جهانگیر خسروشاهی؛ نویسنده بزرگ و بی ادعای ادبیات انقلاب اسلامی، چهارشنبه 13 بهمنماه بهعلت عارضه قلبی چشم از جهان فرو بست.
به گزارش کتاب نیوز به نقل از ایبنا، جهانگیر خسروشاهی از نویسندگانبزرگ و خوشقلم و متعهد امروز به علت عارضه قلبی دعوت حق را لبیک گفت. وی اول آذر 1340 در روستای دهق واقع در 84 کیلومتری شمالغرب اصفهان در خانوادهای مذهبی و روحانی متولد شد. او خواندن و نوشتن را در مکتب آموخت و پس از دورهای تحصیل در مدرسه وارد حوزه شد و به تحصیلات حوزوی پرداخت. فعالیتهای فرهنگی خود را از ابتدای انقلاب اسلامی شروع کرد و از سال 1368 همکاری با حوزه هنری را آغاز کرد.
حضور در مجله سوره، دو دوره عضویت در شورای بررسی کارگاه قصه و رمان حوزه هنری، عضویت در پژوهشگاه فرهنگ و هنر اسلامی، همکاری با گروه تلویزیونی جهاد سازندگی و گروه تلویزیونی روایت فتح از فعالیتهای فرهنگی خسروشاهی است. در سال 1377 بهعنوان داور جشنواره فیلم دفاع مقدس و در سالهای 1377، 1379، 1383 بهعنوان داور جشنواره انتخاب کتاب دفاع مقدس حضور داشته و در سال 1383 نیز داوری انتخاب کتاب دفاع مقدس دفتر ادبیات داستانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی را عهدهدار بوده است.
مجموعههای داستان کوتاه «خلفههای وحشی (۱۳۷۰)»، «باغ باور (۱۳۷۳)»، «بیرون قلعه امن نیست (۱۳۷۶)»، «خیابان رؤیت (۱۳۷۹)»، «به کلی سری (۱۳۸۱)»، همچنین داستانهای بلند «نفر پانزدهم (۱۳۶۱)»، «صخرهها و پروانهها (۱۳۶۹)» و دو رمان «زخمدار (1374)» و «رویای داغ (1383)» ازجمله آثار بهجای مانده از جهانگیر خسروشاهی است.
در کارنامه ادبی این نویسنده و پژوهشگر حوزه انقلاب آثار متعدد دیگری نیز در قالبهای مختلف بهچشم میخورد که از آنجمله میتوان به کتابهای «همیشه با هم (بی تا)»، «دوشنبهای که میآید (۱۳۶۷)» و «غروب آبی رود (۱۳۷۹)» در قالب زندگینامه داستانی، کتاب «پدربزرگ برکه و درخت گردو (۱۳۷۹)» در قالب داستان نوجوان و «از کوچههای بیخبری» در قالب نثر ادبی نام برد.
