سومین چاپ «اندیشه سیاسی فاضل مقداد» به قلم سیدمحمدرضا موسویان منتشر شد. ارکان حکومت اسلامی و سیاست خارجی آن و حوزه اختیارات حکومتی فقهای عصر غیبت از مهم‌ترین مباحث مطرح شده در این کتاب است.

اندیشه سیاسی فاضل مقداد سیدمحمدرضا موسویان

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، انتشارات بوستان کتاب سومین چاپ کتاب «اندیشه سیاسی فاضل مقداد» را با شمارگان هزار نسخه، ۱۵۱ صفحه و بهای ۲۳ هزار تومان منتشر کرد. 

ابوعبدالله مقداد بن عبدالله، مشهور به فاضل مقداد یا فاضل سُیوری از فقیهان و متکلمان قرن نهم هجری، یعنی دوران بی‌ثباتی بین حکومت مغولان و عصر صفویه است. فاضل مقداد، در دانش کلام، فقه، اصول، معانی و بیان، قرآن، حدیث و منطق دست داشت و دارای تألیفاتی است که نزد دانشمندان شیعه و سنی شهرتی فراوان دارد. او را «سیوری»، «اسدی»، «غروی» و شاگرد شهید اول دانسته‌اند. وی به اعتبار محل تولدش به «سُیُوری» مشهور است. سُیُور قریه‌ای است واقع در نزدیکی شهر حلّه. از آنجا که «سیور» از توابع حلّه است، او به حلّی هم منتسب شده است.

فاضل مقداد تحصیلات مقدماتی علوم اسلامی را در شهرهای حله و بغداد به پایان رساند و برای ادامه تحصیل، به نجف رفت و تحصیلات عالی فقه و اصول و کلام را در آن حوزه دنبال کرد. او بعدها پس از تکمیل علوم به مقام مرجعیت رسید. از جمله شاگردان او می‌توان به این شخصیت‌ها اشاره کرد: جمال الدین احمد فرزند محمّد فرزند فهد حلّی، حسن بن راشد حلّی، حسن بن محمّد بن حسن نجفی، حسین بن فخرالدین بن سفرلله، معروف به علاءالدین مظفر، سیف الدین شغرابی، شرف الدین مکی.، ظهیرالدین بن الحسام، علی بن الحسن بن علاله، علی بن عبدالعالی المیسی العاملی، محمّد بن شجاع القطان الانصاری الحلی و...

اندیشه سیاسی فاضل‬ مقدادمشحون از آموزه‏‌هایی درباره حکومت و ضرورت و مشروعیت آن، حکومت مطلوب و ارکان و شرایط آن، ادله عقلی و نقلی حکومت و رابطه فرد و دولت است. هم‏چنین به دو نکته کلیدی مقتضیات زمان و مکان و ارتباط آن با فتاوا و احکام شرعی و رابطه دین و سیاست نیز تأکید کرده‬ است.

نگارنده در این کتاب نخست، زندگی و اوضاع زمانه فاضل مقداد را بررسی کرده و در ادامه با اشاره به مبانی و پایه‌های اندیشه فقهی کلامی وی در عرصه سیاست به نظام سیاسی مطلوب پرداخته و بر اساس آن، انواع حکومت و حکومت مطلوب و دلایل وی را برای تبیین چنین حکومتی در عصر غیبت را بررسی کرده است. مبحث بعدی بررسی ارکان حکومت و ویژگی‌های آن به ویژه در عصر غیبت و حوزه اختیارات حکومتی فقهای عصر غیبت و نهادهای تحت رهبری آنان است که در پایان، موضوع سیاست داخلی و خارجی و روابط متقابل فرد و دولت مطرح شده است.

کتاب پنج فصل به ترتیب با این عناوین دارد: «زندگی و زمانه فاضل مقداد سیوری حلی»، «مبانی و کلیات»، «نظام سیاسی»، «ارکان حکومت اسلامی» و «سیاست خارجی».

................ هر روز با کتاب ...............

او «آدم‌های کوچک کوچه»ــ عروسک‌ها، سیاه‌ها، تیپ‌های عامیانه ــ را از سطح سرگرمی بیرون کشید و در قامت شخصیت‌هایی تراژیک نشاند. همان‌گونه که جلال آل‌احمد اشاره کرد، این عروسک‌ها دیگر صرفاً ابزار خنده نبودند؛ آنها حامل شکست، بی‌جایی و ناکامی انسان معاصر شدند. این رویکرد، روایتی از حاشیه‌نشینی فرهنگی را می‌سازد: جایی که سنت‌های مردمی، نه به عنوان نوستالژی، بلکه به عنوان ابزاری برای نقد اجتماعی احیا می‌شوند ...
زمانی که برندا و معشوق جدیدش توطئه می‌کنند تا در فرآیند طلاق، همه‌چیز، حتی خانه و ارثیه‌ خانوادگی تونی را از او بگیرند، تونی که درک می‌کند دنیایی که در آن متولد و بزرگ شده، اکنون در آستانه‌ سقوط به دست این نوکیسه‌های سطحی، بی‌ریشه و بی‌اخلاق است، تصمیم می‌گیرد که به دنبال راهی دیگر بگردد؛ او باید دست به کاری بزند، چراکه همانطور که وُ خود می‌گوید: «تک‌شاخ‌های خال‌خالی پرواز کرده بودند.» ...
پیوند هایدگر با نازیسم، یک خطای شخصی زودگذر نبود، بلکه به‌منزله‌ یک خیانت عمیق فکری و اخلاقی بود که میراث او را تا به امروز در هاله‌ای از تردید فرو برده است... پس از شکست آلمان، هایدگر سکوت اختیار کرد و هرگز برای جنایت‌های نازیسم عذرخواهی نکرد. او سال‌ها بعد، عضویتش در نازیسم را نه به‌دلیل جنایت‌ها، بلکه به این دلیل که لو رفته بود، «بزرگ‌ترین اشتباه» خود خواند ...
دوران قحطی و خشکسالی در زمان ورود متفقین به ایران... در چنین فضایی، بازگشت به خانه مادری، بازگشتی به ریشه‌های آباواجدادی نیست، مواجهه با ریشه‌ای پوسیده‌ است که زمانی در جایی مانده... حتی کفن استخوان‌های مادر عباسعلی و حسینعلی، در گونی آرد کمپانی انگلیسی گذاشته می‌شود تا دفن شود. آرد که نماد زندگی و بقاست، در اینجا تبدیل به نشان مرگ می‌شود ...
تقبیح رابطه تنانه از جانب تالستوی و تلاش برای پی بردن به انگیره‌های روانی این منع... تالستوی را روی کاناپه روانکاوی می‌نشاند و ذهنیت و عینیت او و آثارش را تحلیل می‌کند... ساده‌ترین توضیح سرراست برای نیاز مازوخیستی تالستوی در تحمل رنج، احساس گناه است، زیرا رنج، درد گناه را تسکین می‌دهد... قهرمانان داستانی او بازتابی از دغدغه‌های شخصی‌اش درباره عشق، خلوص و میل بودند ...