کتاب «نون نوشتن» محمود دولت‌آبادی سرانجام منتشر شد.

نون نوشتن محمود دولت‌آبادی

به گزارش ایسنا، «نون نوشتن» در حالی منتشر می‌شود که مخاطبان ادبیات مدتی است، کتاب تازه‌ای از دولت‌آبادی نخوانده‌اند؛ هرچند او رمان‌های «طریق بسمل شدن» و «زوال کلنل» را هم در انتظار انتشار دارد.

«نون نوشتن» نقطه‌نظرات این داستان‌نویس پیشکسوت درباره‌ی نوشتن و تجربیاتش در طول سال‌های نویسندگی‌اش است که به شکل یادداشت‌های سالانه درباره‌ی کارهایی که کرده، انتشار یافته است.

به گفته‌ی دولت‌آبادی، این کتاب مهرماه سال گذشته برای دریافت مجوز انتشار ارائه شده بود که در اردیبهشت سال جاری با اصلاحیه‌هایی مواجه شد و با اعمال آن‌ها، در پاییز مجوز نشر دریافت کرد و به این ترتیب، حدود یک سال را در انتظار کسب مجوز ماند.

«نون نوشتن» از سوی نشر چشمه به چاپ رسیده است.

دولت‌آبادی نخستین‌بار سال 84 از نگارش این کتاب خبر داده و گفته بود، تصمیم دارد، تجربه‌های دریافتی خود را از نوشتن و آن‌چه را که از همان ابتدای کارش مکتوب کرده، گردآوری، ویرایش و منتشر کند.

او این نوشته‌ها را «درباره‌ی داستان» توصیف کرده و درباره‌ی آن‌ها گفته بود، آن چیز‌هایی است که یک نویسنده تجربه می‌کند و به آن‌ها می‌رسد.

محمود دولت‌آبادی اولین داستان خود را با عنوان «ته ‌شب» در سال 1341 منتشر کرد و «لایه‌های بیابانی»، «اوسنه‌ی باباسبحان»، «ققنوس»، «ادبار»، «پای گلدسته‌ی امامزاده»، «هجرت سلیمان»، «سفر»،‌ «گاواره‌بان»، «عقیل عقیل»، «آهوی بخت من گزل»، «کارنامه‌ی سپنج»، «باشبیرو»، «تنگنا»، «دیدار بلوچ»، «
جای خالی سلوچ»، «روزگار سپری‌شده‌ی مردم سالخورده»، «کلیدر»، «سلوک»، «روز و شب یوسف» و «آن مادیان سرخ‌یال»، از دیگر آثار منتشرشده‌ی او هستند.

این داستان‌نویس که نگارش نمایش‌نامه‌هایی را نیز در کارنامه‌ی خود دارد، متولد 10 مردادماه سال 1319 در دولت‌آباد سبزوار است که سال 1340، دوره‌ی تئاتر را در کلاس تئاتر آناهیتا گذراند و تا سال 1353 به بازیگری در تئاتر ادامه داد.

زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...
من از یک تجربه در داستان‌نویسی به اینجا رسیدم... هنگامی که یک اثر ادبی به دور از بده‌بستان، حسابگری و چشمداشت مادی معرفی شود، می‌تواند فضای به هم ریخته‌ ادبیات را دلپذیرتر و به ارتقا و ارتفاع داستان‌نویسی کمک کند... وقتی از زبان نسل امروز صحبت می‌کنیم مقصود تنها زبانی که با آن می‌نویسیم یا حرف می‌زنیم، نیست. مجموعه‌ای است از رفتار، کردار، کنش‌ها و واکنش‌ها ...