جوان ذاتاً ترسویی است که موفق به کسب شجاعت می‌شود و بدین ترتیب، در چشم خود و دیگران اعتبار می‌یابد... درک پدیده جنگ در ذهن نویسنده جوان، که باعث می‌شود این پدیده را یکی از واقعیتهای زندگی بداند و نه در هاله‌ای از اتفاقات قهرمانانه بدان‌گونه که در رؤیاهایش می‌دید، سادگی حکایت، واقعیت هرنکته جزئی، و احساس انسانی نهفته در برخی ملاحظات، شاهکاری از این نوع رمان ساخته است.

نشان سرخ دلیری [The Red Badge of Courage] استیون کرین
نشان سرخ دلیری
[The Red Badge of Courage]. رمانی از استیون کرین (1) (1871-1900)، نویسنده آمریکایی، که در 1895 انتشار یافت. در این کتاب، ‌نویسنده جوان که هنوز خود به طور مستقیم با جنگ آشنایی نداشت، از ماجراهای یک گروه داوطلب حکایت می‌کند که در جنگهای داخلی آمریکا به خدمت گرفته شده‌اند. قهرمان اصلی داستان جوان ذاتاً ترسویی است که موفق به کسب شجاعت می‌شود و بدین ترتیب، در چشم خود و دیگران اعتبار می‌یابد. نشان سرخ دلیری، اگرچه زنده و دقیق نوشته شده است، سبک آن عاری از تکلف نیست. اما توصیف عمداً پیراسته کرین از صحنه نبرد گاهی کار او را به توصیف استاندال (2) در صومعه پارم نزدیک می‌کند. درک پدیده جنگ در ذهن نویسنده جوان، که باعث می‌شود این پدیده را یکی از واقعیتهای زندگی بداند و نه در هاله‌ای از اتفاقات قهرمانانه بدان‌گونه که در رؤیاهایش می‌دید، سادگی حکایت، واقعیت هرنکته جزئی، و احساس انسانی نهفته در برخی ملاحظات، شاهکاری از این نوع رمان ساخته است که، به گفته کنراد (3)، در نوع خود از آثار کلاسیک ادبیات به شمار می‌رود، و حقیقتهای ابتدایی که کرین در این اثر کوچک مردانه چنان عریان بیان داشته است او را به منزله شارعی اصیل به خواننده می‌نمایاند.

صفیه اصفیا (روحی) . فرهنگ آثار. سروش

1.Stephen Crane 2.Stendhal 3.Conrad

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

نگاه تاریخی به جوامع اسلامی و تجربه زیسته آنها نشان می‌دهد که آنچه رخ داد با این احکام متفاوت بود. اهل جزیه، در عمل، توانستند پرستشگاه‌های خود را بسازند و به احکام سختگیرانه در لباس توجه چندانی نکنند. همچنین، آنان مناظره‌های بسیاری با متفکران مسلمان داشتند و کتاب‌هایی درباره حقانیت و محاسن آیین خود نوشتند که گرچه تبلیغ رسمی دین نبود، از محدودیت‌های تعیین‌شده فقها فراتر می‌رفت ...
داستان خانواده شش‌نفره اورخانی‌... اورهان، فرزند محبوب پدر است‌ چون در باورهای فردی و اخلاق بیشتر از همه‌ شبیه‌ اوست‌... او نمی‌تواند عاشق‌ شود و بچه‌ داشته‌ باشد. رابطه‌ مادر با او زیاد خوب نیست‌ و از لطف‌ و محبت‌ مادر بهره‌ای ندارد. بخش‌ عمده عشق‌ مادر، از کودکی‌ وقف‌ آیدین‌ می‌شده، باقی‌مانده آن هم‌ به‌ آیدا (تنها دختر) و یوسف‌ (بزرگ‌‌ترین‌ برادر) می‌رسیده است‌. اورهان به‌ ظاهرِ آیدین‌ و اینکه‌ دخترها از او خوش‌شان می‌آید هم‌ غبطه‌ می‌خورد، بنابراین‌ سعی‌ می‌کند از قدرت پدر استفاده کند تا ند ...
پس از ۲۰ سال به موطن­‌شان بر می­‌گردند... خود را از همه چیز بیگانه احساس می‌­کنند. گذشت روزگار در بستر مهاجرت دیار آشنا را هم برای آنها بیگانه ساخته است. ایرنا که که با دل آکنده از غم و غصه برگشته، از دوستانش انتظار دارد که از درد و رنج مهاجرت از او بپرسند، تا او ناگفته‌­هایش را بگوید که در عالم مهاجرت از فرط تنهایی نتوانسته است به کسی بگوید. اما دوستانش دلزده از یک چنین پرسش­‌هایی هستند ...
ما نباید از سوژه مدرن یک اسطوره بسازیم. سوژه مدرن یک آدم معمولی است، مثل همه ما. نه فیلسوف است، نه فرشته، و نه حتی بی‌خرده شیشه و «نایس». دقیقه‌به‌دقیقه می‌شود مچش را گرفت که تو به‌عنوان سوژه با خودت همگن نیستی تا چه رسد به اینکه یکی باشی. مسیرش را هم با آزمون‌وخطا پیدا می‌کند. دانش و جهل دارد، بلدی و نابلدی دارد... سوژه مدرن دنبال «درخورترسازی جهان» است، و نه «درخورسازی» یک‌بار و برای همیشه ...
همه انسان‌ها عناصری از روباه و خارپشت در خود دارند و همین تمثالی از شکافِ انسانیت است. «ما موجودات دوپاره‌ای هستیم و یا باید ناکامل بودن دانشمان را بپذیریم، یا به یقین و حقیقت بچسبیم. از میان ما، تنها بااراده‌ترین‌ها به آنچه روباه می‌داند راضی نخواهند بود و یقینِ خارپشت را رها نخواهند کرد‌»... عظمت خارپشت در این است که محدودیت‌ها را نمی‌پذیرد و به واقعیت تن نمی‌دهد ...