«جهاد ابتدایی در سنت و سیره نبوی» عنوان کتابی است که به‌تازگی ازسوی بنیاد پژوهش‌های اسلامی آستان قدس رضوی روانه بازار نشر شده است.

جهاد ابتدایی در سنت و سیره نبوی محمد مروارید

به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، شریعت اسلام به عنوان کامل‌ترین و کارآمدترین شریعت، مجموعه‌ای از احکام و قوانین را در برداشته و برنامه‌ای مشخص برای زندگی بشر ارائه کرده است. یکی از عناصر این شریعت «جهاد فی سبیل الله» است؛ آنچه در این باره مورد بحث و بررسی قرار گرفته، جهاد ابتدایی و جنگی است که مسلمانان در آن،آغازگر تحرکات نظامی شمرده می‌شوند.

در این میان برخی اندیشمندان مسلمان کوشیده‌اند جهاد ابتدایی را به طور کلی بی اعتبار و فاقد دلیلی اعلام کنند. در سوی دیگر، برخی از خاورشناسان جهاد را راهی برای ارضای روحیه جنگ طلبی و خشونت یا ابزاری برای تصاحی اموال و تامین معیشت مسلمانان می‌دانند.

مولف در کتاب «جهاد ابتدایی در سنت و سیره نبوی» اثبات کرده است جهاد ابتدایی، به رغم تفاوت ماهوی با جهاد دفاعی، در سیره نبوی همان ملاک جهاد دفاعی انجام می‌شده و هدفی جز هدف جهاد دفاعی نداشته است و آن برقاری و حفظ امنیت و استقرار مسلمانان بوده است.

آیا جهاد ابتدایی مشروعیت دارد؟ در چه شرایطی و با چه کسانی و با چه هدفی واجب است؟ آیا جهاد ابتدایی یک تکلیف شرعی از سوی خداوند متعال بر عهده تمام مکلفان و به تشخیص آنان است یا اینکه در محدوده اختیارات حاکم است و بنا بر تشخیص مصالح حکومت و مقاصد شریعت، به وسیله حاکم انجام می‌شوند؟ آیا جهاد ابتدایی در عصر غیبت نیز مشروعیت دارد؟ و... از جمله سوالاتی است که در این کتاب به آن پاسخ داده شده است.

این کتاب در 6 فصل سامان یافته است و به مباحثی همچون، «نظریات جهاد ابتدایی»، «مروری تاریخی بر جهاد در حکومت پیامبر اکرم (ص)»، «تحلیل و دسته بندی جهادهای پیامبر اکرم (ص)»، «سنجش نظریات فلسفه جهاد ابتدایی پیامبر اکرم (ص)» و «آیات جهاد و حدیث مقاتله؛ به مثابه کاشف از سیره» می‌پردازد.

نظریه جهاد ابتدایی برای ترویج دین، مصونیت‌های جنگی کافران، مبارزه با ریشه محاربه و ناآرامی، جهادهای ترکیبی، قراردادهای صلح و جزیه با مشرکان و اهل کتاب، غزوات پیامبر با مشرکان و اهل کتاب، مبارزه با عناصر محارب یا پیمان شکن و... از جمله مباحثی است که در این کتاب شرح داده شده است.

این کتاب به قلم محمد مروارید نگاشته شده و سیدجلال قیامی میرحسینی کار ویرایش آن را بر عهده داشته است.

................ هر روز با کتاب ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...