به بیان دیگر تنها خوانندگان مستضعفی چون نگارنده نیستند که برای فهم بهتر سخن استاد سخن محتاج آثاری چون شروح استاد خزائلی هستند، بلکه بزرگ‌ترهای ما و از آنها بزرگ‌ترها نیزاز این خوان متنعم بوده‌اند.

برای راقم این سطور که هرگاه به گلستان یا بوستان و شرح استاد یوسفی مراجعتی داشت با ارجاعات مکرر به آثار استاد خزائلی روبرو می‌شد، تجدید چاپ این آثار پس از سال‌ها، همان مژده‌ای بودکه اگر بر سرش جان فشانده می‌شد نیز ناروا نبود!

اکنون پس از سال‌ها، شرح بوستان و گلستان در دو مجلد جداگانه با ظاهری دلچسب و ترکیبی شایسته به زیور طبع آراسته شده و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. این دو اثر مهم، علاوه بر اینکه حاوی شرح استاد خزائلی بر بوستان و گلستان است، از فهرست آیات قرآن، احادیث، امثال، لغات، اعلام، مکان‌ها، کتاب‌ها و حتی نام حیوانات برخوردار است.

پژوهشگران خود می‌دانند که این ویژگی‌ها چه کارکردهای مهم و مبارکی برای‌شان خواهد داشت که همه اینها را مرهون زحمات و توفیقات استادی هستیم که‌ پیش از دو‌سالگی بر اثر بیماری آبله برای همیشه بینایی‌اش را از دست داد. اما رشته‌ای که عشق بر گردنش افکنده بود، محکم‌تر از آن بود که نقص نعمت به نقصانش بینجامد و شعله‌اش را کم‌سو کند. همان عشقی که بر دو پایه استوار بود و استاد در مقدمه خود بر شرح گلستان از آن، چنین رمزگشایی می‌کند: «ما مردم ایران بحمدالله [...] دو فضیلت خدا [به ما] داده که سرمایه بقا و جاویدانی کشور و ملت ما است. نخستین مزیتی که به ما ارزانی شده پیروی از مذهب شیعه اثناعشری است که خاتم مذاهب دین مبین اسلام است. بزرگان این مذهب، مردمی پاک و دانا دل بوده‌اند و در هر رشته از علوم و معارف و کمالات، تتبع‌ها و تحقیق‌ها کرده‌اند و ایرانیان پاکدل و صاحب ذوق از صدر اسلام، پیروی این آیین را برگزیده‌اند و ذوق سلیم خود را در ترکیب و استنباط احکام و قوانین آن به کار داشته‌اند. [...] دومین فضیلتی که خداوند بخشنده به ملت و کشور ما عطا فرموده، ادب پر مایه و توانگری است که با جلای خاص خود چشم عالمیان را به خویش متوجه ساخته است تا جایی که همه ملت‌ها سرزمین ما را کشور گل و بلبل و عرصه ذوق هنر شناخته‌اند».

آری ایمان و ایران همان ارکان عشقی بود که گویی دریافت زیبایی‌شان موکول و منوط به بینایی نبود! همان ندایی بود که خوش‌تر از صدای سخنش نبود و نیست. همان یادگاری که در این گنبد دوار مانده و همان ماهِ نویی که چون ابرو نمود و جلوه‌گری کرد و رو به بست، دل‌های روشن و جان‌های بیدار را شیدا کرده و می‌کند.

شرح بوستان و شرح گلستان سعدی به قلم مرحوم استاد دکتر محمد خزائلی اکنون توسط انتشارات بدرقه جاویدان به زیور طبع آراسته و پس از سال‌ها منتشر شده و در دسترس علاقه‌مندان قرار گرفته است. پیش از این نیز کتاب «احکام قرآن»از همین ناشر منتشر شده بود که همچنان در بازار کتاب موجود و در دسترس است. این اثر نیز چنان که از نام آن مشخص است به آن دسته از احکام فقهی و شرعی پرداخته که در قرآن کریم مستقیما به آنها پرداخته یا اشاره شده است. هر سه این آثار در کنار سایر آثار آن مرحوم پس از گذشت نیم‌قرن از تالیف و تدوین آنها همچنان می‌تواند برای پژوهشگران فارسی‌زبان قرآن و متون ادبی کلاسیک منبعی بی‌نظیر قلمداد شود.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...