انجیل جدید صنعت سینما را بخوانید | الف


کتاب «سفر نویسنده؛ ساختار اسطوره‌ای در خدمت نویسندگان» [The Writer's Journey: Mythic Structure for Writers] کتابی است که بیش از همه مخاطب سینما و علاقه‌مندان به حوزه فیلنامه‌نویسی سراغش را خواهند گرفت. این کتاب که بیش از همه تحت آرای روان شناس شهیر، کارل گوستاو یونگ و مطالعات اسطوره‌شناسی جوزف کمبل به رشته تحریر درآمده است در میان جامعه سینمایی جهانی کاملا شناخته شده است.

سفر نویسنده؛ ساختار اسطوره‌ای در خدمت نویسندگان» [The Writer's Journey: Mythic Structure for Writers]  کریستوفر ووگلر [Christopher Vogler]

مجله‌ی «اسپای» بعد از انتشار این کتاب آن را «انجیل جدید صنعت سینما» خواند، تهیه کنندگان و کارگردانان سینما به شدن از آن استقبال کردند و خیلی زود کتاب کریستوفر ووگلر به عنوان اثری راهنما برای نویسندگان هالیوود مطرح شد. «سفر نویسنده» سفری است که خود بیش از همه به فیلمنامه‌ای کامل شبیه است، که طی سفر فرآیند شکل گیری قصه و فیلمنامه را به شکلی مفید و عملی تشریح می‌کند.

مخاطب در کتاب «سفر نویسنده؛ ساختار اسطوره‌ای در خدمت نویسندگان»، سفری می‌کند اکتشافی، برای جست‌وجوی خطوط مبهم میان اسطوره‌ها و قصه‌نویسی مدرن. ووگلر در این کتاب عناصر مشابه این دو کهن الگو را بررسی کرده و در صدد ترسیم آن‌ها برآمده است، طوری که در فرجام اثر، بتواند ادعای نوشتن اثری مطلقا پراتیک را داشته باشد. اما مراحل 12 گانه سفر قهرمانی که کریستوفر ووگلر [Christopher Vogler] توصیف می‌کند، چه مراحلی است؟ این مراحل که در کتاب کریستوفر ووگلر مورد واکاوی و توصیف جدی قرار گرفتند در متن پاره‌ای که اکنون خواهید خواند، برجسته شدند.

ووگلر معتقد است همه قهرمانان در وهله‌ی نخست در دنیای عادی و گاه ملال آوری هستند که داستان از آنجا شروع می‎‌شود. تضاد این دنیا که در آغاز داستان با آن رو به رو هستیم، با دنیای پررنگ و شادابی که قرار است به آنجا برویم یکی از عناصر جذابی است که در بدایت امر مخاطب را جذب خود می‌کند. داستان جادوگر شهر اُز را فرض بگیرید و توصیفات نویسنده از شهر کانزاس، و بعد آن را با شهر اُز قیاس کنید. بخش دوم این سفر را ووگلر دعوت به ماجرا نام گذاری کرده است. در این بخش داستان قهرمان به ماجرای قصه دعوت می‌شود. برای نمونه کارآگاهی را فرض بگیرید که برای حل مسئله‌ای بغرنج و جنایتی پیچیده دعوت می‌شود. در اینجا قهرمان بی میل به رد دعوت فکر می‌کند تا سومین مرحله‌ی سفر قهرمان شکل بگیرد. قسمت معروف شمایی که ووگلر به ما معرفی می‌کند در بخش چهارم آن یعنی استاد است. این کهن الگو شناخته شده‌تر از این حرف‌هاست که نیازی برای توضیح داشته باشد، اما همین قدر بس که معمولا در کنار قهرمان پیری برای هدایت و نوعی راهنمایی وجود دارد. وقتی قهرمان داستان می‌پذیرد وارد عرصه شود و متعاقبا از یکسری چالش استقبال می‌کند گویی از نخستین آستانه داستان عبور کرده است. نام این مرحله را ووگلر عبور از نخستین آستانه گذاشته است.

