چاپ نخست کتاب «شیخ طوسی و تفسیر تبیان» تالیف مهدی کمپانی زارع از سوی نشر خانه کتاب منتشر و روانه بازار کتاب شد. در این اثر علاوه بر معرفی شخصیت علمی شیخ طوسی، به تفسیر تبیان که از آثار فاخر تفاسیر قرآنی ‌‌به شمار می‌رود نیز اشاره‌ مختصری می‌‌شود.

به گزارش ایبنا، این اثر که ششمین دفتر از مجموعه آثار «ایرانیان و قرآن» است، برای آشنایی نسل جوان قرآن‌پژوه با شیخ طوسی و تفسیر گرانسنگ وی تهیه و ارایه شده است.

این تفسیر ـ‌بی‌هیچ اغراقی‌ـ سرفصل تازه‌ای در تفسیرنویسی در جهان اسلام به شمار می‌رود و نخستین تفسیر کامل و جامع بر قرآن کریم در میان دانشمندان شیعی است. تفاسیر پیش از تبیان، به ویژه در جهان تشیع، کامل نبودند؛ به این معنا که شامل تمام آیات قرآنی نمی‌شدند. این تفاسیر همچنین جامع نیز نبودند و تنها به برخی ابعاد تفسیر از جمله ابعاد لغوی، روایی آیات می‌پرداختند. در این تفسیر هرچند ایجاز عامدانه مولف مشهود است اما تمام سوره‌ها و آیات بررسی می‌شوند.
 
شیخ طوسی در این تفسیر تمام دانش‌های مربوط به تفسیر را در فهم آیات به کار می‌گیرد. در واقع، تسلط وی بر دانش‌های گوناگون مجالی را برایش فراهم کرده بود که بی‌هیچ مشکلی، گره‌های بسیاری را از فهم مخاطبان کتاب الهی باز کند.

یکی از نکات این تفسیر، اعتبار بسیاری است که شیخ برای عقل و اجتهاد قائل شده است. هرچند بسیاری با توجه به برخی روایات وارده، تنها نوع تفسیر صحیح را تفسیر به ماثور می‌دانند و هرگونه تلاش عقل بشری را برای فهم خطاب الهی از سنخ تفسیر به رای به شمار می‌آورند اما در مقابل این اندیشه، بسیارند کسانی که با توجه به آیات متعددی که انسان را دعوت به تعقل در آفاق و انفس و کتاب الهی می‌کند، آن را سخنی سطحی و نادرست دانسته‌اند.


علامه طباطبایی در این باب معتقد است که اگر کتاب الهی را کاملا تفحص و در آیاتش دقت کنیم، بیش از 300 آیه وجود دارد که انسان را به تفکر، تذکر و تعقل دعوت کرده است یا به پیامبر(ص) یادآور می‌شود با چه دلیلی حق را اثبات و باطل را ابطال کند.

این تفسیر، تفسیری است متوسط و چنان‌که گفته شد، جامع و کامل که ابعاد مختلفی را شامل می‌شود و تمام آیات قرآنی را در برمی‌گیرد و در نهایت ایجاز به رشته تحریر در آمده است.

ترتیب شیخ در تفسیر بدین‌گونه است که ابتدا آیه را ذکر و سپس لغات غریب آن را بررسی و اختلاف قرائت را بیان می‌کند و پس از آن به بیان و بررسی آرا و اقوال مختلف در تفسیر آیه می‌پردازد و نظر خود را به صورت مختصر ابراز می‌کند. در این تفسیر همچنین نکات فقهی، کلامی، بلاغی و ... متناسب با آیات نیز بیان می‌شوند.

یکی از امور مشهود در این تفسیر، ادب علمی شیخ است. وی تنها به نقد و بررسی علمی دیدگاه‌ها می‌پردازد و هرگز از به کار گرفتن تعابیر غیرعلمی برای تخفیف و تحقیر دیگر اندیشمندان استفاده نمی‌کند.

