کتاب «بیست تز در باب سیاست» [Twenty theses on politics یا 20 tesis de política] نوشته انریکه دوسل [Enrique Dussel] فیلسوف، مورخ و متأله آرژانتینی-مکزیکی، با ترجمه هومن کاسبی توسط نشر لگا منتشر شد.

بیست تز در باب سیاست» [Twenty theses on politics یا 20 tesis de política] نوشته انریکه دوسل [Enrique Dussel]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، حقیقت دارد که فعالیت سیاسی به‌ویژه در کشورهای پسااستعماری تا حد زیادی فاسد شده است؛ زیرا نخبگان ما به‌مدت پانصد سال در جهت منافع متروپلیس‌های مسلط زمانه حکومت کرده‌اند. به‌تازگی آمریکای لاتین شاهد نوعی «بهار سیاسی» بوده که از زمان زایش بسیاری از جنبش‌های اجتماعی جدید که در مجمع اجتماعی جهانی در پورتو الگره گرد هم آمده‌اند، رشد و گسترش یافته است.

این جنبش‌ها با انتخابات غیرمنتظره نستور کیرشنر، لوئیس ایناسیو لولا دا سیلوا، هوگو چاوز، ایوو مورالس، تمثال جاویدان و معروف فیدل کاسترو و تمثال نمادین معاون فرمانده مارکوس، مقارن شده است. این جنبش‌ها و رخدادها بازنمود نشانه‌هایی از امید است که رودرروی آن‌ها باید شروع به خلق نظریه جدیدی کنیم؛ تفسیری منسجم از تحول ژرفی که مردم ما تجربه می‌کنند.

قرن بیست‌ویکم خلاقیت زیادی می‌طلبد. حتی سوسیالیسم نیز اگر هنوز معنایی داشته باشد، باید شکل «انقلاب فرهنگی» به خود بگیرد که ایوو مورالس پیشنهاد داده است. اکنون زمان مردم، زمان امر خاستگاهی و مطرودان فرارسیده است. سیاست عبارت است از داشتن «گوش شاگرد صبح به صبح»؛ به‌طوری که کسانی که «فرمان می‌دهند، مطیعانه فرمان می‌دهند.» اِعمال تفویضیِ قدرت فرمان‌بردارانه، رسالتی است که جوانان به آن فراخوانده می‌شوند، بدون طوایف شخصیت‌گرایانه، بدون جریان‌هایی که منافع فاسد خودشان را دنبال می‌کنند که از طریق جنگیدن برای منافع گروهی خاص به‌جای منافع کل (اعم از حزب، مردم، میهن یا بشریت) فاسد می‌شوند.

بیست تز در این کتاب که در ابتدا در سطحی انتزاعی قرار گرفته است، هرچه پیش‌تر می‌رود به‌تدریج انضمامی‌تر می‌شود؛ ازاین‌رو، تزهای ۱ تا ۱۰ ساده‌ترین و انتزاعی‌ترین و بنیادی‌ترین است و در نتیجه، مبنایی را فراهم می‌کند که باقی کتاب بر اساس آن برساخته می‌شود. همان طور که مارکس نشان داد، لازم است که از امر انتزاعی به امر انضمامی صعود کنیم؛ بنابراین، تزهای ۱۱ تا ۲۰ پیچیده‌تر و انضمامی‌تر است؛ زیرا این تناقض را در بر می‌گیرد که مردم زبان به سخن می‌گشایند و مرکز صحنه را به خود اختصاص می‌دهند. آن‌ها به این وسیله به‌طور جمعی وارد عمل می‌شوند. تزهای جدید در آینده باید سطوحی را با درجۀ حتی بیشتری از پیچیدگی و انضمامیت، با در نظر گرفتن یکپارچگیِ سوژه‌های استعمارگرایی، پسا استعمارگرایی، متروپل و امپراتوری و مبارزه برای آزادی‌بخشی از این نیروهای بین‌المللی، وضع کنند.

در حالی که جهان توسط نیروهای نئولیبرالیسم با دادشناسی‌های کلبی‌مسلکانه و گناه‌آلودِ پیشرفت آن‌ها به گردباد هرج‌ومرج اقتصادی و بی‌لیاقتی سیاسی و فاجعه بوم‌شناختی قریب‌الوقوع افکنده می‌شود، توده‌های محروم جهان در دفاع از سیاستی سیاره‌ای غریو برمی‌کشند.

نویسنده این کتاب تلاش کرده با مطرح‌کردن دوباره آنچه یکی از اکتشافات بسیار بزرگ انسان‌های اولیه بود، آوای این غوغا باشد؛ یعنی اینکه امر سیاسی توسط اراده جمعی، به‌منظور اعطای کاراییِ عقلانی به اراده زیستن وضع می‌شود. دوسل علیه انجیل الهیات‌های بازار با بت‌های مرده‌خواهانه آن‌ها، سکولاریسمِ عزم و اراده مردم برای زیستن از طریق رسالت شریف امر سیاسی را تصدیق می‌کند. تزهای مارتین لوتر بر دروازه‌های کلیسا میخ شد؛ تزهای مارکس بر دروازه‌های وفور بورژواییِ سلب مالکیت‌کننده؛ تزهای دوسل بر دیوارهای زندان‌های ددمنشانه و ظاهراً یورش‌ناپذیر، پایگاه‌های نظامی، بانک‌ها و اتاق‌های هیئت‌مدیره صندوق جهانی پول و بانک جهانی و پنتاگون میخ خواهد شد.

این کتاب در ۱۷۶ صفحه و قیمت ۱۲۹ هزار تومان عرضه شده است.

................ هر روز با کتاب ................

مردم ایران را به سه دسته‌ی شیخی، متشرعه و کریم‌خانی تقسیم می‌کند و پس از آن تا انتهای کتاب مردم ایران را به دو دسته‌ی «ترک» و «فارس» تقسیم می‌کند؛ تقسیم مردمان ایرانی در میانه‌های کتاب حتی به مورد «شمالی‌ها» و «جنوبی‌ها» می‌رسد... اصرار بیش‌از اندازه‌ی نویسنده به مطالبات قومیت‌ها همچون آموزش به زبان مادری گاهی اوقات خسته‌کننده و ملال‌آور می‌شود و به نظر چنین می‌آید که خواسته‌ی شخصی خود اوست ...
بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...