در چالشی که قهرمان با آن رو به رو خواهد شد و گاه طی این چالش، در جایی که معمولا در فیلم‌های وسترن کافه است، قهرمان با دوستان و دشمنانی آشنا می‌شود و آزمون‌هایی هم بر سر راهش قرار می‌گیرد. این مرحله آزمون‌ها، متحدان و دشمنان نام گذاری شده. اولین چالش بزرگ، و مانع خطرناک دربرابر قهرمان داستان راهیابی به ژرف‌ترین غار نام گذاری شده و ترسی که از این نبرد سر بیرون می‌آورد لحظه‌ی تنش و تعلیق دوچندان داستان را به وجود می‌آورد که آزمایش نام گرفته. در اینجا می‌توان از محبوس بودن یونس پیامبر در شکم نهنگ مثال آورد. نجات از این چالش بزرگ در قصه‌های اسطوره‌ای، فولکلور و البته داستان‌های مدرن همیشه با پاداش همراه بوده است تا قهرمان داستان راه رفته را برگردد و به مسیر بازگشت بیندیشد. لحظه‌ی دوباره‌ی مرگ و زندگی در مسیر بازگشت قهرمان مرحله تجدید حیات را به وجود می‌آورد و در آخر بازگشت قهرمان به دنیای اولیه داستان یا همان دنیای عادی ذیل بخش بازگشت با اکسیر تقسیم بندی شده است.

چکیده ووگلر در این باب حتما به کارتان می‌آید، و آن اینکه؛ قهرمانان در دنیای عادی معرفی می‌شوند، جایی که دعوت به ماجرا را دریافت می‎‌کنند. آن‌ها در آغاز بی میل‌اند و پاسخ آن‌ها رد دعوت است، اما از طرف یک استاد تشویق می‌شوند به عبور از نخستین آستانه و وارد دنیای ویژه می‌شوند، جایی که با آزمون‌ها، متحدان، و دشمنان رو به رو می‌شوند. بعد از راهیابی به ژرف‌ترین غار، از دومین آستانه عبور می‌کنند جایی که آزمایش را پشت سر می‌گذارند. آنگاه پاداش خود را به چنگ می‌آورند و در مسیر بازگشت به دنیای عادی مورد تعقیب قرار می‌گیرند. آن‌ها از سومین آستانه عبور می‌کنند و نوعی تجدید حیات را از سر می‌گذرانند، و از رهگذر این تجربه دگرگون می‌شوند. در آخر، آن‌ها در مرحله‌ی بازگشت با اکسیر، با خود عطیه یا گنج ارزشمندی را برای دنیای عادی می‌آورند.

چیزی که خواندید راهنمای عملی کریستوفر ووگلر برای سفر قهرمان است. در این میان کریستوفر ووگلر نویسنده‌ی کتاب «سفر نویسنده؛ ساختار اسطوره‌ای در خدمت نویسندگان» این سفر را به هفت کهن الگو تقسیم می‌کند. او معتقد است در تمامی این سفرها مخاطب همیشه با قهرمانی طرف است که شخصیت محوری قصه‌ است، استادی که هادی ِ این قهرمان است و او را راهنمایی می‌کند، نگهبان آستانه که به نوعی او را مورد آزمون قرار می‌دهد تا ببیند می‌تواند در برابر چالش‌های احتمالی بایستد یا خیر، شخصیت منادی که قهرمان را به ماجراجویی‌های قصه فرامی‌خواند، کاراکتر متلون که احتمالا قهرمان را گمراه می‌کند، «سایه» که گویای تاریک‌ترین امیال خوانندگان قصه است و در نهایت شخصیت دغلباز که کاراکتری معمولا لوده است و سعی دارد قهرمان را متوجه پوچی جهانی که در پی آن است بکند.

این کتاب اثر تحلیلگر داستانی است که توانسته توجه کارگردانان و تهیه کنندگان هالیوود را به شدت به سوی اثرش جلب کند، تنها به این خاطر که کتاب او به غایت مفید، کاربردی و متناظر با اهداف سینماگران است. ووگلر در کتاب پیش رو سراغ نمونه‌های معروفی از سینمایی‌های تراز اول هالیوود هم رفته است تا مخاطب در عین حال که با تئوری ووگلر آشنا می‌شود، بتواند این تئوری را روی آثار سینمایی معروف نیز پیاده کند. «تایتانیک»، «جنگ ستارگان»، «شیر شاه»، «فول مانتی» یا شاهکار کوئنتین تارانتینو یعنی «داستان عامه پسند» فیلم‌هایی است که ووگلر با مثال آوردن از آن‌ها ابزارهای اسطوره شناسی و سفر قهرمانی که پیش از این سخنش رفت را در این آثار مورد واکاوی قرار می‌دهد. او آن قدر از طرح شماتیک معروفش مطمئن است که به مخاطب پیشنهاد می‌دهد طی مطالعه این کتاب، یک فیلم به دلخواه خودش انتخاب کند و ساختار توصیف شده از سوی ووگلر در این کتاب را متناظر با فیلم انتخابی خودش بررسی کند.

