رمان «دختری در تبعید» [A girl in exile requiem for linda B] نوشته اسماعیل کاداره [Ismail Kadare] با ترجمه محمود گودرزی توسط نشر چترنگ منتشر و راهی بازار نشر شد.

دختری در تبعید» [A girl in exile requiem for linda B]  اسماعیل کاداره [Ismail Kadare]

به گزارش 
کتاب نیوز به نقل از مهر، اسماعیل کاداره مولف این‌کتاب، متولد سال ۱۹۳۶ در آلبانی و از نویسندگان مشهور این‌کشور است. او اوایل دهه ۱۹۹۰ در پی فشارهای رژیم کمونیستی انور خوجه آلبانی را ترک کرد و به فرانسه پناهنده شد. کاداره سال ۱۹۹۶ به عضویت فرهنگستان علوم اخلاقی و سیاسی فرانسه درآمد و پس از آن نیز به عنوان افسر «لژیون دونور» معرفی شد. نخستین رمان او «ژنرال ارتش مرده» سال ۱۹۶۱ منتشر شد و پس از آن در حدود ۲۰ رمان و چندین کتاب شعر به چاپ رسانده‌است. وی هر سال یکی از کاندیداهای جایزه نوبل ادبیات است.

این‌رمان برای کشف راز خودکشی لیندا ب دختر جوان آلبانیایی است که در دوران حکومت انور خوجه دیکتاتور این‌کشور زندگی می‌کرد و همراه خانواده‌اش به روستایی خارج از تیرانا پایتخت این‌کشور تبعید شد. در این‌رمان شخصیتی به‌نام رودیان استفا حضور دارد که نمایشنامه‌نویسی اهل تیراناست و برای لیندا نماد فرهنگ و هنر در تبعید است. نمایشنامه‌نویس هرگز لیندا را ندیده اما کتابی را برایش امضا می‌کند و پس از شنیدن خبر خودکشی‌اش، تلاش می‌کند نقش خود را در شکل‌گیری این‌فاجعه بداند.

کاداره رمان «دختری در تبعید» را در ۱۳ فصل و فاصله زمانی سال ۲۰۰۸ تا ۲۰۰۹ نوشته است. او این‌رمان را به تمام زنان جوان آلبانیایی که در تبعید داخلی به دنیا آمده‌اند، بزرگ شده و جوانی خود را سپری کرده‌اند، تقدیم کرده است.

در قسمتی از این‌کتاب می‌خوانیم:

اگر رودیان این‌صحنه را در یکی از پرونده‌های کمیسیون پیدا نکرده بود، به‌کلی باورناپذیر به نظر می‌رسید.
اما شاید اعضای هیئت هنری کمتر به بُعد عجیب و مضحک صحنه توجه کرده بودند؛ چون روح در این‌لحظه ظاهر می‌شد.
او انتظار داشت بعضی از آن‌ها از این‌روح وحشت کنند. این‌روح اینجا چه‌کار می‌کند؟ این رئالیسم سوسیالیستی است یا هملت؟‌ دیگران چه‌بسا از او دفاع می‌کردند: هرچه بود، ارواح ابداع شکسپیر یا حتی سنکا نبودند. تمام این‌چیزها از دل مردم بیرون می‌آمدند.
به نظرش رسید این دفاع شروع خوبی باشد، با این‌حال، هنوز نمی‌توانست ذهنش را از مساله حضور روح آزاد کند. درست قبل از نیمه‌شب، وقتی آماده می‌شد به رختخواب برود، پاسخ این مساله مثل برق از ذهنش گذشت. پاسخ موردنظر شاهکار تکبری غالب بود که تمام وقایع چند روز اخیر را بی‌اهمیت می‌کرد:‌ احضارهایش به کمیته حزب، کاهلی‌های صبح‌هایش، جاده ویتنامی- کوبایی به سوی شکنجه‌گاهش از ورای کافه‌های تیرانا و حتی میگنا و اشک‌هایش.

این‌کتاب با ۱۶۰ صفحه، شمارگان ۸۰۰ نسخه و قیمت ۵۶ هزار تومان منتشر شده است.

................ هر روز با کتاب ...............

از فروپاشی خانواده‌ای می‌گوید که مجبور شد او را در مکزیک بگذارد... عبور از مرز یک کشور تازه، تنها آغاز داستان است... حتی هنگام بازگشت به زادگاهش نیز دیگر نمی‌تواند حس تعلق کامل داشته باشد... شاید اگر زادگاهشان کشوری دموکرات و آزاد بود که در آن می‌شد بدون سانسور نوشت، نویسنده مهاجر و آواره‌ای هم نبود ...
گوته بعد از ترک شارلوته دگرگونی بزرگی را پشت سر می‌گذارد: از یک جوان عاشق‌پیشه به یک شخصیت بزرگ ادبی، سیاسی و فرهنگی آلمان بدل می‌شود. اما در مقابل، شارلوته تغییری نمی‌کند... توماس مان در این رمان به زبان بی‌زبانی می‌گوید که اگر ناپلئون موفق می‌شد همه اروپای غربی را بگیرد، یک‌ونیم قرن زودتر اروپای واحدی به وجود می‌آمد و آن‌وقت، شاید جنگ‌های اول و دوم جهانی هرگز رخ نمی‌داد ...
موران با تیزبینی، نقش سرمایه‌داری مصرف‌گرا را در تولید و تثبیت هویت‌های فردی و جمعی برجسته می‌سازد. از نگاه او، در جهان امروز، افراد بیش از آن‌که «هویت» خود را از طریق تجربه، ارتباطات یا تاریخ شخصی بسازند، آن را از راه مصرف کالا، سبک زندگی، و انتخاب‌های نمایشی شکل می‌دهند. این فرایند، به گفته او، نوعی «کالایی‌سازی هویت» است که انسان‌ها را به مصرف‌کنندگان نقش‌ها، ویژگی‌ها و برچسب‌های از پیش تعریف‌شده بدل می‌کند ...
فعالان مالی مستعد خطاهای خاص و تکرارپذیر هستند. این خطاها ناشی از توهمات ادراکی، اعتماد بیش‌ازحد، تکیه بر قواعد سرانگشتی و نوسان احساسات است. با درک این الگوها، فعالان مالی می‌توانند از آسیب‌پذیری‌های خود و دیگران در سرمایه‌گذاری‌های مالی آگاه‌تر شوند... سرمایه‌گذاران انفرادی اغلب دیدی کوتاه‌مدت دارند و بر سودهای کوتاه‌مدت تمرکز می‌کنند و اهداف بلندمدت مانند بازنشستگی را نادیده می‌گیرند ...
هنر مدرن برای او نه تزئینی یا سرگرم‌کننده، بلکه تلاشی برای بیان حقیقتی تاریخی و مقاومت در برابر ایدئولوژی‌های سرکوبگر بود... وسیقی شوئنبرگ در نگاه او، مقاومت در برابر تجاری‌شدن و یکدست‌شدن فرهنگ است... استراوینسکی بیشتر به سمت آیین‌گرایی و نوعی بازنمایی «کودکانه» یا «بدوی» گرایش دارد که می‌تواند به‌طور ناخواسته هم‌سویی با ساختارهای اقتدارگرایانه پیدا کند ...