کتاب «دلهره هستی» نوشته آلبر کامو با ترجمه محمدتقی غیاثی توسط انتشارات نگاه به چاپ ششم رسید.

به گزارش مهر، این‌کتاب درباره زندگی و آثار آلبر کامو نویسنده مشهور فرانسوی و خالق رمان «بیگانه»‌ است که به‌عنوان یکی از منابع مناسب برای شناخت این نویسنده مطرح شده است. این کتاب ۶ فصل اصلی دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از «نگاهی تازه به زندگی و آثار کامو»، «از کتاب پشت و رو»، «از کتاب افسانه سی‌زیف»، «از کتاب تابستان»، «کتاب عیش» و «دو مصاحبه».

فصل اول کتاب درباره زندگی و آثار کامو نوشته شده که دربرگیرنده این بخش‌هاست: جوانی: دریا و آفتاب، ادبیات، تکلیف موش گرفتار، بیگانه و جنگ، روزنامه‌نگاری، اسطوره سی‌زیف، سوءِ تفاهم، کالیگولا، طاعون، حکومت نظامی، دادگستران، انسان شورشی، سقوط، جایزه نوبل. در فرازی از فصل اول این کتاب، توضیح داده می‌شود که کامو در مقاله‌ای گفته که چگونه به‌سوی ادبیات رفته است. زندگی شادی داشت. هیچ چیز نمی‌توانست او را از دریا و آفتاب دور کند. تاروزی که کتاب «درد» اثر آندره دوریشو به دستش می‌رسد و می‌بیند در این کتاب صحبت از فقر است و سکوت و رنج مادر و شامگاهان زیبا. تعجب می‌کند: گویی نویسنده زندگی او را مطرح کرده است. پس این مسایل حقیر را می‌توان دستمایه ادبیات کرد؟

مخاطب کتاب در فصل دوم «از کتاب پشت و رو» با این بخش‌ها روبر می‌شود: طنز، حالی بین رد و قبول، دلمردگی، شوق زندگی، امید و نومیدی یا پشت و روی جهان. و در بخش سوم هم «از کتاب افسانه سی‌زیف» هم تک‌بخشی به همین‌ نام درج شده است. پرومته در دوزخ، مُعما، درختان بادام هم عناوین بخش‌هایی هستند که در فصل «از کتاب تابستان» آمده‌اند.

این کتاب برای تشریح جزئیات زندگی، زوایای نهفته افکار و روح جاری در نوشته‌های کامو نوشته شده است. این نویسنده که در ۴۴ سالگی برنده جایزه نوبل ادبی شد، جنگ را تجربه کرده و تلخی موجود در آثارش که مربوط به فجایع انسانی هستند، از تجربیاتی مانند عامل جنگ ناشی شده‌اند.

پاسخ به ژان ـ کلودبریس ویل و آخرین مصاحبه کامو هم دو مطلب مهم دیگر این کتاب هستند که در فصل «دو مصاحبه» پیش روی مخاطب قرار می‌گیرند.

چاپ ششم این کتاب با ۱۸۴ صفحه و قیمت ۲۲ هزار تومان عرضه شده است.

تمایل به مبادله و خرید و فروش انگیزه‌های غریزی در انسان‌ها نیست، بلکه صرفاً پدیده‌ای متاخر است که از اروپای قرن 16 آغاز می‌شود... بحران جنگ جهانی اول، رکود بزرگ و جنگ جهانی دوم نتیجه عدم تعادل بین آرمان بازار و رفاه اجتماعی و ناتوانی هرگونه ضدجنبش اجتماعی، نظیر سوسیالیزم و کمونیزم، برای کاهش تنش‌ها بود... تاریخ انگلیس، از جنبش حصارکشی در قرن شانزدهم تا لغو قانون حمایت از فقرا در 1834، تاریخ کالایی سازی جامعه و طبیعت است... نئولیبرال‌ها و فاشیست‌ها همچنان مشغول آرمانشهر بازارند! ...
سنت حشره‌شناسی در ایران به دانشکده‌های کشاورزی پیوند خورده و خب طبعا بیشتر پژوهشگران به مطالعه حشرات آفت می‌پردازند... جمله معروفی وجود دارد که می‌گوید: «ما فقط چیزهایی را حفاظت می‌کنیم که می‌شناسیم»... وقتی این ادراک در یک مدیر سازمانی ایجاد شود، بی‌شک برای اتخاذ تصمیمات مهمی مثل سم‌پاشی، درختکاری یا چرای دام، لختی درنگ می‌کند... دولت چین در سال‌های بعد، صدها هزار گنجشک از روسیه وارد کرد!... سازمان محیط زیست، مجوزهای نمونه‌برداری من در ایران را باطل کرد ...
چه باور کنید و چه نکنید، خروج از بحران‌های ملی نیز به همان نظم و انضباطی نیاز دارند که برای خروج از بحران‌های شخصی نیاز است... چه شما در بحران میانسالی یا در بحران شغلی گرفتار شده باشید و چه کشور شما با کودتا توسط نظامیان تصرف شده باشد؛ اصول برای یافتن راه‌حل خروج از بحران و حرکت روبه جلو یکسان است... ملت‌ها برای خروج از تمامی آن بحران‌ها مجبور بودند که ابتدا در مورد وضعیت کنونی‌شان صادق باشند، سپس مسئولیت‌ها را بپذیرند و در نهایت محدودیت‌های‌شان را کنار بزنند تا خود را نجات دهند ...
در ایران، شهروندان درجه یک و دو و سه داریم: شهرنشینان، روستانشینان و اقلیت‌ها؛ ما باید ملت بشویم... اگر روستاییان مشکل داشته باشند یا فقیر باشند؛ به شهر که می‌روند، همه مشکلات را با خود خواهند برد... رشدِ روستای من، رشدِ بخش ماست و رشدِ شهرستانِ ما رشد استان و کشور است... روستاییان رأی می‌دهند، اهمیت جدولی و آماری دارند اهمیت تولیدی ندارند! رأی هم که دادند بعدش با بسته‌های معیشتی کمکشان می‌کنیم ولی خودشان اگر بخواهند مولد باشند، کاری نمی‌شود کرد... اگر کسی در روستا بماند مفهوم باختن را متوجه ...
تراژدی روایت انسان‌هایی است که به خواسته‌هایشان نرسیده‌اند، اما داستان همه‌ی آنهایی که به خواسته‌هایشان نرسیده‌اند، تراژیک به نظر نمی‌آید... امکان دست نیافتن به خواسته‌هامان را همیشه چونان سایه‌ای، پشت سر خویش داریم... محرومیت ما را به تصور و خیال وا می‌دارد و ما بیشتر از آن که در مورد تجربیاتی که داشته‌ایم بدانیم از تجربیات نداشته‌ی خود می‌دانیم... دانای کل بودن، دشمن و تباه‌کننده‌ی رضایتمندی است ...