کتاب حاضر در پنج فصل سامان یافته است. «زندگی، آثار و جایگاه علمی شیخ طوسی»، «کلیاتی در باب التبیان فی تفسیرالقرآن»، «منابع و مآخذ شیخ طوسی در تفسیر التبیان»،‌ «مباحث علوم قرآنی در تفسیر التبیان» و «ابعاد و گرایش‌های تفسیر التبیان» عناوین فصول پنجگانه این اثرند.

چاپ نخست کتاب «شیخ طوسی و تفسیر تبیان» با شمارگان 3000 نسخه، 166 صفحه و به بهای 26000 ریال راهی بازار نشر شد.

که واقعا هدفش نویسندگی باشد، امروز و فردا نمی‌کند... تازه‌کارها می‌خواهند همه حرف‌شان را در یک کتاب بزنند... روی مضمون متمرکز باشید... اگر در داستان‌تان به تفنگی آویزان به دیوار اشاره می‌کنید، تا پایان داستان، نباید بدون استفاده باقی بماند... بگذارید خواننده خود کشف کند... فکر نکنید داستان دروغ است... لزومی ندارد همه مخاطب اثر شما باشند... گول افسانه «یک‌‌شبه ثروتمند‌ شدن» را نخورید ...
ایده اولیه عموم آثارش در همین دوران پرآشوب جوانی به ذهنش خطور کرده است... در این دوران علم چنان جایگاهی دارد که ایدئولوژی‌های سیاسی چون مارکسیسم نیز می‌کوشند بیش از هر چیز خود را «علمی» نشان بدهند... نظریه‌پردازان مارکسیست به ما نمی‌گویند که اگرچه اتفاقی رخ دهد، می‌پذیرند که نظریه‌شان اشتباه بوده است... آنچه علم را از غیرعلم متمایز می‌کند، ابطال‌پذیری علم و ابطال‌ناپذیری غیرعلم است... جامعه‌ای نیز که در آن نقدپذیری رواج پیدا نکند، به‌معنای دقیق کلمه، نمی‌تواند سیاسی و آزاد قلمداد شود ...
جنگیدن با فرهنگ کار عبثی است... این برادران آریایی ما و برادران وایکینگ، مثل اینکه سحرخیزتر از ما بوده‌اند و رفته‌اند جاهای خوب دنیا مسکن کرده‌اند... ما همین چیزها را نداریم. کسی نداریم از ما انتقاد بکند... استالین با وجود اینکه خودش گرجی بود، می‌خواست در گرجستان نیز همه روسی حرف بزنند...من میرم رو میندازم پیش آقای خامنه‌ای، من برای خودم رو نینداخته‌ام برای تو و امثال تو میرم رو میندازم... به شرطی که شماها برگردید در مملکت خودتان خدمت کنید ...
رویدادهای سیاسی برای من از آن جهت جالبند که همچون سونامی قهرمان را با تمام ایده‌های شخصی و احساسات و غیره‌اش زیرورو می‌کنند... تاریخ اولا هدف ندارد، ثانیا پیشرفت ندارد. در تاریخ آن‌قدر بُردارها و جهت‌های گونه‌گون وجود دارد که همپوشانی دارند؛ برآیندِ این بُردارها به قدری از آنچه می‌خواستید دور است که تنها کار درست این است: سعی کنید از خود محافظت کنید... صلح را نخست در روح خود بپروران... همه آنچه به‌نظر من خارجی آمده بود، کاملا داخلی از آب درآمد ...
می‌دانم که این گردهمایی نویسندگان است برای سازماندهی مقاومت در برابر فاشیسم، اما من فقط یک حرف دارم که بزنم: سازماندهی نکنید. سازماندهی یعنی مرگ هنر. تنها چیزی که مهم است استقلال شخصی است... در دریافت رسمی روس‌ها، امنیت نظام اهمیت درجه‌ی اول دارد. منظور از امنیت هم صرفاً امنیت مرز‌ها نیست، بلکه چیزی است بسیار بغرنج‌تر که به آسانی نمی‌توان آن را توضیح داد... شهروندان خود را بیشتر شبیه شاگرد مدرسه می‌بینند ...