رسول مرادی، هنرمند خوشنویس،‌ از خوشنویسی شاهنامه فروسی و عرضه آن در قالب یک کتاب نفیس خبر داد.

مرادی به ایبنا، گفت: به دلیل تعداد زیاد ابیات شاهنامه کمتر خوشنویسی به این اثر بزرگ و ارزشمند پرداخته است.
وی ادامه داد: من متولد مشهد هستم، این شوق و ارادت همواره در من وجود داشت که شاهنامه را به عنوان کار تاریخی خوشنویسی کنم ولی به دلیل سنگین بودن این اثر، جرات نزدیک شدن به آن را نداشتم.

مرادی افزود: این شوق با من همراه بود تا در نخستین فرصتی که به دست آوردم طی سه سال و شبانه‌روز این کتاب را خوشنویسی کردم. خوشنویسی شاهنامه با راهنمای فردوسی‌شناس بزرگ «محمدعلی اسلامی‌ندوشن» انجام شد و ایشان مقدمه‌ای بسیار جامع درباره فردوسی بر این کتاب نوشت. نوشته امیرحسین امیرخانی استاد بزرگ خوشنویسی هم ضمیمه این اثر است.

وی ادامه داد: خوشنویسی این مجموعه از نظر حجم و استوانه ادبیات فارسی بزرگترین فعالیتم در حوزه خوشنویسی محسوب می‌شود. فردوسی حق زیادی به‌گردن مردم ایران دارد، بسیار خرسندم این کار انجام شد. امیدوارم این مجموعه که به زودی منتشر می‌شود مورد قبول اهل فن قرار بگیرد.

مرادی با بیان اینکه ادبیات باید با خوشنویسی عجین باشد، اضافه‌کرد: خوشنویس اشعار شاعران را گلچین می‌کند و به عنوان دیوان خود عرضه ‌می‌دارد. خوشنویس باید مطالعه داشته باشد و فرازهای ادبیات را بشناسد.

وی ادامه داد: در گذشته که صنعت چاپ وجود نداشت، خوشنویسان این رسالت مهم را بر عهده داشتند تا با هنر خوشنویسی ادبیات ایران را به نسل‌های بعد انتقال دهند.

مرادی گفت: بعد از به وجود آمدن صنعت چاپ خوشنویسان به جنبه‌های هنری خط پرداختند ولی این موضوع دلیلی بر غافل شدن از شاهکارهای ادبیات نبود.

وی افزود: دیوان حافظ، کلیات سعدی، رباعیات خیام و آثار دیگر بزرگان عرصه ادب توسط خوشنویسان به هنر خوشنویسی آراسته شده. من نیز این توفیق را داشتم که دیوان حافظ،‌ گزیده غزلیات شمس و اشعار خیام را خوشنویسی و به مخاطبان عرضه کنم.

مرادی درباره مجموعه خوشنویسی گزیده «غزلیات شمس»،‌ گفت: اشعار این کتاب را که تعداد آن به 700 غزل می‌رسد خودم انتخاب کرده‌ام که کار بسیار سختی بود. مقدمه کتاب را هم «محمدابراهیم باستانی پاریزی» نوشت.

این هنرمند در ادامه درباره خوشنویسی اشعار «خیام» افزود: مقدمه این مجموعه توسط «محمدعلی اسلامی‌ندوشن» نوشته شده که به شکل کامل خیام  را معرفی می‌کند.

وی درباره مجموعه خوشنویسی که در مجموعه صبا به نمایش گذاشته توضیح داد: در این نمایشگاه 143 تابلو وجود دارد که منتخبی از کارهای قدیم و جدید است.

مرادی افزود: در این مجموعه اشعار حافظ، مولانا، خیام، فردوسی، احادیث، قرآن و سخنان بزرگان ادب چون سعدی، عطار و ابوسعید ابوالخیر به نمایش گذاشته شده است.

ما خانواده‌ای یهودی در رده بالای طبقه متوسط عراق بودیم که بر اثر ترکیبی از فشارهای ناشی از ناسیونالیسم عربی و یهودی، فشار بیگانه‌ستیزی عراقی‌ها و تحریکات دولت تازه ‌تأسیس‌شده‌ی اسرائیل جاکن و آواره شدیم... حیاتِ جاافتاده و عمدتاً رضایت‌بخش یهودیان در کنار مسلمانان عراق؛ دربه‌دری پراضطراب و دردآلود؛ مشکلات سازگار‌ شدن با حیاتی تازه در ارض موعود؛ و سه سال عمدتاً ناشاد در لندن: تبعید دوم ...
رومر در میان موج نویی‌ها فیلمساز خاصی‌ست. او سبک شخصی خود را در قالب فیلم‌های ارزان قیمت، صرفه‌جویانه و عمیق پیرامون روابط انسانی طی بیش از نیم قرن ادامه داده است... رومر حتی وقتی بازیگرانی کاملاً حرفه‌ای انتخاب می‌کند، جنس بازیگری را معمولاً از شیوه‌ی رفتار مردم معمولی می‌گیرد که در دوره‌ای هدف روسلینی هم بود و وضعیتی معمولی و ظاهراً کم‌حادثه، اما با گفت‌وگوهایی سرشار از بارِ معنایی می‌سازد... رومر در جست‌وجوی نوعی «زندگی‌سازی» است ...
درباریان مخالف، هر یک به بهانه‌ای کشته و نابود می‌شوند؛ ازجمله هستینگز که به او اتهام رابطه پنهانی با همسر پادشاه و نیز نیت قتل ریچارد و باکینگهم را می‌زنند. با این اتهام دو پسر ملکه را که قائم‌مقام جانشینی پادشاه هستند، متهم به حرامزاده بودن می‌کنند... ریچارد گلاستر که در نمایشی در قامت انسانی متدین و خداترس در کلیسا به همراه کشیشان به دعا و مناجات مشغول است، در ابتدا به‌ظاهر از پذیرفتن سلطنت سرباز می‌زند، اما با اصرار فراوان باکینگهم، بالاخره قبول می‌کند ...
مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...