چنانچه مخاطب سینما هستید و از آن مهمتر در پی نگارش فیلنامه و علاقه‌مند به ترفندهای عملی فیلمنامه نویسی به یقین کتاب «سفر نویسنده؛ ساختار اسطوره‌ای در خدمت نویسندگان» به کارتان خواهد آمد، همچنان که سال‌هاست این کتاب در غرب، راهنمای عملی مناسبی برای تحریر فیلمنامه به حساب می‌آید.

................ تجربه‌ی زندگی دوباره ...............

تجربه‌نگاری نخست‌وزیر کشوری کوچک با جمعیت ۴ میلیون نفری که اکنون یک شرکت مشاوره‌ی بین‌المللی را اداره می‌کند... در دوران او شاخص سهولت کسب و کار از رتبه ١١٢ (در ٢٠٠۶) به ٨ (در ٢٠١۴) رسید... برای به دست آوردن شغلی مانند افسر پلیس که ماهانه ٢٠ دلار درآمد داشت باید ٢٠٠٠ دلار رشوه می‌دادید... تقریبا ٨٠درصد گرجستانی‌ها گفته بودند که رشوه، بخش اصلی زندگی‌شان است... نباید شرکت‌های دولتی به عنوان سرمایه‌گذار یک شرکت دولتی انتخاب شوند: خصولتی سازی! ...
هنرمندی خوش‌تیپ به‌نام جد مارتین به موفقیت‌های حرفه‌ای غیرمعمولی دست می‌یابد. عشقِ اُلگا، روزنامه‌نگاری روسی را به دست می‌آورد که «کاملا با تصویر زیبایی اسلاوی که به‌دست آژانس‌های مدلینگ از زمان سقوط اتحاد جماهیر شوروی رایج شده است، مطابقت دارد» و به جمع نخبگان جهانی هنر می‌پیوندد... هنرمندی ناامید است که قبلا به‌عنوان یک دانشجوی جوان معماری، کمال‌گرایی پرشور بوده است... آگاهیِ بیشتر از بدترشدنِ زندگی روزمره و چشم‌انداز آن ...
آیا مواجهه ما با مفهوم عدالت مثل مواجهه با مشروطه بوده است؟... «عدالت به مثابه انصاف» یا «عدالت به عنوان توازن و تناسب» هر دو از تعاریف عدالت هستند، اما عدالت و زمینه‌های اجتماعی از تعاریف عدالت نیستند... تولیدات فکری در حوزه سیاست و مسائل اجتماعی در دوره مشروطه قوی‌تر و بیشتر بوده یا بعد از انقلاب؟... مشروطه تبریز و گیلان و تاحدی مشهد تاحدی متفاوت بود و به سمت اندیشه‌ای که از قفقاز می‌آمد، گرایش داشت... اصرارمان بر بی‌نیازی به مشروطه و اینکه نسبتی با آن نداریم، بخشی از مشکلات است ...
وقتی با یک مستبد بی‌رحم که دشمنانش را شکنجه کرده است، صبحانه می‌خورید، شگفت‌آور است که چقدر به ندرت احساس می‌کنید روبه‌روی یک شیطان نشسته یا ایستاده‌اید. آنها اغلب جذاب هستند، شوخی می‌کنند و لبخند می‌زنند... در شرایط مناسب، هر کسی می‌تواند تبدیل به یک هیولا شود... سیستم‌های خوب رهبران بهتر را جذب می‌کنند و سیستم‌های بد رهبران فاسد را جذب می‌کنند... به جای نتیجه، روی تصمیم‌گیری‌ها تمرکز کنیم ...
دی ماهی که گذشت، عمر وبلاگ نویسی من ۲۰ سال تمام شد... مهر سال ۸۸ وبلاگم برای اولین بار فیلتر شد... دی ماه سال ۹۱ دو یا سه هفته مانده به امتحانات پایان ترم اول مقطع کارشناسی ارشد از دانشگاه اخراج شدم... نه عضو دسته و گروهی بودم و هستم، نه بیانیه‌ای امضا کرده بودم، نه در تجمعی بودم. تنها آزارم! وبلاگ نویسی و فعالیت مدنی با اسم خودم و نه اسم مستعار بود... به اعتبار حافظه کوتاه مدتی که جامعه‌ی ایرانی از عوارض آن در طول تاریخ رنج برده است، باید همیشه خود را در معرض مرور گذشته قرار دهیم ...