نخستین جلد از مجموعه «کتاب آواژ» به دبیری محمدرضا قلی‌پور و با موضوع حقوق نویسندگان و مترجمان آثار دراماتیک، چاپ و توزیع شد.

کتاب آواژ

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، شماره اول دوره «کتاب آواژ» با دریافت مجوز از وزارت فرهنگ و ارشاد چاپ و منتشر شد. هم‌چنین نسخه PDF این کتاب به صورت رایگان در سایت نشر آواژ بارگذاری شده و قابل‌دانلود است.

دبیری «کتاب آواژ» را محمدرضا قلی‌پور، نمایش‌نامه‌نویس، کارگردان تئاتر و مدیر انتشارات آواژ بر عهده دارد.

او هدف از انتشار فایل این کتاب به صورت رایگان را حمایت هرچه بیش‌تر از حقوق نویسندگان و صاحب‌نظران عرصه ادبیات و همچنین اجرای حرکتی نمادین در راستای حمایت و صیانت از قشر نویسندگان کشور بیان کرده است.

به گفته‌ی قلی‌پور، در هر شماره از «کتاب آواژ»، موضوعاتی پیرامون هنر، مورد نقد و بررسی قرار می‌گیرند و صاحب‌نظران و بزرگان عرصه فرهنگ و هنر، به بیان دیدگاه خود در قالب یادداشت و مقاله با موضوع مطرح‌شده خواهند پرداخت.

شماره اول «کتاب آواژ» با عنوان «نویسنده نمرده است»، حاوی نقد و یادداشت‌هایی درباره حقوق نویسندگان و مترجمان آثار دراماتیک است. ضمن آن‌که در شماره نخست «کتاب آواژ» با یادی از «آرمان امید»، نمایش‌نامه‌نویس شاخص و توان‌مند ایرانی، به معرفی و تجلیل از این نویسنده ادبیات نمایشی پرداخته شده است.

چهره‌هایی که در نخستین شماره «کتاب آواژ» قلم زده‌اند، عبارتند از: خسرو حکیم‌رابط، صدرالدین زاهد، سامی صالحی‌ثابت، فرشته فرشاد، رضا فیاضی، محمدرضا قلی‌پور، ناصح کامگاری، محمد متوسلانی، معین محب‌علیان، علی شمس، احمدرضا حجارزاده و احسان زیورعالم.

ویراستاری این مجموعه را راضیه قلی‌پور به انجام رسانده و در کنار هر کدام از نقدهای نویسندگان اولین شماره از «کتاب آواژ»، پرتره صاحب اثر نیز در قالب تصویرگری توسط زینب ندیم‌پور ترسیم شده. همچنین طراحی لوگو این کتاب را «پژواک سراج» عهده‌دار بوده است.

................ هر روز با کتاب ...............

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...