"عیش مدام؛ فلوبر و مادام بوواری" نوشته "ماریو بارگاس یوسا" با ترجمه عبدالله کوثری پس از دو سال انتظار، منتشر شد.

یوسا در این کتاب ما را با شخصیت و زندگی فلوبر و دیدگاه های ادبی و اجتماعی او آشنا می‌کند و گام به گام پنج سال تلاش توان فرسای این نویسنده را در آفرینش "مادام بوواری" - مهم‌ترین رمان او - پی می‌گیرد.

کتاب که با این عبارت "تنها راه تحمل هستی این است که در ادبیات غرقه شوی، همچنان که در عیشی مدام" آغاز می‌شود، ابعاد گوناگون رمان مادام بوواری را برای خواننده روشن می کند.

یوسا در بخش "ادبیات همچون مشارکت منفی در زندگی" می‌نویسد: امروزه داستان به گونه ای فزاینده و نگران کننده به سوی انشعاب به سوی دو شاخه ناهمسو گرائیده است؛ ادبیاتی برای عامه مردم که حرفه‌ای هایی با مهارتهای فنی متفاوت تولید می‌کنند و چنان که پیداست تنها هدفش این است که به شکلی مکانیکی درست مثل خط تولید کارخانه، آثاری بیرون بدهد که تکرار گذشته است، با اندکی آرایش برگرفته از مدرنیسم. از سوی دیگر ادبیات دخمه ها یا ادبیات تجربی و رمزآمیز است که پیشاپیش هر تلاشی را برای خوانندگان ادبیات نوع اول کنار نهاده و در عوض می کوشد معیارهای خود نهاده کمال هنری و تجربه ورزی بی پروا و خلاقیت در عرصه فرم را به قیمت انزوا و عزلت برآورده کند. در مواجهه با این مشکل وضع فلوبر برای ما آموزنده است. او در دوره‌ای می نوشت که رمان محبوب‌ترین قالب ادبی شده بود. با شکل گیری جامعه جدید برای نخستین بار این خطر پیش آمده بود که رسالت ادبی نویسنده به علت وابستگی او به صنعت اخته شود. فلوبر گویی این وضع را به گونه ای شهودی پیش چشم می دید و نگران آن بود. این نگرانی را در هراس بیمارگون او از انتشار نامه هایش می بینیم و نیز در حرف‌هایی که در بیشتر نامه‌هایش تکرار می شود...

به گزارش مهر، "عیش مدام؛ فلوبر و مادام بوواری" را از انتشارات نیلوفر در 2200 نسخه، 255 صفحه و با قیمت 3500 تومان منتشر نموده است.
 

کتاب جدید کانمن به مقایسه موارد زیادی در تجارت، پزشکی و دادرسی جنایی می‌پردازد که در آنها قضاوت‌ها بدون هیچ دلیل خاصی بسیار متفاوت از هم بوده است... عواملی نظیر احساسات شخص، خستگی، محیط فیزیکی و حتی فعالیت‌های قبل از فرآیند تصمیم‌گیری حتی اگر کاملاً بی‌ربط باشند، می‌توانند در صحت تصمیمات بسیار تاثیر‌گذار باشند... یکی از راه‌حل‌های اصلی مقابله با نویز جایگزین کردن قضاوت‌های انسانی با قوانین یا همان الگوریتم‌هاست ...
لمپن نقشی در تولید ندارد، در حاشیه اجتماع و به شیوه‌های مشکوکی همچون زورگیری، دلالی، پادویی، چماق‌کشی و کلاهبرداری امرار معاش می‌کند... لمپن امروزی می‌تواند فرزند یک سرمایه‌دار یا یک مقام سیاسی و نظامی و حتی یک زن! باشد، با ظاهری مدرن... لنین و استالین تا جایی که توانستند از این قشر استفاده کردند... مائو تسه تونگ تا آنجا پیش رفت که «لمپن‌ها را ذخایر انقلاب» نامید ...
نقدی است بی‌پرده در ایدئولوژیکی شدن اسلامِ شیعی و قربانی شدن علم در پای ایدئولوژی... یکسره بر فارسی ندانی و بی‌معنا نویسی، علم نمایی و توهّم نویسنده‌ی کتاب می‌تازد و او را کاملاً بی‌اطلاع از تاریخ اندیشه در ایران توصیف می‌کند... او در این کتاب بی‌اعتنا به روایت‌های رقیب، خود را درجایگاه دانایِ کل قرار داده و با زبانی آکنده از نیش و کنایه قلم زده است ...
به‌عنوان پیشخدمت، خدمتکار هتل، نظافتچی خانه، دستیار خانه سالمندان و فروشنده وال‌مارت کار کرد. او به‌زودی متوجه شد که حتی «پست‌ترین» مشاغل نیز نیازمند تلاش‌های ذهنی و جسمی طاقت‌فرسا هستند و اگر قصد دارید در داخل یک خانه زندگی کنید، حداقل به دو شغل نیاز دارید... آنها از فرزندان خود غافل می‌شوند تا از فرزندان دیگران مراقبت کنند. آنها در خانه‌های نامرغوب زندگی می‌کنند تا خانه‌های دیگران بی‌نظیر باشند ...
تصمیم گرفتم داستان خیالی زنی از روستای طنطوره را بنویسم. روستایی ساحلی در جنوب شهر حیفا. این روستا بعد از اشغال دیگر وجود نداشت و اهالی‌اش اخراج و خانه‌هایشان ویران شد. رمان مسیر رقیه و خانواده‌اش را طی نیم قرن بعد از نکبت 1948 تا سال 2000 روایت می‌کند و همراه او از روستایش به جنوب لبنان و سپس بیروت و سپس سایر شهرهای عربی می‌رود... شخصیت کوچ‌داده‌شده یکی از ویژگی‌های بارز جهان ما به شمار می‌آید ...