در پی مرگ میخائیل گورباچف، محسن کاظمی پژوهشگر و نویسنده در صفحه شخصی‌اش در اینستاگرام نوشت:
مرضیه حدیدچی که به همراه گروهی به ریاست آیت‌الله جوادی آملی به مسکو اعزام شده بود تا پیام امام خمینی را به آخرین رهبر اتحاد جماهیر شوروی ابلاغ کند، [در کتاب خاطراتش] از دیدارش با گورباچف چنین گفته است:
بعد از احوالپرسى و خوشامدگویى نوبت به خواندن نامه رسید. آقاى جوادى آملى پیام را خواند، آقاى لاریجانى نیز آن را به انگلیسى برگرداند و مترجمى که آن‌جا بود آن را به روسى ترجمه مىکرد. ... هنگامى که نامه خوانده و ترجمه می‌شد، من کار خاصى نداشتم از این‌رو تمام هوش و حواسم پیش گورباچف بود و تمام حالات و رفتار او را دقیق زیر نظر داشتم. چهره او در برخى مقاطع نامه تغییر مىکرد و همانطور که به صندلى تکیه داده بود، نکاتى را یادداشت مىکرد و دور یکى از نکات هم خط کشید.
...
موقع خداحافظى رسید، اجازه دادند که خبرنگاران چند عکس و فیلم بگیرند. آقاى گورباچف مانند ورودش دوباره شروع به دست دادن با یکیک افراد کرد، وقتى در مقابل من ایستاد آقاى جوادى آملى و سایرین همینطور داشتند مرا نگاه مىکردند. شرایطى نبود که از حاجآقا بپرسم چکار کنم. دیدم که اگر تو ذوق گورباچف بزنم خیلى بد است، از این‌رو وقتى او دستش را دراز کرد من چادر را بر روى دستم انداختم و به او دست دادم. این برخورد و این نوع دست دادنم براى گورباچف که رهبرى امپراتورى شرق را به عهده داشت، خیلى سخت و گران آمد. سعى کرد به روى خود نیاورد و گفت:
«من دستم را براى دست دادن دراز نکردم، بلکه دستم را به سوى این مادر انقلاب دراز کردم که بگویم ما همسایههاى خوبى هستیم؛ ما دست بىاسلحهمان را به سوى شما دراز مىکنیم، شما هم مردهای‌تان را تشویق کنید که دست بدون سلاح‌شان را به سوى ما دراز کنند.»
................ هر روز با کتاب ...............
