جایزه برتولت برشت ۲۰۲۳ [Bertolt Brecht Preis 2023] به لوتز سیلر[Lutz Seiler] اهدا می‌شود.

 لوتز سیلر[Lutz Seiler] کورسو» [Kruso]

به گزارش کتاب نیوز به نقل از مهر، این جایزه ادبی به ارزش ۱۵ هزار یورو روز ۲۰ آوریل در تالار شهر آوگسبورگ و با گرامیداشت ۱۲۵ سالگی برتولت برشت به این نویسنده اهدا می‌شود. هیات داوران ۸ نفره این جایزه امسال یازدهمین دوره اهدای آن را برگزار می‌کنند.

لوتز سیلر نویسنده رمان‌های «کورسو» [Kruso] در سال ۲۰۱۴ و «ستاره ۱۱۱» در سال ۲۰۲۰ شاعر، نویسنده داستان کوتاه و مقاله نیز هست. متون این شاعر یادآور چیزهایی است که در طول زمان ناپدید شده‌اند و وی با علاقه به به مسایلی چون فرار و مهاجرت، پیامدهای جایگزینی سیستم‌های اجتماعی و حافظه می‌پردازد.

جایزه برشت شهر آوگسبورگ از مهم‌ترین جوایز ادبی آلمان است و مسئول امور فرهنگی شهر اعطای این جایزه در ۱۲۵ مین سالگرد تولد برتولت برشت را هم‌زمان با جشنواره برشت آوگسبورگ افتخاری برای شهر دانست. از آغاز سال ۲۰۲۳ و به مناسبت ۱۲۵ سالگی برتولت برشت خانه برشت تورهای ویژه‌ای برای بازدید از موزه برشت تدارک دیده و با نمایش فیلم و گشودن آرشیو برشت و اجرای نمایش‌های وی توسط دانشجویان نمایش به اجرای برنامه‌های متنوعی پرداخته است.

علاوه بر این دولت آلمان یک سکه ۲۰ یورویی نقره به این مناسبت ضرب کرده که از ۹ فوریه ۲۰۲۳ و هم‌زمان با روز تولد وی عرضه شد. یک تمبر ویژه نیز به همین مناسبت وارد بازار شد.

سکه ۲۰ یورویی نقره

برشت به عنوان یکی از تاثیرگذارترین نمایشنامه‌نویسان و شاعران آلمانی قرن بیستم شناخته می‌شود.

موضوعات نمایشنامه‌های برشت برگرفته از واقعیات اجتماعی، سیاسی و اقتصادی حاکم هستند و وی با نمایش‌هایش تماشاگر را وارد دنیای حقیقی می‌کند و به چالش با آن فرا می‌خواند. هدف برشت نشان دادن یک رفتار اجتماعی خاص، در یک محیط اجتماعی خاص است که باید از دید تماشاگر به صورت انتقادی مورد توجه قرار گیرد.

برشت گفته است: متن باید طنزآلود باشد… وظیفه طنز طرح و توصیف اخلاقیات است. متن نباید احساسی یا اخلاقی باشد بلکه باید اخلاقیات و احساسات را نشان دهد.

برتولت برشت ۱۰ فوریه ۱۹۸۹ در آوگسبورگ متولد شده بود و ۱۴ آگوست ۱۹۵۶ در آلمان در حالی که ۵۸ ساله بود بر اثر سکته قلبی از دنیا رفت.

................ هر روز با کتاب ................

بی‌فایده است!/ باد قرن‌هاست/ در کوچه‌ها/ خیابان‌ها/ می‌چرخد/ زوزه می‌کشد/ و رمه‌های شادی را می‌درد./ می‌چرخم بر این خاک/ و هرچه خون ماسیده بر تاریخ را/ با اشک‌هایم می‌شویم/ پاک نمی‌شود... مانی، وزن و قافیه تنها اصولی بودند که شعر به وسیلهء آنها تعریف می‌شد؛ اما امروزه، توجه به فرم ذهنی، قدرت تخیل، توجه به موسیقی درونی کلمات و عمق نگاه شاعر به جهان و پدیده‌های آن، ورای نظام موسیقایی، لازمه‌های شعری فاخرند ...
صدای من یک خیشِ کج بود، معوج، که به درون خاک فرومی‌رفت فقط تا آن را عقیم، ویران، و نابود کند... هرگاه پدرم با مشکلی در زمین روبه‌رو می‌شد، روی زمین دراز می‌کشید و گوشش را به آنچه در عمق خاک بود می‌سپرد... مثل پزشکی که به ضربان قلب گوش می‌دهد... دو خواهر در دل سرزمین‌های دورافتاده باهیا، آنها دنیایی از قحطی و استثمار، قدرت و خشونت‌های وحشتناک را تجربه می‌کنند ...
احمد کسروی به‌عنوان روشنفکری مدافع مشروطه و منتقد سرسخت باورهای سنتی ازجمله مخالفان رمان و نشر و ترجمه آن در ایران بود. او رمان را باعث انحطاط اخلاقی و اعتیاد جامعه به سرگرمی و مایه سوق به آزادی‌های مذموم می‌پنداشت... فاطمه سیاح در همان زمان در یادداشتی با عنوان «کیفیت رمان» به نقد او پرداخت: ... آثار کسانی چون چارلز دیکنز، ویکتور هوگو و آناتول فرانس از ارزش‌های والای اخلاقی دفاع می‌کنند و در بروز اصلاحات اجتماعی نیز موثر بوده‌اند ...
داستان در زاگرب آغاز می‌شود؛ جایی که وکیل قهرمان داستان، در یک مهمانی شام که در خانه یک سرمایه‌دار برجسته و بانفوذ، یعنی «مدیرکل»، برگزار شده است... مدیرکل از کشتن چهار مرد که به زمینش تجاوز کرده بودند، صحبت می‌کند... دیگر مهمانان سکوت می‌کنند، اما وکیل که دیگر قادر به تحمل بی‌اخلاقی و جنایت نیست، این اقدام را «جنایت» و «جنون اخلاقی» می‌نامد؛ مدیرکل که از این انتقاد خشمگین شده، تهدید می‌کند که وکیل باید مانند همان چهار مرد «مثل یک سگ» کشته شود ...
معلمی بازنشسته که سال‌های‌سال از مرگ همسرش جانکارلو می‌گذرد. او در غیاب دو فرزندش، ماسیمیلیانو و جولیا، روزگارش را به تنهایی می‌گذراند... این روزگار خاکستری و ملا‌ل‌آور اما با تلألو نور یک الماس در هم شکسته می‌شود، الماسی که آنسلما آن را در میان زباله‌ها پیدا می‌کند؛ یک طوطی از نژاد آمازون... نامی که آنسلما بر طوطی خود می‌گذارد، نام بهترین دوست و همرازش در دوران معلمی است. دوستی درگذشته که خاطره‌اش نه محو می‌شود، نه با چیزی جایگزین... ...